معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که می‌خواهند نمی‌رسند، پیش پا افتاده‌ترین کار را انجام می‌دهند ، یعنی می‌ترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود می‌گردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحله‌ای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ می‌دهد از دست داده و تصمیم می‌گیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولت‌ها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را می‌دهد که هیچکس کمترین توانایی‌ای در اتفاقات زندگی‌ات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگی‌ات را رقم بزند نه سیاست دولت‌ها، نه یک گروه یا عده‌ی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگی‌ات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناخته‌ام قدرت را به خودت داده تا زندگی‌ات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کرده‌ام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفته‌ام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی‌ات با فرکانس‌هایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمی‌بخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگی‌مان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازه‌ای که می‌توانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگی‌مان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی می‌رسیم.
به همان اندازه می‌توانیم از عهده‌ی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادن‌ها»؛
ترس از قدرت حکومت‌ها و دولت‌ها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازه‌ای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترس‌هایی می‌گذریم که از شرک می‌آید و به سمت آرامشی هدایت می‌شویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازه‌‌ی نگاه توحیدی‌مان، مالک و صاحب سرنوشت‌مان هستیم.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
به نام خدای من
با سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته مهربان و دوستان هم فرکانسی ام
ردپای من در روز بیست و ششم زیباترین سفر عمرم
هر بار که می خواهم در سایت برای مخصوصا شروع کامنت گذاشتنم که روتین شده برایم یعنی سفرنامه شروع به فکر کردن کنم اگر خودم بخواهم به سختی این کار را میکنم و اگر به هدایت گوش دهم در عرض چند دقیقه چیزی بسیار بالاتر از آنچه در ذهن دارم را با سرعت باورنکردنی تایپ میکنم ولی اگر خودم بخواهم حداقل ده بارفایل صوتی را مرور کرده و صد بار متنها را میخوانم ولی چیزی به ذهنم نمیرسد و یاد شعر زیبای :
” هرلحظه که تسلیمم در بارگه تقدیر – آرامتر از آهو بی باکترم از شیر
هرلحظه که می کوشم در کار کنم تدبیر – رنج از پی رنج آید زنجیر پی زنجیر ”
می افتم و کار را به خدا می سپارم و لذت می برم از توانایی که در اختیارم می گذارد .
این اولین و بهترین تجربه من از سپردن کار به خداست ، البته تمرین می کنم که همه چیز را در قدرت بی نهایت او بسپارم ، چون درک میکنم که تنها قدرت بی نهایت دنیاست و کارهایی را به انجام میرسد که هیچ کس جز او نمی تواند با این دقت و جزیات به انجام برساند.
البته این شروع کاراست و دارم خواسته هایم را یکی یکی لیست میکنم و بسیاری را که انجام شده اند در دفتری نوشتم تا یادم بیاید که اولا از چه کارهایی این حرکت شروع شده و انگیزه ای پیدا کنم برای انجام هدف بعدی.
این کمی از تجربه من است از اینکه او تنها قدرت بی انتهای دنیاست و هر چه بخواهم را او می سازد و من برای خوب زیستن در تمام زمانها فقط او را باید باور کنم و با قوانین راحت و آسان و طبیعی به خواسته ام می رسد اما کم کم درک میکنم که او برای بنده هایش کافی است نه برای رسیدن به خواسته ها بلکه برای خوشبختی ، آرامش ، نعمتهایی که ساخته ومیسازد ، احساس خوب و نمایش نکات مثبت هر چیزی و مارا به راه درست و هدایت می کند که اورا راضی میکند و رضایت من هم در گرو رضایت اوست.
برای بیست و ششمین بار در این سفر که بسیار بسیار هم کم است اول از خدا و بعد از دستهای بزرگ او استاد عباسمنش و خانم شایسته که هردو عزیز و مهربانند تشکر میکنم و می گویم تو مالک همه چیزی ، خدایا شکرت.