چه کسی مالک توست؟!

این فایل در مرداد ماه 1399 بروزرسانی شده است

معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که می‌خواهند نمی‌رسند، پیش پا افتاده‌ترین کار را انجام می‌دهند ، یعنی می‌ترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود می‌گردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.

و به قول کیمیاگر:

“در مرحله‌ای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ می‌دهد از دست داده و تصمیم می‌گیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”

شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولت‌ها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.

اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را می‌دهد که هیچکس کمترین توانایی‌ای در اتفاقات زندگی‌ات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.

خواست خدا این است که باورهای تو زندگی‌ات را رقم بزند نه سیاست دولت‌ها، نه یک گروه یا عده‌ی خاص و نه هیچ عامل دیگری.

برنامه خداوند این است که زندگی‌ات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناخته‌ام قدرت را به خودت داده تا زندگی‌ات را با باورهایت بسازی .

من این خدا را باور کرده‌ام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفته‌ام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.

شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی‌ات با فرکانس‌هایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.

این نگاه خداوند به شرک است و  شرک بر خود را نمی‌بخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه  به این علت که توانایی ما در کنترل زندگی‌مان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازه‌ای که می‌توانیم توحید را در عمل اجرا کنیم‌، به همان اندازه افسار زندگی‌مان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی می‌رسیم.

به همان اندازه‌ می‌توانیم از عهده‌ی مدیریت ترس های زندگی‌ بر بیاییم:

ترس  از «از دست دادن‌ها»؛

ترس از قدرت حکومت‌ها و دولت‌ها؛

ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.

به اندازه‌ای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم‌، از ترس‌هایی می‌گذریم که از شرک می‌آید و به سمت آرامشی هدایت می‌شویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.

ما به اندازه‌‌ی نگاه توحیدی‌مان‌، مالک و صاحب سرنوشت‌مان هستیم.


برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.

  • نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
  • دانلود با کیفیت HD
    240MB
    20 دقیقه
  • فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!
    18MB
    20 دقیقه
توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

1261 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «سیده راضیه امینی» در این صفحه: 1
  1. -
    سیده راضیه امینی گفته:
    مدت عضویت: 1998 روز

    سلام به دوستان هم فرکانسیم …

    بیست و ششمین روز از سفر نامه …

    چقدر خوبه که کنار شماها هستم …

    چقدر خوبه که نزدیک به دوساله کنارتونم …

    من دوستامو حذف کردم و دوستای خوبی مثل شماها کنارم اومدن …

    خدا بهترین ها رو برای بنده هاش میخواد …

    فقط باید از اون چیزایی که بهشون وابسته ایم خودمونو خلاص کنیم …

    سخت بود اولش ولی باید این کار انجام میشد …

    من برای رسیدن به آرامش ، رسیدن به خواسته هام همه کاری میکنم …

    میدونم خدا بهترینشو بهم میده …

    جهان ،جهان لیاقت هاست …

    جهان ، جهان باورهای درسته …

    جهان ، جهان فرکانسها و انرژی هاست ….

    من عاشق خدایی شدم ک به تازگی شناختمش …

    شرک :

    استاد تو جلسه ۱۷ سفرنامه حدیثی از پیامبر درمورد شرک گفتن :” نیت شرک در میان امت من ، از راه رفتن مورچه ای سیاه بر روی سنگی صاف ،در شبی ظلمانی مخفی تر است “…

    شرک به خیلی کارا و به خیلی چیزا میشه گفت …

    ▪ریا …

    پیامبر(ص) فرمودند: از آنچه در مورد امتم بسیار می‌ترسم شرک اصغر است. گفتند: شرک اصغر چیست؟ فرمودند: ریاء

    امام صادق(ع) فرمودند: در عمل خود ریا مکن آن هم برای مخلوقی که قدرت ندارد کسی را زنده کند و یا بمیراند، و هیچ گونه توانایی ندارد که تو را از چیزی بی‌نیاز کند. ریاء درختی است که میوه و نتیجه آن شرک پنهانی است.

