می خواهی جزو کدام گروه باشی؟ - صفحه 30

*واینکه ازبی سوادبه باسوادشدن تغییرکردم وخیلی به نفعم تمام شدوتغییرمناسب وبه موقع بودخواندن ونوشتن وحساب و…رایادگرفتم اصلابایادگرفتن سوادوبالارفتن فرهنگم سبک زندگیم بهتروعوض شد

*تغییرمناسب دیگراین بودکه ورزش رزمی رفتم وقبل ازاین بودکه جهان مجبورم کندبدنم ورزیده شدقوی شدم وبه روندسلامتی ام کمک موثری کردودرنهایت راحت میتوانم ازخودم دفاع کنم

*تغییربزرگ دیگه ای که جهان مرابه قول استادباچک ولگدمجبورم کرداین بودکه به هیچ کس وهیچ چیزوهیچ مکان خاصی وابسته نشم چون درگذشته سریعاوابسته میشدم وخداروشکرکه الان دیگه تغییرکرده ام

*من عاشق کفتربازی بودم وخیلی بهم گفتندوکتکم زدندوتهمت زدندو…دست ازاین کارنکشیدم تاوقتی که خودم خسته شدم ازتحقیرات و…وازاین کاردست کشیدم والان حتی ازش متنفرهستم بااینکه ازاین تغییرحدود6سال میگذره تابه همین دیشب یاچندشب قبل خواب کفتررامیبینم وتوبیداری علاقه ای بهش ندارم وخیلی راحت ترازقبل هستم

*من تودوران کودکی ونوجوانی ام بازی باآتاری دستی ومیکرو وسگا وپلی استیشن راخیلی دوست داشتم امابه مرورزمان دیدم که فایده ای نداردازش زده شدم وحالاحتی اگه بیکارم باشم حوصله آتاری بازی راندارم وخیلی خوشحالم ازاین تغییر

*درگذشته بیش ازحدتفریح وگردش وو…میرفتم به طوری که مراازخیلی کارهاعقب می انداخت اماتوچندسال آخرخودم روکنترل کردم وخداروشکرخیلی کمتربه تفریحات اضافه و…میروم

حالاکه فکرمیکنم میبینم تغییروتحول وانعطاف پذیری خیلی خوب است وقبل اینکه به دردسروزندان ووبیمارستان ومریض شدن وبدبختی وخوارشدن وبی آبروشدن آدم برسه زودترتغییرکنم خیلی بهتره (راحت تر)ولذت بخش تروباآبروترو…سعی میکنم خیلی زودهرتغییری که لازمه درجهت رسیدن به اهدافم بهترشدن زندگیم ایجادکنم راایجادمیکنم(باکمک اهرم رنج ولذت-بافکرکردن به تغییراتی که جهان باچک ولگدمجبورم کرده ایجادکنم –وتغییراتی که خودم درزمان مناسب ایجادکردم که چه قدربهتربودنسبت به انکه جهان باچک ولگدمجبوربه تغییرم میکردوخواروبی آبرومیشدم)

*کسانی که هرگزتغییرنمی کنندبه مرگ میرسندومیمیرند.

*کسانی که حتمابه بایدجون به لب بشندوجهان باچک ولگدمجبورشون میکنندتغییرکنند خیلی خیلی خوارمیشوندوضررمیکنندوهیثیتشون میره

*کسانی که باچندکلام کوچیک توهین آمیزومسخره که بهشون میگندبهشون برمیخوره تصمیم میگیرندتغییرکنندبازم بهتره مثل معتاد کسافت بی غیرت وبی ناموس و… بهتره بازم کمترضررمیکنندلاقل دنیاباچک ولگدمجبوربه تغییرنمیکنتش کمترصدمه میبینندوکمترخواروبی آبرومیشوند

*کسانی که قبل ازاینکه مجبوربشندیااینکه بهشون بربخوره وبادرس گرفتن ازتجربه دیگران ونشانه هایی که برای تغییردریافت میکنندیاحسشون میگه تغییرکنندخیلی راحت ترندوموفق ترندوخوشبخت ترندوبهترین زندگی راتودنیاهمون هامیکنندمثل استادعباس منش واستیوجابزو…شاید1%افرادجامعه اینطورباشندوبااحترام وعزت وبزرگی نزدخودشون وخداودیگران تغییرکنند

من دیگه منتظراین نمی باشم که دنیاباچک ولگدمجبوربه تغییرم کنه وضررکنم نه من بایاری خدابامیل واراده خودم ودرزمان مناسب تغییرمیکنم

محصولات استادعباس منش همش برای تغییرات فردی وگروهی درون وزندگی خودودیگران است ومهمترین چیززندگی تغییروتحولات مثبت وسازنده زندگی است همش واقعاارزشمنداست

یه درخواست ازاستادبزرگوارم آقای عباس منش:

لطف به کارتحقیقاتتون تالحظه آخرعمرتون ادامه بدیدوماراازآگاهی هاتون مطلع کنیدمن تاآخرطرفدارشماهستم

