معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که میخواهند نمیرسند، پیش پا افتادهترین کار را انجام میدهند ، یعنی میترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود میگردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحلهای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ میدهد از دست داده و تصمیم میگیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولتها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را میدهد که هیچکس کمترین تواناییای در اتفاقات زندگیات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگیات را رقم بزند نه سیاست دولتها، نه یک گروه یا عدهی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگیات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناختهام قدرت را به خودت داده تا زندگیات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کردهام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفتهام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگیات با فرکانسهایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمیبخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگیمان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازهای که میتوانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگیمان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی میرسیم.
به همان اندازه میتوانیم از عهدهی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادنها»؛
ترس از قدرت حکومتها و دولتها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازهای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترسهایی میگذریم که از شرک میآید و به سمت آرامشی هدایت میشویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازهی نگاه توحیدیمان، مالک و صاحب سرنوشتمان هستیم.
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
الهی شکرت که در روز ۲۶ام سفرنامه هم حضور داشتم
استاد عزیز خیییییلی دوسِت دارم
واااقعا ما باید در تماااام تک تک لحظه های زندگیمون و در تک تک لحظه های تصمیم گیری تنها و تنها به خدا تکیه کنیم و از خداوند راهکار، قدرت و هدایت بطلبیم، که البته هم هدایت خواهیم شد، چون قانون همینه، بحثی توش نیست اصلا. من خودم سالهای قبل واااااقعا چنین توهماتی بابت قدرت دیگران(غیرخدا) همیشه داشتم، ولی الهی شکر با کار کردن روی خودم، ذهنم و باورهام دیدم نههههههههههه، داستان ی چی دیگست اصلا، دیدم اصن من کجای کارم، وااااای🤯🤯🤯
ولی سپاس گزارخداوندم که در مسیر درک و رشد این آگاهی قرار گرفتم و واقعا فوق العاده ترین احساس رو دارم وقتی موقع گرفتن هرررررررر تصمیمی اول تو ذهنم بخودم یادآوری میکنم که پسر تو هیشکی رو جز خدا نداری و هیشکی هم جز خدا اصلا نمیتونه کمکت کنه و اینم بدون که خدا برات ههههههههمه کار میکنه: فقط به باور خودت بستگی داره. اون لحظه کف دلم قرص و محکم میشه و از خدای قادرم تقاضا دارم در این حس و درک هر روز بیشتر یاد بگیرم و رسد کنم.
عاشق همتونم🤗🙏💕🌸