چه افرادی برای مهاجرت کردن، مناسب ترند | قسمت 1

به نام خالق عشق و زیبایی

درود و خداقوت به استاد عزیزم، خانم شایسته نازنین و همه همراهان خوبم در این راه اصلاح و بهبود همیشگی

بازهم سپاس‌گزار خداوند هستم که بار دیگه از زبان استاد خوبم من رو آگاه کرد و کلیدهای خوبی رو بهم یادآور شد.

تصمیم مهاجرت برای همه افراد میتونه یک تصمیم خیلی خیلی بزرگ باشه و گاهاً چیزی باشه که خیلی ذهن آدم‌هارو به خودش درگیر کنه. خود من هم همیشه به این موضوع فکر کردم و میکنم و اصلاً یک بخش مهم از زندگی منه. حالا درسته که استاد شما در این فایل در مورد مهاجرت محل زندگی صحبت کردین اما من فکر میکنم با توجه به آگاهی‌هایی که تابه‌حال از آموزش‌های شما درک کردم ما ابتدا باید بسیاری از مهاجرت‌ها و تغییرات رو در ذهنمون ایجاد کنیم، وقتی که به اندازه کافی این کار رو انجام میدیم خیلی طبیعی همه اتفاقات میفته.

بسیار دیدم هم در زندگی خودم هم در زندگی افراد دیگه که خیلی خیلی تلاش کردند که مهاجرت کنند و درنهایت شاید مهاجرت هم انجام دادند اما خب نتیجه خیلی باعث خوشبختی بیشترشون نشده و بارها شده با دوستانی که مهاجرت کردند گفت‌وگو و ارتباط داشتم و احساس کردم من به مراتب انسان خوشبخت‌تری هستم.

نمی‌خوام بگم که تغییر خوب نیست، من همیشه خودم به‌دنبال زندگی بهتر بودم و همیشه دوست داشتم در جایی زندگی کنم که بهتر باشه اما این الگو رو خوشبختانه خیلی خوب (به‌ویژه در دوره دوازده قدم) درک کردم که تا وقتی که من چشم و ذهن زیبابینی نداشته باشم امکان نداره تغییر یک عامل بیرونی باعث تغییر به‌خصوصی در درون من بشه.

یک مثال خیلی واضحش دوست عزیزی بود که من باهاشون در رابطه بودم و یکی از باگ‌هایی که وجود داشت این بود که ایشون همیشه درباره مشکلات ایران صحبت میکرد آگاهانه یعنی هرچقدر هم که من سعی میکردم که بی‌تفاوت باشم یا بحث رو هر بار عوض کنم میدیدم که نه این نگاهه هست و جالبه وقتی که ایشون مهاجرت کردند و بعد از مهاجرت باهاشون صحبت میکردم باز شروع میکردند درباره ایران صحبت کردن و مسائلی که تو ایران وجود داشت و من واقعاً تعجب میکردم که بابا من که ایرانم اصلاً به این مسئله توجه نمیکنم و تاثیری هم رو زندگی من نگذاشته چطوره که تو رفتی اون سر دنیا باز این مسئله موضوع صحبت‌هات با دیگرانه؟!

یا بحث دیگه ما همیشه موضوع استقلال و آزادی مالی بود چیزی که من همیشه راجع‌بهش بحث داشتم و میگفتم که بهتره انسان آزادی و استقلال مالی رو در جایی که هست درک کنه و بهش دست پیدا کنه و بعد به فکر مهاجرت باشه (البته این نظر شخصی منه) چون دید خود من به مسئله مهاجرت برای زندگی بهتر و باکیفیت‌تره و این موضوع تو ذهن من هست که خیلی از کسانی که فکر میکنند که مهاجرت براشون خوبه به این دلیل این فکر رو دارند که نتونستند تو شرایط ایده‌ال‌تری در ایران زندگی کنند.

کلاً شتابزدگی در تصمیم‌گیری از نظر من کار درستی نیست و بهتره هرکسی در موقعیتی که هست بهترین تصمیم رو برای زندگی خودش باتوجه به شناختی که از خودش پیدا میکنه برسه. این حرف رو من همیشه به خودم میزنم به ویژه وقتی یک قسمتی از سریال زندگی در بهشت با سفر به دور آمریکارو میبنیم چون میبینم ذهنم خیلی میل داره که فکر کنه اگر الان تو آمریکا بودم و شرایط استاد رو داشتم خوشبخت بودم و الان خوشبخت نیستم لازم میدونم که همواره بهش تفاوت‌های جایگاه‌های فرکانسی خودم با استاد و تکاملی که طی شد رو یادآوری کنم.

به نظر من اکثر کسانی که مهاجرت براشون مفید بوده این تکامل فرکانسی رو طی و رعایت کردند. احساس میکنم بسیاری از انگیزه‌هایی که برای مهاجرت وجود داره واقعی و قدرتمند نیست و صرفاً به این جهته که الان خیلی توی سوشال مدیا افراد مهاجر به‌عنوان افراد موفق ترند شدند اما سوال من اینه حداقل برای کسانی که روحیه کارآفرینی دارند که آیا داشتن یک کسب‌وکار موفق و پولساز در منطقه محلی زندگی خودتون جذاب‌تره یا ترند شدن تو اینستا و احتمالاً کار کردن برای دیگراند در جایی غیر ازمحل زندگیتون؟

من فکر میکنم پاسخ به این سوال انگیزه‌های واقعی مارو خیلی بهتر مشخص میکنه. مطلقاً به این معنا نیست که کدومش خوبه یا کدومش بد، بلکه تشخیص گزینه بهتر چیزیه که به ما کمک میکنه تا احساس خوشبختی بیشتری داشته باشیم. داشتن تجربیات جدید اصلاً چیز بدی نیست اما آیا برای الان ما مناسب هست؟

خیلی دوست دارم این رو صدبار به خودم بگم که زندگی که شخص استاد عباس‌منش در آمریکا حداقل از نظر مالی داره رو بسیاری از مردم آمریکا ندارند و اصلاً نمیفهمند. استاد تکاملش رو طی کرده، استاد از قم به بندرعباس، از بندرعباس به تهران از تهران به اروپا و بعد به آمریکا رفته. هربار یه مرحله بهتر. چند درصد مردم آمریکا میتونند 1ماه در اروپا زندگی کنند بدون اینکه نگران هزینه‌های زندگیشون باشند؟

این چالش‌های منی هستش که تو ایران همیشه از بچگی نقل مکان کردم به جاهای مختلف از زمانی کهک مستقل شدم همیشه بهترین جای تهران زندگی کردم بهترین کار رو داشتم و اصلاً روحیه وابسته‌ای هم نداشتم، مثلا یادمه تو مدت سربازی که ما دوره آموزشی بودیم بچه‌ها دم به دیقه با خانواده‌هاشون صحبت میکردن و اونایی که شرایطش رو داشتن که اصلاً میومدن بازدید من کلاً شاید تو کل اون مدت 2بار هم با خانوادم و دوستام صحبت نکردم اونم خودشون تماس گرفتن و واقعاً متعجب میشدم کسی که به این حد وابسته است که نیاز داره همواره با بستگانش در ارتباط باشه چرا اومده خدمت یا داره به مهاجرت فکر میکنه اصلاً؟!

تقریباً به‌غیر از بحث انگیزه کافی برای مهاجرت به یک کشور دیگه اون هم فقط به دلیل استاندارد مالی که تو ذهنم هست هیچکدوم از موارد دیگه برام مشکلی نبود و فکر میکنم که تصمیم درست برای من اینکه در مدار ثروت بیشتر قرار بگیرم. در عصری که همه چیز اینترنتی شده و یکی از خواسته‌های مهم زندگی من همه داشتن کسب‌وکار تماماً اینترنتیه، واقعاً چقدر مهمه که ما کجا زندگی کنیم؟

اینکه تمرکز روی بهبود چه موضوعی باشه چیزیه که به شخصه برای من خیلی مهمه. هیچ‌وقت برای تجربه کردن دیر نیست، اگر ما در مسیر احساس خوب باشیم همواره هدایت میشیم به مسیرهای بهتر، اگر قرار باشه رفتن و مهاجرت کردن باعث احساس بهتر من در زندگی بشه خود خداوند در زمان مناسب کارش رو انجام میده و خیلی آسون برام انجامش میده، بدون اینکه نیاز باشه کمک خاصی از کسی بگیرم یا وابستگی خاصی به کسی داشته باشم. من باید سمت خودم رو انجام بدم، من باید توجهم رو بگذارم روی زیبایی‌های جایی که هستم، بهبود شرایطم در جایی که هستم درسته که مهاجرت نیاز به یک جسارت واقعی داره اما حداقل من این موضوع رو در خودم به خوبی میتونم تشخیص بدم که وقتی زمانش برسه خدا اون جسارت رو در من ایجاد میکنه من در این باره به یقین رسیدم.

خداروشکر میکنم که هدایت شدم به این آگاهی‌ها و خودشناسی بیشتر و امیدوارم که خدا همواره به ما کمک کنه که خودمون رو بهتر بشناسیم و تصمیمات بهتر برای زندگیمون بگیریم و اگر تصمیم گرفتیم تغییری در محل زندگیمون ایجاد کنیم خودش تمام کارها رو انجام بده برامون آسون کنه، جسارت، ایمان و شجاعتمون رو بیشتر کنه.