معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که می‌خواهند نمی‌رسند، پیش پا افتاده‌ترین کار را انجام می‌دهند ، یعنی می‌ترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود می‌گردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحله‌ای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ می‌دهد از دست داده و تصمیم می‌گیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولت‌ها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را می‌دهد که هیچکس کمترین توانایی‌ای در اتفاقات زندگی‌ات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگی‌ات را رقم بزند نه سیاست دولت‌ها، نه یک گروه یا عده‌ی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگی‌ات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناخته‌ام قدرت را به خودت داده تا زندگی‌ات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کرده‌ام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفته‌ام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی‌ات با فرکانس‌هایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمی‌بخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگی‌مان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازه‌ای که می‌توانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگی‌مان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی می‌رسیم.
به همان اندازه می‌توانیم از عهده‌ی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادن‌ها»؛
ترس از قدرت حکومت‌ها و دولت‌ها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازه‌ای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترس‌هایی می‌گذریم که از شرک می‌آید و به سمت آرامشی هدایت می‌شویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازه‌‌ی نگاه توحیدی‌مان، مالک و صاحب سرنوشت‌مان هستیم.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
به نام خداوند بی نهایت
سلام خدمت استاد عزیز
چی میشه گفت در مورد این فایل عالی و ناب که بعدازمدتها که دوباره گوشش دادم انگار که بار اوله که میشنوم و البته اینم میدونم که بازم هیچی نمیدونم
اینقدر باور شرک الود از خودم بیرون کشیدم با این فایل که باورم نمیشد چطور تاحالا نفهمیده بودم
ایا فکر میکنم که خوراک و پوشاکم را شخص دیگه ای برام تامین میکنه؟همسرم میتونه اینکارو بکنه؟
این خود شرکه که من قدرت اینکار رو به اون بدم.من از همسرم بسیار تشکر میکنم ولی در درونم قدرت رو به خدا میدم و از او سپاس گزاری میکنم
ایا فکر میکنم مملکتم مانع خوشبختی منه؟یعنی قدرت خوشبختی خودم رو دادم دست مملکتم.نه این باورهای منه که باعث خوشبختی منه.من تو هر شرایطی میتونم خوشبخت باشم به شرط ایمان و اعتقاد قلبی ام به توحید
ایا فکر میکنی کسی میتونه تو رو چشم بزنه؟خداروشکر که من بعداز اشنایی با استاد این باور را در درونم از بین بردم
ایا فکر میکنی کسی میتونه مانع خوشبختی،ارامش،خوشحالی تو بشه؟
بله متاسفانه فکر میکنم شاید در ظاهر ادعا کنم که نه اینطور نیست ولی وقتی شخصی میتونه باعث ناراحتی من بشه یا وقتی حال خوبم رو گره میزنم به رفتار طرف مقابلم این ته شرکه
کی میتونم به احساس خوشحالی و ارامش پایدار برسم؟وقتی که به صلح درونی باخودم برسم،با خدای خودم عشق کنم و لحظه به لحظه باهاش حرف بزنم و از اون ارامش و عشق و خوشحالی رو بخوام
خدایا خودت کمکم کن و هدایتم کن در این مسیر
از چی میترسم؟میترسم تو کارم قدم بزرگ بردارم؟میترسم کارم رو چندجا دیگه پرزنت کنم؟میگم نکنه هنوز کامل و عالی نباشه!نکنه خوششون نیاد!
دارم به کی قدرت میدم؟خدا قول داده کمکم کنه
اگه باورش کنم خودش برام مشتری میشه.خودش برام همه کارارو ردیف میکنه.مگه نگفته کل این دنیا رو برای ما افریده و مسخر ما کرده.اون اینقدر به ما امکانات داده فقط کافیه که ما باورش کنیم همین.خدایا فقط ازت میخوام بتونم هرروز بیشتراز قبل باورت کنم و بتونم این باورهای اشتباهم رو شناسایی کنم و با کمک تو تغییرشون بدم