معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که می‌خواهند نمی‌رسند، پیش پا افتاده‌ترین کار را انجام می‌دهند ، یعنی می‌ترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود می‌گردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحله‌ای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ می‌دهد از دست داده و تصمیم می‌گیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولت‌ها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را می‌دهد که هیچکس کمترین توانایی‌ای در اتفاقات زندگی‌ات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگی‌ات را رقم بزند نه سیاست دولت‌ها، نه یک گروه یا عده‌ی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگی‌ات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناخته‌ام قدرت را به خودت داده تا زندگی‌ات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کرده‌ام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفته‌ام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی‌ات با فرکانس‌هایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمی‌بخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگی‌مان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازه‌ای که می‌توانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگی‌مان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی می‌رسیم.
به همان اندازه می‌توانیم از عهده‌ی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادن‌ها»؛
ترس از قدرت حکومت‌ها و دولت‌ها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازه‌ای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترس‌هایی می‌گذریم که از شرک می‌آید و به سمت آرامشی هدایت می‌شویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازه‌‌ی نگاه توحیدی‌مان، مالک و صاحب سرنوشت‌مان هستیم.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
به نام خالق جهان هستی
روز ۲۶ ام زیبای سفرنانه
سلام خدمت استاد عزیزم و دوستان همسفرم
خدارو سپاس برای هرروز در پرتو آگاهی های جدید قرار گرفتنم
هر چه بیشتر می اموزم یکتا پرستی ، توکل و ایمانم بیشتر شده و ارامش مطلق درونم ایجاد شده
دقیقا همین شرک (پذیرش این موضوع که بعضی کار ها بدست من انجان نمیشود به خاط اینکه قدرت دست فلانیه ) رو داشتم قبلا و کمی هم چندی پیش در حضورم احساس میکردم
تا اینکه دوره زیبای روزشمار تحول زندگی من رو شروع کردم
به اینجا که رسیدم و استاد درموردش صحبت کرد فهمیدم چقدر یکتاپرستیم و ایمان قلبیم تقویت شده و اصلا دیگه فرد سابق نیستم و بیش از پیش میدونم که همه ی قدرت دست خداونده و او به من قدرت میبخشه
این روزها به شدت فقط از خودش همه چیو میخوام
هر جایی میرم که کاری دارم برای انجام دادن دیگه باورهای قدیمم رو ندارم و فقط به این باور نگاه میکنم که همه ی قدرتی که دارم از جانب خداست و اون کارم به راحتی انجام میشه و باورم نمیشه که انقدر ساده و راحت انجام شد
خداروسپاس برای این ایمان قدرتمند و این احساس ناب ارامش
یه تجربه ی جالب هم بگم که امروز برام رخ دادو‌خیلی زیاد احساس قدرت بهم دست داد
امروز به اندازه ی چند دقیقه ای شیطان باز با باورهای محدود کننده و ترس اومد سراغم و نجواهای ذهنی منفی شروع شد کمی در وجودم اضطراب ایجاد شد
خیلی لذت بخش بود برام که آگاهانه کنترلش کردم و علاوه بر اینکه نذاشتم روزم رو خراب کنه با تقویت باورهای فوق العاده امروزم رو به یکی از بهترین روزهای کاری و زندگیم تبدیل کردم
این یه حس جذابی بود برام