    امام صادق(ع) فرمودند: هر کس نماز بگذارد و یا روزه بگیرد و یا برده‌ای را آزاد کند و یا حج انجام دهد و مقصودش آن باشد که مردم از وی خوششان بیاید؛ مشرک به حساب می‌آید ولی شرک او قابل گذشت می‌باشد

    ▪خواستن چیزی به غیر از خدا …

    شخصی به پیامبر(ص) گفت: «هر چه خدا بخواهد و تو بخواهی». پیامبر(ص) فرمود: «آیا برای خداوند شریک و هم‌ردیف قرار می‌دهی. تنها بگو اگر خدا بخواهد».

    ▪ دوست داشتن ظلمی …

    پیامبر اسلام فرمودند: «… نزدیک‌ترین به شرک خفی آن است که چیزی از ستم را دوست بداری و یا بخشی از عدالت، مورد پسندت نباشد

    ▪حتی اگه کاری انجام بدی که مجبور بشی معذرت خواهی کنی …

    پیامبر(ص) فرمودند: پرهیز کن از هر چیزی که محتاج به عذر خواهی است، زیرا که در آن شرک پنهانی است

    ▪نداشتن توکل به خدا …

    ▪شریک برای خدا قرار دادن ….

    امام صادق(ع) فرموده است: شخصی که بگوید: اگر فلانی نبود هلاک می‌شدم و اگر فلانی نبود چنان و چنان بر سرم می‌آمد و اگر فلانی نبود خانواده‌ام از دست رفته بود، برای خداوند شریک قرار داده است. راوی خطاب به امام گفت: (آیا اشکال دارد) بگوییم اگر خدا بر من به سبب فلانی منت نگذاشته بود هلاک شده بودم. امام(ع) فرمود: این خوب است و این گونه سخن گفتن و مانند آن اشکالی ندارد.

    ▪ متوسل شدن به غیر از خدا …

    چقدر قشنگ ما این کارو انجام میدیم … یا از امتم حسین میخواییم ک شفاعتمون رو کنه یا از اماک رضا میخواییم ک بچمونو یا مشکلمون رو برطرف کنه … قسمش هم میدیدم به خدا که زودتر این کار رو برامون کنه … گوسفند بی زبون رو برای اینکه ماشینمون چپ نکنه سر میبریم …

    میریم بانک یجوری با رئیس بانک حرف میزنیم ک زودتر وام رو پرداخت کنه ک بدیهی بدیم چقدر التماسشو میکنیم … چقدر التماس استاد رو میکنیم ک بهمون نمره بده … چقدر التماس و گریه میکنیم ک مامور نیروی انتظامی کمتر جریمه بنویسه …چقدر به فامیلامون می‌سپاریم که پسرمون رو بندازه نزدیک محل زندگیش برای خدمت سربازیش …

    چقدر شرک میگفتیم بعد انتظار داشتیم که خدا نگا به سرمون بندازه …

    تا همینجاش هم که خدا بلایی سرمون نیوورده جای شکر داره و باید کلامون هم بندازیم هوا …

    چقدر ما ادعا مسلمونی داریم …

    واقعا باید کات میشدن افرادی که داشتن بهم حس بد میدادن ، بی ایمانی بهم میدادن …

    خدایا منو ببخش بابت چیزایی ک نمیدونستم … منو هدایت کن به مسیر درست …

    بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ ‎﴿١﴾‏

     الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ‎﴿٢﴾‏

     الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ ‎﴿٣﴾‏ 

    مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ ‎﴿۴﴾‏ 

    إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ ‎﴿۵﴾‏ 

    اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ‎﴿۶﴾‏

     صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ ‎﴿٧﴾‏

    به نام خداوند بخشنده مهربان (۱) 

    ستایش خدای را که پروردگار جهانیان است. (۲) 

    خدایی که بخشنده و مهربان است. (۳) 

    مالک (و پادشاه) روز جزاست (روز کیفر نیک و بد خلق). (۴) 

    (پروردگارا) تنها تو را می‌پرستیم، و از تو یاری می‌جوییم و بس. (۵)

     تو ما را به راه راست هدایت فرما. (۶)

     راه آنان که به آنها انعام فرمودی، نه راه کسانی که بر آنها خشم فرمودی (قوم یهود) و نه گمراهان (چون اغلب نصاری). (۷)

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 2 رای: