چه کسی مالک توست؟!

به نام خدای هدایتگر

بیست وششمین روز سفرنامه

من نیاز داشتم چندین وچند بار این فایل روگوش بدم بعد بیام کامنت بزارم حتی یه احساسی بهم گفت ازخجالت حتی نظر نزارم

ولی چون حسم وبد کرد اعتنا نکردم واومدم نوشتم تقریبا اخر کامنتم بود که دستم خورد وکل پیامم قبل انتشار حذف شد

اینو نشانه دونستم تا اون پیام قبلم رو دوباره ننویسم وحتما خیری بوده ونکته ای

فقط میتونم اینو بگم که چنان حالم دگرگون شد با شنیدن این فایل که گیج گیجم

همه اون مثالهایی که قدرتی رو که مطعلق به خداست وداده بودم به غیر قطار شدن جلو چشمم چنان حجم از گزینه های بیشمار که حتی فکرشم نمیکردم شرک باشه برام پدیدار شده

چقدر ادعا میکردم خدارو میشناسم چقدر ادعا میکردم توحید رو درک کردم اصلا باورم نمیشه من چطور انقدر ساده مشرک بودم

نمیخوام خودمو سرزنش کنم وتو احساس بد برم برعکس چنان شادی بند بند وجودم رو دربرگرفته که نمیتونم جملاتی پیدا کنم برای وصف حالم

هم دوست دارم اعتراف کنم به جهلم وهم دوست دارم افتخار کنم به درک جدیدم

اصلا احساسم یه جوری شده برای همین میگم گیجم هنوز

احساس پرنده ای رو دارم که مدتها خودش رو ازپرواز محروم کرده بود چون فکر میکرد بال نداره چون نمیدونست پرنده اس والان یهو بهش گفتن تو بال داری ازادی میتونی پرواز کنی لذت ببری ازنعمت هایی که بهت دادن استفاده کنی اینهمه مدت به زمین وزمان داشتی قدرت میدادی نمیدونستی یه خدایی هست که بالاتر ازهمه قدرتهاس و همون به تو توانایی هایی داده که تو میتونی پرواز کنی توخودت خودتو محروم کرده بودی توخودت چشمت نمیدید تو خودت مانع بودی

اصلا نمیتونم حالم رو توصیف کنم الان طعم پرواز رو چشیدم وهمون اندازه حیرانم وتازه دارم پیدا میکنم توانایی های خودمو

من نمیدونستم همچین موهبت هایی دارم همچین خدایی دارم فکر میکردم میدونستم فکر میکردم بندگی میکنم تو همون پرنده درحال پرواز بودی استاد عباس منش همونی که وقت گذاشتی وبه من گفتی من تونستم ببین توهم میتونی توهم میتونی پرواز کنی بلند شو ببینم تنبلی بسه بهانه بسه خدایی که من میشناسم اینجوریه تواگه اشرف مخلوقاتی این ویژگی هاروداری همه وهمه رو باحوصله به من یاد دادی ویاد میدی میدونم

اینجاس که شاعر میگه

شهر عشق را عطار گشت

ماهنوز اندر خم یک کوچه ایم

من وقتی به شهر عشق میرسم که بخوام از اندر خم بودن یک کوچه عبور کنم …اره بخوام واراده کنم وهمت کنم ومتعهد ادامه بدم

تو ای استاد من به من نمیگی من تونستم تو نمیتونی به این دلیل… به این دلیل… بلکه

《《میگی من تونستم توهم میتونی》》

خدایا خودت میدونی باچه حالی مینویسم

من میخوام من میخوام

خدایا شکرت که الان اینجام خدایا شکرت بخاطر دستان سخاوتمندت که اینجا میبینم

خدایا شکرت برای اگاهی امروزم خیلی خوشحالم خیلی شادم خیلی سپاسگزارم

تاابد این صدا توگوشمه

《《چه کسی مالک توست》》