چه افرادی برای مهاجرت کردن، مناسب ترند | قسمت 2

به نام خداوند بخشنده مهربان

سلام من به استاد عزیز و همه دوستان عزیز در سایت

امروز بعد از چند مدت که درگیر مهاجرت خودم به یک شهر دیگه بودم الان در یک پارک بسیار زیبا در شهر جدید این فرصت زیبا را پیدا کردم تا کامنت بنویسم

از اینکه چند مدتی بود به فکر مهاجرت بودم تا الان که دارم با مردم جدید و محیط جدید زندگی میکنم خیلی خوشحال هستم چون روی ترس های خودم توانسته ام کمی غلبه کنم و به نجوا ها و حرف های مردم گوش ندهم و برای پیشرفت در زندپی خودم اقدامی عملی اجرا کنم

واقعا که حجرت خیلی ترس ناک هست . واقعا که حجرت کار بزرگی در زندگی انسان هست . کار دشوار با نجوا های فراوان . با ترس های زیاد . با نا امیدی و نشدن های زیاد . با ترک کردن محیط امن و پا گذاشتن در دل ناشناخته ها . دور شدن از اطرافیان و نزدیکان . حتی شاید مجبور به تغییر نوعیت شغلی که در آن چندین سال تجربه داری .

چند مدتی بود که به فکر محاجرت بودم و از کامنت های زیبای خانوم سعیده شهریاری عزیز خیلی الهام میگرفتم و برایم باور پذیر شده بود که اگر به خدا ایمان داشته باشی خداوند در همه جا همه حالات با تو هست و تو رو تنها نمیذاره و فقط تو باید با ایمان حرکت کنی

باید بتوانی برروی ترس هات غلبه کنی باید از مردم بکنی و به خدا ایمان داشته باشی . باید از شرک خفیف که در وجود تو هست مطلع بشی و پا بذاری بر روی آن . باید از محسیط امن خودت خارج بسی تا پیشرفت کنی . باید حجرت کنی تا بزرگتر بشی از قبل خودت

استاد عزیزم در این اواخر که فایل : چه کسانی مناسب هستند برای مهاجرت : که روی سایت قرار گرفت دیگه مهر تایید روی قلب من گذاشت که باید مهاجرت کتنم چون بعد ار آزمون دیدم که من همه ویژه گی های مهاجرت در درون من هست و من ساخته شدم برای حجرت برای پیشرفت برای تجربه دنیای چدید برای به چالش کشیدن خودم در دنیا و جاهای جدید

من در یک محیط بسیار بی آب و علف زندگی میکردم و اصلا به روحیه من نمیچسبید و یک سری شرایط کاری و روابط و مسایل دیگه که من با توجه به خواسته های خودم دیدم که باید یک سری تغییرات در درون و بیرون خودم ایجاد کنم و واقعا الان درک میکنم که دوستان من وقتی از حجرت صحبت میکنند چه تجربه ها و مشکلات یا بهتر بگم تضاد هایی برخورد کردنند تا در محیط جدید با سباط رسیدند و راه خودشون رو ادامه دادند

یک انگیزه بسیار خوبی که در من به وجود آمد در این چند مدت این بود که اگر من بخواهم در زندگی خودم پیشرفت کنم و به کشورهای بهتری سفر های خوبی داشته باشم و حجرت کنم باید اول از همه در کشور خودم این تجربه ها را سپری کنم و پا بذارم روی ترس های خودم در این جا تا با استفاده از این تجربه ها بتوانم در کشورهای سطح بالا بتونم به خوبی به جلو بروم و نشه که از کار خودم پشیمان بشم مثل مثال هایی که شما بیان نمودید

من یک دوست عزیزم دارم که مدت کمی میشه که رفته آمریکا و در اونجا وقتی با من صحبت میکرد به این نتیجه رسیدم که اگر آماده نباسی برای حجرت و رقتن به محیط قوی تر و بالا تر از محیط قبلی شاید به روزمره گی دچار بشی و از مهاجرت خودت پشیمان بشی . بعد از این تجربه دوست من که با من صحبت میکرد به خودم گفتم باید من ظرف وجودی خودم را اول در اینجا بزرگ کنم و بعد از اینکه دیدم دیگه این مکان توانایی و ظرفیت پیشرفت بیشتر برای من را نداره بعد به حجرت فکر کنم . چون این دوست من آماده رفتن به آمریکا را نداشت و هنوز در همین محیط به سباط نرسیده بود و چند مدتی هم میشد که در آنجا بیکار بود و داشت ازیت میشد و وقتی باهاش حرف میزدم میدیدم که این آدم داره تو اون محل ازیت میشه چون با خیلی چیز ها آشنایت نداشت و آدم با انگیزه ای هم نبود

پس به امید خدا و نتایج و الگو های دوستان و آموزه های استاد بتوانم در این مسیرزیبا که قدم برداشته ام با قدرت به جلو بروم