معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که می‌خواهند نمی‌رسند، پیش پا افتاده‌ترین کار را انجام می‌دهند ، یعنی می‌ترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود می‌گردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحله‌ای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ می‌دهد از دست داده و تصمیم میگیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولت‌ها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را می‌دهد که هیچکس کمترین توانایی‌ای در اتفاقات زندگی‌ات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگی‌ات را رقم بزند نه سیاست دولت‌ها، نه یک گروه یا عده‌ی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگی‌ات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناخته‌ام قدرت را به خودت داده تا زندگی‌ات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کرده‌ام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفته‌ام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی‌ات با فرکانس‌هایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمی‌بخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگی‌مان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازه‌ای که می‌توانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگی‌مان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی می‌رسیم.
به همان اندازه می‌توانیم از عهده‌ی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادن‌ها»؛
ترس از قدرت حکومت‌ها و دولت‌ها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازه‌ای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترس‌هایی می‌گذریم که از شرک می‌آید و به سمت آرامشی هدایت می‌شویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازه‌‌ی نگاه توحیدی‌مان، مالک و صاحب سرنوشت‌مان هستیم.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
بنام خداوندمهربان
روزبیست وششم سفرمن
خداروشکر که امروزهم دراین سفرعالی هستم وبه پیش میروم.
شرک به خداباعث قفل شدن زندگیهاست،قدرت رو ازخداوخودمون گرفتن،ودادن این قدرت بدیگران،ربوبیت رودرنظرداشته باشیم،ربی که مالک همه چیزهست،هرچیزبا توکل به خداوذهن ماست،مهم ترین مسئله درزندگی بحث توحیداست،باورکنیم که خداوند،قدرت بی انتهاست،بی کمبود وبینهایت رزق وروزی میدهدبراساس فراوانی،براساس قانون جهان وکائنات.
پیامبرص فرموده:هماناشرک مثل راه رفتن مورچه سیاه روی سنگ سیاه درتاریکی شب است.
نبودن ایمان ترس هست،ازچی میترسیم؟بین بودن ونبودن یه دیوارهست بنام ترس،که باخواستن درست ازاون دیوار ردمیشیم واون دیوارروخراب میکنیم،وقتی آگاه باشیم واطلاعات کسب کنیم ترس روازبین میبریم،موفقیتها پشت دیواری بنام ترس وجوددارند.
ایمان یک نیروی حقیقی است که صددرصدوجودداره،اما ترس بوجود میاد ویا ازبین میره،اینها باهم تفاوت دارند.
اگریادبگیریم توحید رودرک کنیم باالله یکی بشیم،همچی روروشن وواضح میبینیم مثل یه معجزه هست،اززندگی لذت میبریم،فقط روی خدا حساب کنیم،ازهیچ کس نترسیم ویا توقع نداشته باشیم،خداروشکر کنیم ،ازاون یاری بخواهیم،نیرو وقدرتی قوی هست که هرلحظه ماروهدایت میکنه فقط ازاون بخواهیم وروی اون نیروحساب کنیم،نیروی لایتناهی الله.
بااگاهی پادرمسیردرست بزاریم،هراتفاقی باشه باتوکل بخداوآگاهی حلش میکنیم،درضمیرناخودآگاه وذهنمون ترس روازبین ببریم،باایمان جایگزینش کنیم،اعتمادبه نفس وآینده مون روباترس ازبین نبریم.
انسان باباورها وتوانایی ذهنی،باتوکل بخداودانش وآگاهی باتوجه وتمرکز روی قوانین اللهی توانایی ومهارت رسیدن به همه چی روداره اگه ترس روبشکنه وازاون عبورکنه.
استاد درفرمایشاتشون به چشم زخم وطلسم و….اشاره کردند،زندگی هرفرد براساس باورهاوافکارش هست،ایابدنبال عوامل پوچ وگمراه کننده ایم؟ایا اونهاروباورمیکنیم؟آیاقدرت رو ازخودمون وخدامون میگیریم وبدست یه عده شیاد وساحرمیدیم؟شرک بخدا داریم؟
جهان وکائنات طبق قانون باتوکل بخدا پیش میروندمن خودم باذهنم انتخاب میکنم،عامل بیرونی(دعا وجادو)درزندگی ام تاثیرنداره مگر اینکه خودم باورش کنم،کسی مقصرزند‌گی من نیست مگرخودمن.
دعا یه انرژی پاک وخیرومثبت است یه حال خوب روحی،به این شکل باید نگاه وباور کنیم،هرانچه که باورش کنیم درارتعاش ومدارش قرارمیگیریم،سحروجادووطلسم یه امرباطل ومنفی است یه شراست،باورش نکنیم که برما اثری نداره.
باتوکل برخداو آگاهی ،من مالک سرنوشت خودم هستم،زندگیم روباخلق باورهام میسازم،هرانچه درذهنم ودرونم هست به بیرون وزندگیم بازتاب دارد،معجزه درزندگی رومیبینم درمداروارتعاش درست وعالی هستم،شکرگذارالله یکتاهستم .
(تانگردی آشنازین پرده خیری نشنوی
گوش نامحرم نباشدجای پیغام سروش)