چه افرادی برای مهاجرت کردن، مناسب ترند | قسمت 2

سلام به همه

صحبت رو از اینجا شروع میکنم که اصلا من به عنوان یک فوتبالیستی که در مسیر تکاملش هست، آیا الان مهاجرت برای من خوبه اصلا یا نه؟ چون مثلا بحث اینترنت یا محدودیت های دیگه ای که وجود داره تو ایران، چیزی نیست که فعلا آزارم بده، یعنی نیازم با همین اینترنت برطرف میشه. بقیه چیزا هم همینطور و مشکلی فعلا نمی بینم. ولی اگر بخوام الان که خودم می‌خوام جایگاهی در فوتبال پیدا کنم، بخوام مهاجرت کنم، قطعا تو اون کشور باید از صفر شروع کنم و چون توی تیم معروف و مشهوری هم تو ایران نبودم، رزومه خاصی هم ندارم که بخوام وارد تیم خاصی بشم و حتی شاید به مشکل بربخورم و مجبور بشم فقط برای زنده موندن و سوروایو کردن، کار کنم و خودمو فحش بدم که چرا اومدی جایی که حتی نمیتونی فوتبال بازی کنی به صورت حرفه ای و اگر همین زمان رو تو کشور خودت بازی میکردی، خیلی بیشتر پیشرفت میکردی. یعنی من الان در همچین حالتی هستم که حتی مهاجرت به شهر دیگه هم جایز نمی‌دونم و باید تکاملم طی بشه. باید به یک شرایط مطلوب برسم از لحاظ کاری و مالی و در بهترین شرایط تغییر رو ایجاد کنم. به همین دلیل اصلا عجله ای ندارم برای مهاجرت و راضیم هستم از جایی که هستم. یه جایی هست آدم میگه من دیگه ایران شده برام قفس و لیگ ایران دیگه چالشی برام نداره یا یه سری مشکلاتی توی لیگ ایران هست و خیلی اذیتم می‌کنه، پس میخوام برم ولی یه جایی آدم هنوز حتی به لیگ ایرانش هم نرسیده و ظرفش هنوز کوچیکه و اینجور جاها باید ظرفش رو بزرگ کنه و آروم آروم و پله پله رشد کنه و بعد آماده خیلی چیزا میشه. هرچند که اعتقاد دارم با تمرکز 100 درصد خیلی مسیر رشد می‌تونه سریع تر بشه و تو مدت کوتاهی به بالاترین لول ها رسید ولی بالاخره باید پله ها طی بشه. من قبلنا خیلی عجول بودم که سریع موفق بشم و سریع میخواستم دو تا پله یکی کنم و برم بالا ولی الان آرامشم بیشتر شده و می‌خوام جای پام رو سفت کنم و بعد برم قدم بعدی. اینا تأثیرات دوره احساس لیاقت هم هست. به قول استاد هر مداری که هستم، باهاش راحت بشم و بعد برم مدار بالاتر.

مقاومت به یادگیری زبان جدید یعنی برای مهاجرت مناسب نیستی.

خب خدارو شکر من علاقه وافری به یادگیری زبان دارم یعنی نه تنها زبان انگلیسی بلکه زبان های دیگه و اگر زمانی احساس کنم که می‌خوام مثلا به کشور اسپانیا مهاجرت کنم یا برای کار برم، عاشقانه و مشتاقانه دوست دارم زبانشون رو یاد بگیرم.

فکر میکنن با مهاجرت تمام مسائلشون حل میشه.

من این فکر رو ندارم و دیدم افرادی رو که مثلا تو ایران مشکل اینترنت داشتن و رفتن آمریکا و دوباره مشکل اینترنت دارن و این به من نشون داده که آسمون همه جا یه رنگه و کسی که ذهنش کمبوده، هرجا می‌ره کمبود رو می بینه، یه سری چیزا هم به قول شما استاد، توهمه و اصلا اونجا اونطوری که فکر میکنیم نیست مثلا اینکه زیر دریا یا زمین هم نت باشه. از وقتی فهمیدم که با تغییر مکان زندگیم، مشکلی حل نمیشه، پرونده مهاجرت به این دلیل رو تو ذهنم بستم و سعی کردم ایراداتی که باعث شده همون جایی که هستم نتیجه نگیرم چه مالی چه کاری و … رو بیابم و برطرف کنم.

