معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که می‌خواهند نمی‌رسند، پیش پا افتاده‌ترین کار را انجام می‌دهند ، یعنی می‌ترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود می‌گردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحله‌ای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ می‌دهد از دست داده و تصمیم می‌گیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولت‌ها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را می‌دهد که هیچکس کمترین توانایی‌ای در اتفاقات زندگی‌ات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگی‌ات را رقم بزند نه سیاست دولت‌ها، نه یک گروه یا عده‌ی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگی‌ات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناخته‌ام قدرت را به خودت داده تا زندگی‌ات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کرده‌ام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفته‌ام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی‌ات با فرکانس‌هایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمی‌بخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگی‌مان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازه‌ای که می‌توانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگی‌مان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی می‌رسیم.
به همان اندازه می‌توانیم از عهده‌ی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادن‌ها»؛
ترس از قدرت حکومت‌ها و دولت‌ها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازه‌ای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترس‌هایی می‌گذریم که از شرک می‌آید و به سمت آرامشی هدایت می‌شویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازه‌‌ی نگاه توحیدی‌مان، مالک و صاحب سرنوشت‌مان هستیم.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
روز بیست و ششم
به نام پروردگار جهانیان که هر چه داریم از اوست
با سلام خدمت استاد گرامی و خانواده عزیزم
چقدر استاد زیبا توصیف کردند بحث توحید و یکتا پرستی
داشتن ایمان به خداوند و قدرت او پ
من از وقتی خواست و اراده خداوند رو توی زندگیم
آوردم. و هر چیز را فقط از او طلب کردم نه به غیر او
معجزاتی را توی زندگیم مشاهده میکردم دیگر وابسته به چیزی نشدم حتی نزدیکترین کسم که همسرم باشه ..و یاد گرفتم که همه چی رو از منبع انرژی او دریافت کنم
عشق را محبت را شادی را .سلامتی و سعادتمندی را
چون چیزی که او به می‌بخشد پایان ناپذیر است
و حدو مرزی ندارد..وای چقدر لذت بخش است آرامشی را که از او دریافت میکنی که هیچ طعم و لذتش را قبلا نچشیده ای …
چقدر شیرین است که دیگر دیگران رو واسه خودمون مهم نمی‌کنیم و قدرت را فقط از آن خداوند می‌دانیم
وقتی با این باور زندگی میکنی مسیر زندگیت روشن است و دیگر نگران هیچی نیستی
و پل‌های خوشبختی برات پشت سر هم چیده می‌شود
خدایا شکرت که به این درک و باور رسیدیم
خدایا شکرت که آگاهانه زندگی می‌کنیم
خدایا شکرت که زندگی من همش با نام و یاد او شکل گرفته و سپاس گذار تمام نعماتش هستم
خدایا شکرت که زندگیم رنگ و بوی خدایی گرفته و فقط به او متصل هستم
خدایا کمکم کن در این راه توحیدی قدم هایم استوارتر و عملکرد من در تمامی کارهایم و رفتارم و کردار مسلط تر باشد
خداوندی که مالک زمین و آسمانهای و آنها را مسخر من گردانیده..وبه من قدرت داده تا زندگیم را اونجوری که می‌خواهم خلق کنم
خدایا شکرت که تورو پیدا کردم و توحیدی شدم
خدایا شکرت خدایا شکرت خدایا شکرت
موفق و پیروز باشید