می خواهی جزو کدام گروه باشی؟ - صفحه 29

با عرض سلام و ادب و احترام خدمت تمامی دوستان

من در یک خانواده پرجمعیت و کم درآمد در شهرستان بزرگ شدم و زمانی که با وجود مشکلات فراوان دبیرستانم تمام شد تصمیم گرفتم که تغییر کنم و با تلاش زیادی که برای قبولی در کنکور انجام دادم قبول نشدم و فردای روزی که کنکور دادم تصمیم گرفتم از خانواده و شهر خودم مهاجرت کنم و زندگی را خودم بسازم برای همین خانواده خودم را ترک کردم و به تهران آمدم. وارد شهر شلوغی شدم که هیج جای آن را نمی شناختم و به تنهایی و با پس انداز خیلی کمی که خودم جمع کرده بودم به دنبال کار گشتم و خدا رو شکر چند کار را شروع کردم اما چون هیچ کدام از آن کارها من را راضی نمی کرد با وجود ترس زیاد کارم را عوض می کردم و به دنبال یک کار بهتر می گشتم. سرانجام بعد از 9 ماه کارهای خیلی سخت از جمله کار در مترو حسن آباد و کارهای ساختمانی و کارت پخش کنی و ….. سر از یک موسسه آموزشی زبان در آوردم و در سمت آبدارچی و خدماتی مشغول شدم. چون این موسسه تازه اول کارش بود و من به چشم یک دانشگاه به محل کارم نگاه کردم و خیلی زود کلاسهای آموزشی زبان را شرکت کردم و کامپیوتر را نیز یاد گرفتم و تقریبا هر دوره ای که کلاس تشکیل می شد شرکت می کردم. و بعد از چند وقت با دادن مشاوره به مدیر در جهت پیشرفت موسسه کار کردم طوری که از 120 شاگرد به 3500 شاگرد رسید و من نیز با نشان دادن توانایی ام سمت خودم را ترفبع دادم و در سمت کامپیوتر و حتی حسابداری و مشاوره آموزشی کار کردم. بعد از همه این پیشرفتها باز هم راضی نمی شدم. چون باورم این بود که میتوانم بیشتر از اینها پیشرفت کنم و علاقه ای نداشتم که مداوم در یک کار ثابت بمانم حتی اگر کار دولتی بهم پیشنهاد می دادند حاضر نیودم قبول کنم. میخواستم بطور رسمی وارد دانشگاه شوم اما بدلیل سربازی نرفتنم موفق نشدم وارد دانشگاه شوم و حتی دوبار فراگیر پیام نور قبول شدم اما نرفتم. با وجود اینکه اختیاراتم در این موسسه بیشتر شد و خودم همه کارهای خودم را مدیریت می کردم. تصمیم گرفتم کارم را تمام کنم و برای خودم کسب و کار داشته باشم با وجود مخالفتهای مدیریت موفق نشدم و شرط گذاشتم که نیمه وقت ادامه بدم. و برای همین نصف روز به دنبال کارهای خودم بودم. و توانسته ام تجربه های دیگری را در سایر زمینه ها بدست بیاورم اما باز هم این کارها من را راضی نمی کرد. چون تغییر در خون من است. اصلا نمی توانم بیکار باشم یا اینکه در یک کار بمانم. خوشبختانه موفق شدم که با وجود ایده های مختلف در مورد کسب و کار به یکی بچسپم و یکی از ایده هایی که مورد نیاز جامعه است عملی کنم و خدارو شکر در اول کارم هستم و پیشرفتهای خیلی خوبی داشته ام.

با وجود اینکه در مورد تغییر در زندگی و زمانهایی که جهان و شرایط و محیط ما را وادار به تغییر می کند بحثهای زیادی میشود کرد اما من همیشه سعی کرده ام قبل از اینکه اوضاع بدتر شود تغییر کنم چون زندگینامه افراد موفق را که مطالعه می کردم متوجه می شدم که تا آخرین لحظه تلاش کرده اند و تسلیم جهان نشده اند و خودشان خواستار تغییر بوده اند و ما باید آنها را الگوی خودمان قرار بدهیم. مثل ناپلئون هیل و خیلی های دیگر.

این را عرض کنم که به تنهایی تمام مسائل مربوط به زندگی شخصی را خودم انجام داده ام. و حتی به تنهای خانواده تشکیل داده ام و حتی برای ازدواج هم به تنهایی و بدون کمک از هیچ کس و با شکستن خیلی از سنتهای فرهنگی این کار را انجام داده ام و به خودم افتخار می کنم.

از 20 سالگی تا بجال همیشه کتایهایی در زمینه موفقیت مطالعه می کردم و همیشه می خواستم و می خواهم که موفقیت بیشتری در زندگی داشته باشم و با امید به خدا و توکل به او و توانایی هایم راهی را برای خلق خدا هموار کنم تا بتوانم تاثیر مثبتی در زندگی مردم گذاشته باشم و در تاریخ بشریت جاودان بمانم.