یک ویژگی دیگه افرادی که مهاجرت براشون خوبه اینه که میگه من توانایی هام محدود نیست، من هرچی رو بخوام میتوانم یاد بگیرم، آدمیم که اگر چیزی رو بلد نیستم میتونم یاد بگیرم و بهتر بشم.

اینم خب من همین باور رو دارم و بارها تو زندگیم تو یه سری جاها که بلد نبودم، نشستم یاد گرفتم، مهارت کسب کردم و بهتر شدم. مثلا روز اولی که وارد چمن شدم، گفتم یعنی ما باید اینهمه مسافت رو بدوئیم؟ و تو ذهنم چیز بزرگی بود ولی بعد با تمرین و پرداخت بها خیلی راحت اینکارو‌ کردم و بعدش در مورد اینکه چطور باید تو زمین بازی کنم هم همینطور و خیلی چیزا یاد گرفتم که باعث شده به یک بازیکن خوب و دلخواه تیمم تبدیل بشم.

کنجکاوی

تو کامنت قبلی گفتم که آدم کنجکاوی هستم و دوست دارم سرک بکشم هرجا و الان که انرژیم به واسطه دوره قانون سلامتی بالاتر رفته که بیشتر و خیلی کنجکاوی های بیشتری چه توی فوتبال چه توی زندگی میتونم تجربه کنم. من اینقدر کنجکاو بودم که یه روز صبح به خاطر اینکه ببینم تجربه تنهایی سفر کردن به بیرون شهر و رفتن به پارک بیرون شهر چطوره، بلند شدم ساعت 4 صبح و پیاده رفتم و تو راه با آدمای مختلف هم مسیر شدم و رسیدم اونجا و رفتم کلی کوهنوردی و یه تجربه خاص تنهایی داشتم که خیلی لذتبخش بود و چقدر ایمانم رو بیشتر کرد و چقدر ترس از تاریکی و تنهایی شب و سگ ها و … از من ریخت.

واقعا عاشقانه دوست دارم جاهایی که جنگل داره و کوه داره و طبیعت بکر داره باشم و بگردم و جاهای جدید رو کشف کنم و محو تماشای زیبایی و غرق در سکوت طبیعت بشم. خیلی دوست دارم امکانات و فرهنگ و تکنولوژی کشورهای پیشرفته تر رو ببینم و ببینم مردم چطور زندگی میکنن اونجا و خودمم از امکانات و تجربه های باحال اون کشورها بهره مند بشم.

من از بچگی عاشق کنجکاوی بودم و همیشه اسباب بازی هام رو باز میکردم و دل و رودشون رو می ریختم بیرون که ببینم توشون چیه و این میل از بچگی با من هست.

یک ویژگی دیگه افرادی که مهاجرت براشون خوبه اینه ببینن امنیت و اون دایره راحتی شون براشون مهمه و اگر خیلی برات مهمه تو منطقه امن خودت باشی، مهاجرت برات مناسب نیست.

قبلنا خیلی برام مهمتر بود و الآنم نمیتونم بگم خیلی خوبم ولی خیلی بهتر از قبلم و دوست دارم همیشه چالش‌های جدید داشته باشم مثلا وقتی تو کارم، به مهارتی دست پیدا میکنم که مثلا میتونم یک نفر رو راحت دریبل بدم، دوست دارم چالش برای خودم بزارم و برم برای دو نفر دریبل کردن.‌ همیشه دوست دارم خلاقیت به خرج بدم.‌

هیچوقت دنبال بیمه نبودم و می‌دونم با وجود خداوند در زندگیم امنیت از هر لحاظی دارم.

چندین بار سعی کردم مهاجرت فوتبالی داشته باشم ولی چون در زمان مناسبش نبوده، درست پیش نرفته. آدمیم که ترسی از بیرون آمدن از جایی که قبلاً بودم و ورود به دل ناشناخته ها ندارم.‌ فکر نمیکنم جایی که بودم فقط نعمت و ثروت بوده و بقیه جاها نیست و می‌دونم هرجا برم میتونم موفق بشم و خصوصا قانون ر‌و بیاد خودم میارم که وقتی تو بهترین حالت حرکت می‌کنی و میری هدفهای بزرگتر و چالش‌های جدید رو انتخاب میکنی، خیلی بزرگتر میشی و ظرفت بزرگتر میشه و این حرفا خیلی بهم انگیزه میده که به جایی برسم که همش وارد چالش‌های بزرگتر بشم و با آدمای قوی تر هم مدار بشم، شهرهای بزرگتر و پر امکانات تر رو تجربه کنم، کشورهای پیشرفته تر از لحاظ فوتبالی و ..‌. رو تجربه کنم. چون بزرگ فکر کردم همیشه و سعی کردم استاندارهام رو در حد کوچیکی نگه ندارم و باور دارم که میشه به هرآنچه در تصورم هست برسم. البته که بعضی وقتا دچار کج فهمی شدم و کوچیک شروع نکردم ولی حالا سعی میکنم کوچیک کوچیک و قدم به قدم برم جلو.

یک ویژگی دیگه افرادی که مهاجرت براشون خوبه اینه اگر به مسئله و مشکل و چالشی بربخوره سریع بلند میشه و خودشو میتکونه و میگه یا الله و می‌ره سراغ ادامه مسیر.

اینم بارها تو زندگیم بهم ثابت شده و آدم جا بزن و بی‌خیال بشویی نیستم. همیشه ادامه دادم با وجود اینکه بعضی وقتا دیگه هیچ راهی نمی دیدم و نمیتونستم بفهمم این مشکل از کجاست ولی ادامه دادم. گفتم دوباره روی باورهام کار میکنم و ایرادو پیدا میکنم و دوباره تمرین می‌کنم و مشکلات رو‌ حل میکنم. من میتونم اینکارو‌ کنم. بالاخره راهش رو خداوند بهم هدایت می‌کنه.دقیقا هم همین شده و خدا خیلی خوب دستم رو گرفته. خیلی جاها بوده که می‌تونستم بیخیال همه چی بشم و برم سراغ زندگی نورم جامعه ولی چون باور داشتم هدایت میشم و حتما راهی هست، دست نکشیدم.

یک ویژگی دیگه افرادی که مهاجرت براشون خوبه اینه که باید مثبت اندیش باشن. بعضیا منفی نگرن، اگر اوضاع یه ذره سخت باشه میگه اوضاع داره بدتر میشه. نیمه خالی لیوان رو نگاه میکنن. ولی کسی که میخواد مهاجرت کنه باید یک روحیه مثبت اندیش داشته باشه که اوضاع رو به بهبوده. خداوند به من کمک می‌کنه و خداوند نیروی خیره و دستمو میگیره. اگه شرایط سخت بشه امیدش رو از دست نمیده. همیشه امیدی داره به بهبودی شرایط و به باز شدن دروازه های نعمت. اگه یه ذره ابر تیره بیاد بعدش می‌دونه بادی میاد و خورشید نمایان میشه ‌و‌ نور الهی بر من میتابه.

هرچی تو این سایت بیشتر زمان صرف کردم، این ویژگی خوشبینی در من بیشتر نمایان شد و به همین دلیل زندگیم هم زیباتر و هم آرام‌تر شد. تو این موضوع خوب نیستم ولی بدم نیستم و همیشه امیدوارم به اتفاقات خوب آینده.‌‌ نیاز به تمرین داره که بهتر بشم.

در مجموع سپاسگزارم استاد عزیزم بابت این دو فایل زیبا، خیلی کمک می‌کنه آدم خودش رو بهتر بشناسه و‌ ممکنه دوباره که بیام نگاه کنم یا تست رو از خودم بگیرم، بفهمم تو فلان قسمت تازه ایراد هم دارم و فکر میکردم خوبم و قطعا سعی میکنم تکرار کنم در زمان مناسب این فایل رو که خودم رو بهتر بشناسم.‌

دوستون دارم

در پناه خدا