معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که می‌خواهند نمی‌رسند، پیش پا افتاده‌ترین کار را انجام می‌دهند ، یعنی می‌ترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود می‌گردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحله‌ای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ می‌دهد از دست داده و تصمیم می‌گیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولت‌ها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را می‌دهد که هیچکس کمترین توانایی‌ای در اتفاقات زندگی‌ات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگی‌ات را رقم بزند نه سیاست دولت‌ها، نه یک گروه یا عده‌ی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگی‌ات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناخته‌ام قدرت را به خودت داده تا زندگی‌ات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کرده‌ام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفته‌ام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی‌ات با فرکانس‌هایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمی‌بخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگی‌مان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازه‌ای که می‌توانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگی‌مان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی می‌رسیم.
به همان اندازه می‌توانیم از عهده‌ی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادن‌ها»؛
ترس از قدرت حکومت‌ها و دولت‌ها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازه‌ای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترس‌هایی می‌گذریم که از شرک می‌آید و به سمت آرامشی هدایت می‌شویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازه‌‌ی نگاه توحیدی‌مان، مالک و صاحب سرنوشت‌مان هستیم.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
لا حول ولا قوت الا بالله العلی العظیم
سلام به استاد عزیزم و تمامی همراهان سایت
استاد جااااان همین قدر که شما دوست دارید این حرفا رو بزنید ما هم دوست داریم که بشنویم .
چه احساس خوب و عالیه وقتی کم کم دارم متوجه میشم زندگی من در قدرت خدایی هست که به من اختیار تام داده است خدایی که جز خیر، خوبی،سرخوشی ،ثروت ،سلامت و سعادتمندی در دنیا و آخرت برای من نمیخواهد ولی من سالهای سال با باورای غلطم به بیراهه رفتم و اما اکنون خدارو هزار مرتبه شکر که بهم فرصت داد که برگردم که بدانم چقدر در اشتباه بودم چقدر گردن کج کردم چقدر ترسیدم چقدر شبها تا صبح از نگرانی نخوابیدم چرا که آرامش نداشتم چرا که باور نداشتم خدا از رگ گردن هم بمن نزدیک تر است خدای که جز خیر نیست خدایی که جز حال خوب نیست ولی من با سرکشی و تکیه بر بندگانش انقدر رفتم و رفتم تا زمین خوردم.
این روزها حالم خوبه حسم عالیه چرا که به منبع برگشتم چرا که
باور کردم خدا رب العالمین است .
باور کردم قدرت در دستان ما هست ( رب ومن ) .
باور کردم خدای من از من بیشتر میخواهد که من ثروتمند ،سعادتمند و خوشبخت باشم .
باور کردم دنیا در اختیار من است خدای من آسمانها و زمین را در اختیار من در آورده است .
پس با تمام وجودم به رب و صاحب اختیارم تکیه میزنم تا دست رد دست هم یک زندگی عااااالی بسازم تا ثابت کنم من میتواااااانم من خواستم و هدایت شدم به بهترین شرایط .
خدایا برای پذیرشم سپاسگزارم سپاسگزارم سپاسگزارم .
خدایا برای قدرتی که بمن دادی سپاسگزارم سپاسگزارم سپاسگزارم .
خدایا برای بودنت در تمام لحظه های زندگیم سپاسگزارم سپاسگزارم سپاسگزارم .