استادممنون ازاین وقتی که برای ماوبرنامه گذاشتیدخیلی خوشحالمون کردیدمچکررررررررررر

ادامه

*ازاول تاپنجم دبستان اصلادرس خوان نبودم ودرسهام بدبودهرچقدربهم نصیحت میکردندوتومدرسه وخانه کتکم می زدنددل به درس خواندن نمیدادم وتاوقتی زوربالاسرم بوددرس میخواندم   وقتی پنجم دبستان رفتم مدرسه ام عوض شدوگفتنداینجادولتی است وسخت میگیرندودرس نخوانی میندازندت بیرون و…(چون تاقبل ازاون غیرانتفاعی میخواندم)درس نخونی بهت میخندندوروفوزه میشی هرجابری دوستات وفامیل و…بهت میخندنددرس نخونی مجبوری کارگری بری وتاآخرعمربدبخت بشی و… این شدکه درس خوان شدم به نقطه عطف رسیدم وتودرسام موفق شدم

*توبچگی خیلی شیطانی میکردم طوری که خیلی میخوردم زمین ازدرخت می افتادم وازدیوارمیپریدم پروپام داغون میشدباچرخ میخوردم زمین دست وپاوصورت وبدنم زخمی میشدوهرچی مادرم میگفت مواظب باش اصلاحرف توگوشم نمی رفت اصلابهش فکرهم نمیکردم (تازمانی که جلوترگفتم توکارداغون شدم)بعداون شدکه تصمیم گرفتم مواظب خودم باشم وتاحالامیبینم خداروشکرخیلی خوب وبه خیرگذشته وحالاصدمات جسمانی ام از100%به کمتراز2%رسیده اون هم خیلی جزعی است که فوقش چندتاقطره خون آمده والان که خوبی سلامتی راکه میبینم دلم میخوادکه همیشه سلامت باشم وهمینطوری پیش برم

*حدودااز11تا18سالگی ام خیلی اخلاق تندوبدی داشتم جروبحث میکردم دعوامیکردم باخواهروپدرومادروو…تومدرسه وبیرون.از12تاحدودا16سالگی ورزش رزمی خشن هم میرفتم وهرکسی که لجم رادرمی اوردبامشت ولگدمی افتادم به جونش گاهی مواقع واقعانترس میشدم وتقریبالات شده بودم به طوری که یادمه یه سری باموتورتوپیاده رورفتیم یه خانم واستادیه گوشه وکیفش رامحکم گرفت وصبرکردتامن رفتم بعدش رفت حتی به این حدرسیده بودم که یه شب چندنفربودیم  میخواستیم 2تاماموررابزنیم ولی خودشون ترسیدندورفتندچون من قدبلندوهیکل معمولی ولی بسیارقوی داشتم

توسن حدود17یا18سالگی به این فکرافتادم که مامورهاو…خیلی بهمون گیرمیدهندکم کم تصمیم گرفتم که یه آدم عادی بشم ووقتی دیدم هرکی دعوامیکنه زندان میره ودیه میده وخلاصه عاقبت خوبی نداره تصمیم گرفتم دعوانکنم     بعدش حالاکه فکرمیکنم اخلاقم هی خوبترمیشدالانم که22سالم هست خداروشکرهمه به عنوان خوش اخلاق وخوب میشناسندم ودیگه دعوانمیکنم وبداخلاقی نمیکنم

این جمله خیلی کمکم کردکه بداخلاقی ایمان راتباه میکندوخوش اخلاقی نیمی ازایمان است ودیدم که من شب وروزبرروی باورهام کارمیکنم بایدخوش اخلاق وخوش برخوردباشم ووقتی میبینم باگفتگوومذاکره هرمسئله ای حل میشه دعواوبداخلاقی اصلامعنایی نداره

*بازم ازبچگی تاحدود16و17سالگی هرخوراکی که ضرربرام داشت (مثل چیپس وپفک ونوشابه ولواشک وچای و…)که میخوردم به مرورزمان هی فکرمیکردم اینهابرای بدنم مضراست پس برای چی بخورمشون نمیخورم  میدیدم که خیلی هابه گونه های مختلف ضرروزیان این خوراکی هارامیبینندوبیمارمیشوند تصمیم گرفتم قبل اینکه منم مریض یازیان دیده شوم ازهمین الان دیگه نمی خورمشون وخداروشکربدون اینکه بخوام خودم راکنترل کنم اصلامیل به خوردن خوراکی های مضرندارم واین تغییربرام به موقع ومناسب بود

*تغییردرلباس پوشیدن:مثال جلوترراکه گفتم لات ودعواچی بودم وتغییرکردم واون موقع لباس وظاهرغلط اندازداشتم وقتی دید م مامورهاگیرمیدهندومردم بهم اعتمادنمی کنندومیترسند.تصمیم گرفتم که ظاهرولباسم راعوض کنم وبه صورت معمولی وعادی بشم والان خیلی راحت بیرون میرم ومامورهاهم بهم کاری ندارندمردم هم بهم حس بهتری دارند