معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که می‌خواهند نمی‌رسند، پیش پا افتاده‌ترین کار را انجام می‌دهند ، یعنی می‌ترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود می‌گردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحله‌ای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ می‌دهد از دست داده و تصمیم می‌گیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولت‌ها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را می‌دهد که هیچکس کمترین توانایی‌ای در اتفاقات زندگی‌ات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگی‌ات را رقم بزند نه سیاست دولت‌ها، نه یک گروه یا عده‌ی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگی‌ات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناخته‌ام قدرت را به خودت داده تا زندگی‌ات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کرده‌ام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفته‌ام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی‌ات با فرکانس‌هایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمی‌بخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگی‌مان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازه‌ای که می‌توانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگی‌مان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی می‌رسیم.
به همان اندازه می‌توانیم از عهده‌ی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادن‌ها»؛
ترس از قدرت حکومت‌ها و دولت‌ها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازه‌ای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترس‌هایی می‌گذریم که از شرک می‌آید و به سمت آرامشی هدایت می‌شویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازه‌‌ی نگاه توحیدی‌مان، مالک و صاحب سرنوشت‌مان هستیم.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
بنام خالق جهان
بنام هدایتگر جهان
بنام پرورش دهنده جهان
بنام فرمانروای جهان
بنام تنها قدرت جهان
سلام خدمت استاد خوبم
سلام خدمت خانواده دوست داشتنی عباس منش
استاد!
خوشحالم خداوند این فرصت برای من فراهم کرده که رد پای خودم را در بجا بگذارم و با شما به اشتراک بگذارم.
استاد!
خدای من به عنوان خالق هستی، قدرتمند ترین قدرت جهان است. قدرتی که در اجزاء ودر سلول به سلول این جهان هستی هست. آنها را هدایت می‌کند. آنها را پرورش می‌دهد. بر تمام جهان و جزئیات آن حکومت و فرمانروایی می‌کند.
استاد!
من به عنوان اشرف مخلوقات و خلیفه خداوند بر قدرت خلق زندگی خودم را به خودم داده است. آنقدر هم از این قدرتی که به من عنوان انسان داده حمایت می‌کند که گفته ،ما به هرکس که بخواهد، کمک می‌کنیم.
البته به میزان ایمان ما و باور ما به خداوند، برآوردن خواسته های مارا تعهد کرده است.
ادعونی استجب لکم.
البته قدرت تمام‌جهان را در اختیار خودش دارد و خواسته های مارا هرچی که باشد تعهد کرده‌است. این تعهد وپایبندی خداوند به، مارا قادر به خلق زندگی خودمان به عنوان بهترین مخلوق خداوند و خلیفه آلله بر روی زمین کرده‌است.
یعنی که خداوند به من ایمان دارد و همه چیز را و تمام جهان را مسخر من کرده‌است تا من با تکیه و توکل به خداوند به هرچه که بخواهم برسم.
من هم دانسته و یا از غفلت این قدرت خداوند را ندید بگیرم و به عاملی دیگر نسبت بدهم،چی می‌توان گفت؟!
حماقت.
نافهمی.
بهترین کلمه همان شرک به خداوند است.
خداوند هم هرگز اینقدر ضعف و ترس وحماقت و نافهمی و بی ایمانی از هیچ کسی نمی بخشد.
من هم از شرک به خداوند پنا می‌برم تا خودش هدایتم کند.
البته که او هدایتم می‌کند و غم و اندوه و ترس را از من دور می‌کند و مرا سر شار از لذت می‌کند و مرا با خود به رویا می‌برد.
استاد!
چقدر شیرین بود این حرف های که به من گفته شد.
خداوند را بینهایت سپاسگزارم که مرا هم صحبت خودش قرار داده‌است.
خداوند را بینهایت سپاسگزارم که بینهایت بخشنده است. دائم درحال بخشیدن ثروت به من است.
خداوند بینهایت سپاسگزارم که همیشه غم را از من دور می‌کند و من را هدایت می‌کند.
خداراشکر.
این هم از فضل و لطف خداوند است.
من لایق نعمت های خداوند هستم. من لایق بخشش،من لایق ثروت، من لایق هدایت، من لایق احساس خداوند در وجودم هستم.
استاد!
از شما تشکر می‌کنم و شکرگزار خداوند هستم که شما را برای راهنمایی من برسر راهم گذاشته است.
خدای من!
باز هم شکر گزار هستم که امروز در رد پای روز 26 سفر نامه تحول زندگی‌ام، با من هم‌صحبت بوده‌ای و مرا هدایت می‌کنی.
استاد خوبم و دوستان عزیز!
در پناه خداوند آرام و سلامت وثروتمند باشید.