این فایل که در ادامه قسمت اول است، حاوی آگاهی هایی است در این فایل استاد عباس منش کلید هایی اساسی را درباره مهاجرت کردن توضیح می دهد. آگاهی از این کلیدها، فرد را به خودشناسی می رساند که:
- آیا شخصیت کنونی من، برای مهاجرت کردن مناسب است؛
- آیا “مهاجرت کردن”، رشد و احساس خوشبختی بیشتر را برایم به ارمغان می‌آورد یا برعکس، مرا به سمت ناامیدی و ناخوشنودی پیش می برد؛
- آیا انگیزه‌های من برای مهاجرت درونی و عمیق است یا سطحی و ناپایدار؛
- انگیزه های پایدار و ضروری برای مهاجرت، چه ویژگی هایی دارند؛
منتظر خواندن نوشته تأثیرگذارتان هستیم…
یک خبر خوب درباره آزمون:
پس از گوش دادن به آگاهی های این فایل و قسمت قبل، برای خودشناسی عمیق تر در این باره، آزمون “تشخیص شخصیت مناسب مهاجرت” را با دقت انجام دهید.
این آزمون ارزیابی نسبتاً شفافی به شما می دهد تا بدانید شخصیت کنونی شما چقدر برای مهاجرت کردن مناسب است. این خودشناسی به شما کمک می‌کند تا برای رشد و پیشرفت، تصمیمات مناسب‌تری بگیرید که مطابق با درون شماست و گامی تعیین‌کننده برای تجربه‌ی رشد و احساس خوشبختی بیشتر است.
در پایان آزمون، از طریق تجزیه و تحلیل پاسخ‌هایی که به سوالات آزمون می دهید، یک نتیجه گیری کلی به شما ارائه می‌شود تا بدانید:
- چه تغییراتی در باورها و شخصیت کنونی شما، “بیشترین تأثیر سازنده” را بر شرایط زندگی شما می‌گذارد؛
- اولین قدم برای ایجاد این تغییرات، از چه نقطه‌ای باید برداشته شود؛
- و چه مسیری شما را به رضایت درونی بیشتر می رساند؛
برای شروع آزمون “تشخیص شخصیت مناسب مهاجرت” کلیک کنید.
چه افرادی برای مهاجرت کردن، مناسب ترند | قسمت 1
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری چه افرادی برای مهاجرت کردن، مناسب ترند | قسمت 2385MB54 دقیقه
- فایل صوتی چه افرادی برای مهاجرت کردن، مناسب ترند | قسمت 252MB54 دقیقه
سلام به سعیده رابینسون، کاکوی گلی!
رابینسون کروزوئه، ناخواسته به یک جزیره دوردست پرت شد و آنجا از فرط تنهایی به یک معرفت و خودشناسی رسید. با مشقت و سختی… ولی رسید. خدا بنده اش را هیچ وقت فراموش نمی‌کند… هیچ جا.
نیشم باز شده از خوندن کامنتت! ببین! دارم میخندم!
و این خنده، از منتهای دل و اعماق وجود هست. بعضی داستانها، به وضوح با یک تم مشترک در زندگی تکرار میشوند. روشهای روایت و شکلهای داستان،متعدد هستند، ولی نتیجه ها، یک چیز را مرتب تکرار میکنند. ترس از گرسنگی، تنهایی و بی مکانی، رابینسون کروزوئه را به آن مفهوم رساند و شما که از اول با یاد خدا بودی، برای نجات از مشقت و غم ، سوار بر دوش خدا، به جزیره رفتی تا بهشتش را به تو نشان دهد! چقدر زیبا.به خاطر بیان این مفهوم، از شما ممنونم.
اینکه مرتب و مرتب تجربیات چند ماهه اخیر رو بصورت تکراری مرور میکنی، نه تنها خسته کننده نیست، بلکه بسیار آموزنده ست.
این، معنای استمرار هست در مسیر خودسازی و بهبود. آنقدر خوب مرورش میکنی که آدم کیف میکنه که ببین: این دختر هیچ وقت کوچکترین جزئیات زندگیش رو یادش نمیره… کوچکترین تغییرات بزرگ! و این قدر شناسی رو معنا میکنه!
لم یشکر المخلوق، لم یشکر الخالق.
ممنونم که مینویسی. به خاطر این معجزه کوچک امروز زندگیم که اول صبحی شما رقمش زدی، ممنونم.