معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که می‌خواهند نمی‌رسند، پیش پا افتاده‌ترین کار را انجام می‌دهند ، یعنی می‌ترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود می‌گردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحله‌ای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ می‌دهد از دست داده و تصمیم می‌گیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولت‌ها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را می‌دهد که هیچکس کمترین توانایی‌ای در اتفاقات زندگی‌ات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگی‌ات را رقم بزند نه سیاست دولت‌ها، نه یک گروه یا عده‌ی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگی‌ات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناخته‌ام قدرت را به خودت داده تا زندگی‌ات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کرده‌ام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفته‌ام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی‌ات با فرکانس‌هایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمی‌بخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگی‌مان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازه‌ای که می‌توانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگی‌مان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی می‌رسیم.
به همان اندازه می‌توانیم از عهده‌ی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادن‌ها»؛
ترس از قدرت حکومت‌ها و دولت‌ها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازه‌ای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترس‌هایی می‌گذریم که از شرک می‌آید و به سمت آرامشی هدایت می‌شویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازه‌‌ی نگاه توحیدی‌مان، مالک و صاحب سرنوشت‌مان هستیم.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
بنام خداوند عادل
روز ۲۶ سفر زیبای منه
سلام به استادومریم عزیزم و دوستای گلم
چقدر کامنت مریم جان از ردپای رو۲۶سفرنامش زیبا بود خدایا شکرت بابت همسفر شدنم
چقدر وقتی اسم توحید و ارتباط با خدا میاد حالم خوب میشه، چقدر این اصل مهمه که انسان توحیدی آرامش داره، چقدر اسم خدا آرامش بخش قلب و روحمه خدایا شکرت بابت وجودت، خدای عدالتگر من که هر چی تو زندگیمه بواسطه ی افکار خودمه و تو عادل هستی ، خدایا چقدر عالیه که اگر بخوایم میتونیم به هر آنچه که میخوایم برسیم، خدایا تو قدرت بهمون دادی همه چیز دادی این ماییم که استفاده نمیکنیم ، من هرچقدر روی این قضیه که من مسئول تمام زندگیم هستم کار کنم بازم کمه بازم یادم میره که مقصر ندونم ، خدایا چقدر بزرگی چقدر باشکوهی چقدر همه چیزجهانت سرنظمه و هیچ بی عدالتی نداری، اگه روزی هزاربارم به یاد خودم بیارم که خودم مسئولم فقط خودم بازم ذهن میگه تقصیر فلانیه، اگر باور کنم که قدرت از آن خداست و از قدرت بینهایت به من عطا کرده که خالق زندگی خودم باشم نه کس دیگه به اندازه ی هرمقداری که باور کرده باشم همون مقدار ثروت میاد که ثروت همه چیزه، ثروت پوله،ثروت سلامتیه، ثروت آرامشه ،ثروت توحیده ثروت خود خداست ، خدایا شکرت که این قدر همه چیزت عالیه همه چیز تمامی یگانه معبود من عاشقم خالقم کمکم کن بتونم باور کنم قوانین بدون تغییر جهان زیباتو ❤