معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که میخواهند نمیرسند، پیش پا افتادهترین کار را انجام میدهند ، یعنی میترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود میگردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحلهای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ میدهد از دست داده و تصمیم میگیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولتها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را میدهد که هیچکس کمترین تواناییای در اتفاقات زندگیات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگیات را رقم بزند نه سیاست دولتها، نه یک گروه یا عدهی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگیات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناختهام قدرت را به خودت داده تا زندگیات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کردهام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفتهام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگیات با فرکانسهایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمیبخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگیمان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازهای که میتوانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگیمان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی میرسیم.
به همان اندازه میتوانیم از عهدهی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادنها»؛
ترس از قدرت حکومتها و دولتها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازهای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترسهایی میگذریم که از شرک میآید و به سمت آرامشی هدایت میشویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازهی نگاه توحیدیمان، مالک و صاحب سرنوشتمان هستیم.
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
خواهر گرامی سلام
فرق صبر و تحمل در این است که در تحمل، انسان در برابر مشکلات فقط سکوت می کند ولی در صبر انسان مدام در تلاش است تا راهی بسازد و شرایط را تغییر دهد.
برای همین هم در قرآن آمده است «خدا با صابران است» و نفرموده خدا با حاملان است…
این عالی است که روی باورهای خود کار می کنید و احساس خود را هم خوب نگه می دارید ولی این تلاش شما نشان از تغییر باورهای شما ندارد بلکه شما در حال تغییر باورهای خود هستید و زمانی باورهای شما تغییر کرده که شرایط شما و جهان پیرامون شما تغییر کند.
ادامه دهید و سعی کنید تغییراتی هر چند کوچک را ببینید و آن ها را با احساس خوب خود تقویت کنید.
اتفاقا تغییر رفتار برادر شما یعنی اینکه شما تغییر کرده اید و این می تواند نشانه تغییر شما باشد.
به همه چیز خوش بین باشید و مرتب به خو بگویید چون در حال کار بر روی باورهای خود هستم هر اتفاقی برای من بیفتد به نفع من تمام می شود.
فقط می توانم بگویم کم نیاورید پیروزی نزدیک تر از آن چیزی است که فکر می کنید…
هر چی آرزوی خوبه مال تو …
سپاس از روح زیبا بین شما خانم راشدی گرامی
هر چی آرزوی خوبه مال تو …
ارادتمندیم برادر ارجمند و خوش فرکانسم محمد جان
هر چی آرزوی خوبه مال تو …
به به عالی بود…
آفرین به این جملات و به این نیایش های پر از آگاهی
از کسی که مارکوپولوی جاده ابریشم الهی است کمتر از این هم انتظار نمی رفت
آفرییییییییییییین برررررر شما…
هر چی آرزوی خوبه مال تو…
شادیتان روزافزون مجتبی جان
إن شاءالله با تلاش خودمان در مداری قرار بگیریم که هر چه را که از خدا طلب کنیم بتوانیم به دست بیاوریم.
هر چی آرزوی خوبه مال تو…
سلامی به پاکی قلب خانم میرزالو
اشکتان همیشه از سر شوق إن شاءالله…
هر چی آرزوی خوبه مال تو…