چه افرادی برای مهاجرت کردن، مناسب ترند | قسمت 2

سلام به استاد عزیز و دوست داشتنی خودم و مریم جون عزیزم و تمامی دوستان گلم.

قربون استادم بشم که دوست داره شناختی نسبت به کار برای، سایتش داشته باشه.

استاد من عاشقتم .من از همه ی سایت برات، بیشتر دوستت دارم . خیلی برام عزیزید .

تمام زندگیم بر پایه ی آموزه‌های شما میچرخه. خودمو از طریق شما شناختم. خدای خودمو بازم از طریق شما شناختم .روابطهامو از طریق شما اصلاح کردم .در کل هر آرامشی که دارم از طریق آموزه‌های شما بدست اووردم.

سوال کردید که آیا شخصیت کنونی من با مهاجرت کردن مناسب است ؟

تو فایل قبلی هم گفتم من علاقه ای به مهاجرت ندارم .از اون دسته افرادی نیستم که نه از روی مرض یا بیماری مثل بیماری‌های مقایسه ،تایید و قضاوت دیگران، ثابت کردن خودم به دیگران یا ادا حال خوبا رو دراووردن بخوام مهاجرت کنم و نه اینکه کنجکاوم و نه هیجان و ذوق و شوقه مهاجرتو دارم ! نه آدم ماجراجویی هستم و نه دنبال ناشناخته‌ها هستم! و نه ریسک پذیرم و نه اینکه جا یا مکان دیگه دنبال خوشبختی و آرامش و شادی هستم!

اولش تردید داشتم کامنت بزارم چون احساس کردم این فایل بیشتر برای کسانی هستش که علاقه به مهاجرت دارن یا مهاجرت کردنو و تجربه‌های خودشونو میخوان بزارن. اما خب از اونجایی که دوست داشتم منم احساس خودمو راجع به این موضوع بیان کنم کامنت گذاشتم.

استادجونم ،از اونجایی که تمام آموزه‌هاتون بابت تغییر افکار و باورها با قلب و روح من سازگاری داشتن سعی کردم تغییرات مثبت زیادی داشته باشم که خدا رو شکر خدا هم، تو این جریان خیلی جاها منو هدایت کردش و منو به اینجا رسونده. که تا حدودی از خودم احساس رضایت دارم و همچنان دنباله رو آموزه‌های شما، به مسیر خودم ادامه خواهم داد.

ولی تو این موضوعات که شما خیلی علاقه به ماجراجویی و کشف جاهای جدید دارید خب این موضوع توی علایق و سلایق من نیست و قرار نیست بر خلاف میلم چیزی که تو وجودم نیست رو بخوام انجام بدم .منظورم اینه که تو این موضوع تلاشی نمیکنم چون تمایل ندارم ادای کسیو در بیارم. من خودمم و یاد گرفتم هر کاری رو به خاطر خودم و برای خوشحال کردن و بدست اووردن آرامش خودم انجام بدم.

حسرت و غبطه ی کسانی که اهل مهاجرت هستن رو ،نمی‌خورم .خیلی جاها غبطه ی خیلی آدما رو خوردم و از مقایسه کردن اون‌ها با خودم دست به تلاش‌هایی زدم که منو به رشد رسوندن . منظورم از مقایسه بیشتر الگو برداری از افراد بود، که منو به تکاپو انداختن نه اینکه باعث عدم رشدم باشن.

با توجه به آموزه‌های استاد منم همیشه دنبال چالشها و اهدافی هستم که باعث رشد و موفقیتهای بیشترم بشه، اما خب مهاجرت جز چالشهای من نیست .هیچ وقت بهش فکر نکردم و تو این داستان غبطه ی کسیو نخوردم‌.

البته که خیلی جاها افرادی که مهاجرت می‌کنن و افرادی که موفق میشن رو تحسین میکنم و ازشون درسهای زیادی یاد می‌گیرم به خصوص استاد عزیزم رو که بارها و بارها مهاجرتهاشون رو از ایران تا آمریکا گوش کردم و هر بار از اتفاقاتی که براشون افتاده علاوه بر اینکه درسها و تجربه‌های قشنگی یاد گرفتم ،خیلی زیاد هم تحسینشون کردم .فک میکنم تو ذهنم خیلی آدم مقاومتری شدم یعنی اگر روزی به هر دلیلی خداوند منو به مکان دیگه‌ای هدایت کنه و من از روی اجبار به شهر یا کشور دیگه‌ای مهاجرت کنم احساس خودم اینه که با وضعیت جدیدم کنار میام و از پس مشکلات و سختیهاش بر میام .و خودمو با شرایط جدید وفق میدم . سعی میکنم روزای شاد و خوبی رو برای خودم خلق کنم .اینو به خودم می‌بینم.

به قول استاد عزیز ایمان و توکل به خدا در هر وقت و زمان و در هر جا و مکان کمک رس و یاری بخش برای رسیدن به آرامشمونه!

خدایی که در هر لحظه با ماس. هیچ وقت هیچ جا ما رو تنها نمیذاره و حتماً مسیرهای خیلی خوبی بهمون نشون میده .فقط کافیه باورش کنیم و در هر لحظه یادش کنیم.

نگاه من، به مهاجرت خوبه منتهی ربطی به شخصیت درونیم نداره .

یاد گرفتم تو زندگیم بدون ترس از قضاوت کسی به علایق و سلایق خودم احترام بزارم و طبق خواسته‌ها و معیارها و آرزوهای خودم پیش برم .

هرچند که تو این مسیر خودمو کاملاً به خدا و هدایت خودش سپردم و اگر روزی مجبور باشم مهاجرت به جایی داشته باشم با دل و جون می‌پذیرمش .چون ناهیدی هستم که خیلی باور دارم هر جایی که خدا هدایتم میکنه حتماً بهترین جاست و قراره اونجا به رشد بیشتری برسم می‌خوام بگم با وجود اینکه علاقه‌ای به مهاجرت ندارم اما مقاومتی هم در برابرش ندارم .کل زندگیمو با دل و جون سپردم به خودش و هر آنچه بکنه تسلیمش هستم.

از اینکه امروز به درک و فهم خیلی بیشتری از گذشتم رسیدم خداوند رو سپاسگزارم .

از استاد عزیزم هم ، بی‌نهایت سپاسگزارم چون تمام سیر تکاملی رو از استاد عزیزم یاد گرفتم و همچنان ادامه خواهم داد تا به درجات بالاتری برسم.

به قول استاد عزیز همه ی ما هدفمون از انجام هر کاری، رسیدن به خوشبختی و بدست اووردن آرامش و لذت بردن از زندگی هستش، حالا چ فرقی میکنه کجا و چطوری؟!!!!

هر کدوم از ما جدا و برای خودمون زندگی می‌کنیم پس بهتره تو همه ی زمینه‌ها اولین هدفمون داشتن آرامشمون باشه و بعد، در جهت اون قدم برداریم و هر کاری که لازم بود با عشق انجام بدیم.

استاد جونم عاشقتم می‌دونید که با تمام وجود دوستتون دارم .

الهی باشید همیشه.