معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که میخواهند نمیرسند، پیش پا افتادهترین کار را انجام میدهند ، یعنی میترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود میگردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحلهای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ میدهد از دست داده و تصمیم میگیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولتها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را میدهد که هیچکس کمترین تواناییای در اتفاقات زندگیات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگیات را رقم بزند نه سیاست دولتها، نه یک گروه یا عدهی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگیات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناختهام قدرت را به خودت داده تا زندگیات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کردهام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفتهام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگیات با فرکانسهایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمیبخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگیمان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازهای که میتوانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگیمان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی میرسیم.
به همان اندازه میتوانیم از عهدهی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادنها»؛
ترس از قدرت حکومتها و دولتها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازهای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترسهایی میگذریم که از شرک میآید و به سمت آرامشی هدایت میشویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازهی نگاه توحیدیمان، مالک و صاحب سرنوشتمان هستیم.
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
به نام خداوند هدایتگر
سلام به استاد عزیز و خانم شایسته عزیز و همه ی همسفرهای عزیزم
روز بیست و ششم سفرنامه
استاد واقعا نمیدونم در مورد مطالب این فایل چی بگم یعنی هر باری که گوش میدم بهش احساس میکنم نیازه که باز هم تکرارش کنم باز هم تکرارش کنم و باز هم و باز هم…
من خودم رو میگم چند بار به خاطر ترس از یک شخص خاص از یک خانواده خاص تغییر مسیر دادم و هرگز خواسته ام رو در اون لحظه انجام ندادم ؟
چند بار از حرف مردم ترسیدم و تن به کاری دادم که از انجامش خوشحال نبودم؟
چندبار در معادلاتم یک شخص خاص، یک عامل خاص ،یک خانواده خاص ، یک قانون خاص رو بالاتر و قدرتمند تر از خداوند در نظر گرفتم و از خواسته ام صرف نظر کردم؟ چندبار حرص خوردم ، بحث کردم، دعوا کردم ، داد زدم تا یک شخص خاص رو تغییر بدم چون تغییر شرایط رو منوط به تغییر اون شخص میدونستم؟
چندبار احساس ناتوانی کردم برای تغییر اوضاع؟
همین دیشب نشستم کلی با خدا حرف زدم که من چیکار کنم که اوضاع بهتر بشه ؟ بهم گفت تو هنوز باورهاتو تنها عامل نمیدونی و هنوز عواملی غیر از باورهاتو مقصر میدونی! و دیدم راست میگه و از دیشب ازش خواستم که بهم بگه چیکار کنم که ایمان بیاورم که تنها عامل موثر فقط باورهای منه نه هیچ چیز دیگه ایی نه هیچ کس دیگه ایی ؟
واقعا شرک عامل بدبختیه. وقتی آیات عذاب رو در قران دونه به دونه بررسی میکردم به وضوح دیدم که بدترین عذاب ها که از عذاب الیم و عذاب شدید حرف میزنه مربوط به شرکه مربوط به انکار و تکذیب خداونده.
اینکه باور کنیم تنها عامل موثر در زندگی ما باورهای ماست اینکه بپذیریم که تمام زندگی ما نتیجه ی باورهای ماست اینکه یقین داشته باشیم که هیچ کس هیچ تاثیری در زندگی ما نداره اینکه ایمان بیاوریم که تنها قدرت کل جهان خداونده خیلی تعیین کننده اس خیلی راه گشاست و شروع تمام اتفاقات خوب از همین جاست
استاد چقدر دوست دارم این حرف شما رو باور کنم چقدر زیباست که باور کنم اگه توی قعر باشم توی پایین ترین سطح و فقط باور کنم که تنها قدرت جهان رب هست میتونم به همه جا توی زندگیم برسم چقدر قدرتی که خداوند به من داده بی انتهاست خدایا شکرت