معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که می‌خواهند نمی‌رسند، پیش پا افتاده‌ترین کار را انجام می‌دهند ، یعنی می‌ترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود می‌گردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحله‌ای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ می‌دهد از دست داده و تصمیم می‌گیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولت‌ها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را می‌دهد که هیچکس کمترین توانایی‌ای در اتفاقات زندگی‌ات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگی‌ات را رقم بزند نه سیاست دولت‌ها، نه یک گروه یا عده‌ی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگی‌ات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناخته‌ام قدرت را به خودت داده تا زندگی‌ات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کرده‌ام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفته‌ام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی‌ات با فرکانس‌هایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمی‌بخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگی‌مان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازه‌ای که می‌توانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگی‌مان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی می‌رسیم.
به همان اندازه می‌توانیم از عهده‌ی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادن‌ها»؛
ترس از قدرت حکومت‌ها و دولت‌ها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازه‌ای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترس‌هایی می‌گذریم که از شرک می‌آید و به سمت آرامشی هدایت می‌شویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازه‌‌ی نگاه توحیدی‌مان، مالک و صاحب سرنوشت‌مان هستیم.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
سلام ابراهیم عزیز
دوست عزیز
دوستای عشق ابدی ام دوستای منم هستن و شما دوست عشق منی .
از اینهمه عشقی که در کلماتت نوشتی سیراب شدم و لذت بردم و در قلبم اشک ریختم .
نمیدونم چه مسیری و حادثه ای رو پشت سر میذارید فقط ایمان دارم ایمان دارم ایمان دارم که خدای مهربان قدرتمندم لحظه ای تنهات نمیذاره .
حتی به قدر چشم بهم زدن
شاید خودت متوجه نشی ولی اون حواسش هست دوست عزیزم.
خدا اونقدر عاشق ماست اونقدر ما رو دوست داره که ماها عقلمون هرگز بهش نمیرسه .
من قبلا که خیلی نادون تر از الان بودم بهش می گفتم خدایا چقدر خودخواهی ، میخوای من فقط مال تو باشم ؟!!!!
لعنت به من با اون مغزم ناقصم .
ولی الان فهمیدم باز هم از روی محبت زیاد خودش فهمیدم که فقط عاشق منه.
خدایا منم خیلی زیاد دوست دارم میدونی که .
این ایام هر جا قدم میزنم قشنگ حضورش رو حس میکنم انگار هاله ای از نور اطراف منو گرفته نمیذاره صدمه ای ببینم نمیذاره اخم به ابرو بیارم دوست داره فقط من بخندم…
دوست داره که ….
کلمه ای پیدا نمیکنم برای عشق بازی ام.
شما بهتر نوشتی
ابراهیم عزیزم خیلی خیلی زیبا نوشتی .
تحسینت میکنم برای این قلب پاک و بزرگ و مهربانت .
می سپارمت به عشق ابدی ام.
منتظر کامنتهای خوبت هستم .
کامنت‌هایی سرشار از عشق و خنده و سلامتی