این فایل که در ادامه قسمت اول است، حاوی آگاهی هایی است در این فایل استاد عباس منش کلید هایی اساسی را درباره مهاجرت کردن توضیح می دهد. آگاهی از این کلیدها، فرد را به خودشناسی می رساند که:
- آیا شخصیت کنونی من، برای مهاجرت کردن مناسب است؛
- آیا “مهاجرت کردن”، رشد و احساس خوشبختی بیشتر را برایم به ارمغان میآورد یا برعکس، مرا به سمت ناامیدی و ناخوشنودی پیش می برد؛
- آیا انگیزههای من برای مهاجرت درونی و عمیق است یا سطحی و ناپایدار؛
- انگیزه های پایدار و ضروری برای مهاجرت، چه ویژگی هایی دارند؛
منتظر خواندن نوشته تأثیرگذارتان هستیم…
یک خبر خوب درباره آزمون:
پس از گوش دادن به آگاهی های این فایل و قسمت قبل، برای خودشناسی عمیق تر در این باره، آزمون “تشخیص شخصیت مناسب مهاجرت” را با دقت انجام دهید.
این آزمون ارزیابی نسبتاً شفافی به شما می دهد تا بدانید شخصیت کنونی شما چقدر برای مهاجرت کردن مناسب است. این خودشناسی به شما کمک میکند تا برای رشد و پیشرفت، تصمیمات مناسبتری بگیرید که مطابق با درون شماست و گامی تعیینکننده برای تجربهی رشد و احساس خوشبختی بیشتر است.
در پایان آزمون، از طریق تجزیه و تحلیل پاسخهایی که به سوالات آزمون می دهید، یک نتیجه گیری کلی به شما ارائه میشود تا بدانید:
- چه تغییراتی در باورها و شخصیت کنونی شما، “بیشترین تأثیر سازنده” را بر شرایط زندگی شما میگذارد؛
- اولین قدم برای ایجاد این تغییرات، از چه نقطهای باید برداشته شود؛
- و چه مسیری شما را به رضایت درونی بیشتر می رساند؛
برای شروع آزمون “تشخیص شخصیت مناسب مهاجرت” کلیک کنید.
چه افرادی برای مهاجرت کردن، مناسب ترند | قسمت 1
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری چه افرادی برای مهاجرت کردن، مناسب ترند | قسمت 2385MB54 دقیقه
- فایل صوتی چه افرادی برای مهاجرت کردن، مناسب ترند | قسمت 252MB54 دقیقه
سلام به استاد عزیزم و مریم خانم نازنین
استااد یه چیزی در مورد خودم فهمیدم، من همیییشه دوست داشتم برم شهر بزرگ، شاید هم بخاطر مقایسه کردن خودم با بقیه بوده نمیدونم، چون الان که این فایل رو دیدم میبینیم خیلی هم از جایی که هستم لذت میبرم، محیط شهری نزدیک طبیعت، آدمهای آروم، ترافیک کم، مسیرها کوتاه(هرچند هنوووز هم ته قلبم دوست دارم مهاجرت و تغییر کنم)، ولیییی یه چیزی یادم اومد که قبلا خیلی تکرارش میکردم میگفتم من دوست دارم تو شهر بزرگ زندگی کنم شهری مثل اصفهان یا همدان، هم شهر بزرگن و امکانات دارن، هم اینکه هنوز اون حالت خانوادگی و سنتیشون رو حفظ کردن، چرا؟ چون رفتار تمااام کسانی که از تهران یا کرج دیده بودم من رو میترسوند، همه آدمهایی بودن که روابطشون با جنس مخالف اون چیزی نبود که من میپسندیدم، نوع لباس پوشیدنشون خیلی متفاوت از من بود، حتی تفریحاتشون اون مدلی بود که من دوست نداشتم مشروب، سیگار، قلیون، اماا تو شهرهای دیگه هر کسی رو میشناختم مثل خودم بود، واسه همین این روابط و نوع تفریحات تو شهر بزرگ (بخصوص تهران یا کرج) برام شده ترمز ذهنی.