معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که میخواهند نمیرسند، پیش پا افتادهترین کار را انجام میدهند ، یعنی میترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود میگردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحلهای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ میدهد از دست داده و تصمیم میگیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولتها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را میدهد که هیچکس کمترین تواناییای در اتفاقات زندگیات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگیات را رقم بزند نه سیاست دولتها، نه یک گروه یا عدهی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگیات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناختهام قدرت را به خودت داده تا زندگیات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کردهام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفتهام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگیات با فرکانسهایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمیبخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگیمان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازهای که میتوانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگیمان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی میرسیم.
به همان اندازه میتوانیم از عهدهی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادنها»؛
ترس از قدرت حکومتها و دولتها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازهای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترسهایی میگذریم که از شرک میآید و به سمت آرامشی هدایت میشویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازهی نگاه توحیدیمان، مالک و صاحب سرنوشتمان هستیم.
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
بسم الله الرحمن الرحیم
چرا آدمها به اشخاص و اشیا و عوامل دیگر قدرت میدهند؟آدمها وقتی خواستهای دارند و به آن نمیرسند ولی میبینند بقیه رسیدهاند این توهم در ذهن شکل میگیرد برای تبرئه خودش که عوامل دیگری موثر بوده در خوشبخت شدن یا بدبخت شدن من،در رسیدن و یا نرسیدن من به خواستههایم.
هیچکس مالک هیچ کس دیگری نیست مگر اینکه این توهم را به ذهنش زنجیر کرده باشد.
هر انسانی توانایی این را دارد که زندگی خودش را آنجور که دوست دارد رقم بزند این عدالت خداوند بر بندگانش است. خداوند به تمام انسان ها این قدرت را داده که اگر تمام جهان بر علیهش بشوند و تمام زور و قدرتشان را به کار ببرند، نمیتوانند کوچکترین حرکتی بر علیه او بکنند یا آسیبی به او برسانند. ( ترامپ ،استاد…)
خدایم کیست که تو بخواهی بالا ببری و بقیه بتوانند پایین بکشندش و کیست که تو بخواهی پایین بیاوری و بقیه قدرت بالا بردنش را داشته باشند. تهش میشود عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد.
باور کنیم قدرتی که خدا بهمون داده نگاهمون رو در موردش تغییر بدیم خدای من که قدرت همه چیز در دستان اوست خدای من که مالک همه چیز است این قدرت و این توانایی رو به من داده که هرجور میخوام زندگیم رو خلق کنم. هیچ کسی مطلقاً هیچ گونه تاثیری تو زندگی من نمیتونه بذارد مگر اینکه من خودم بهش این قدرت رو بدم چون قدرت در دست من است. این خدا رو باور کنم.
هر کسی باورهاش رو درست کرده فعالیت کرده نتیجه گرفته و همه دنیا هم بسیج شدند که بهش کمک کنند بهش محبت کنن و باهاش رفیق بشن چون قدرت دست ماست.
اینکه فکر کنین کسی غیر خدا قدرت داره این شرک است خدا در مورد شرک میفرماید هیچ وقت نمیبخشه.
این بحث توحید و شرک است که بدونی زندگی دست خودته و هرجور دوست داری میتونی بسازیش و هیچکس جلودارت نیست خداوند مالک همه چیز هست
خالق و مالک آسمانها و زمین به من قدرت خلق زندگیم رو داده است ما زمین و آسمانها مسخرمان شده است بعد ما قدرتمان را میدهیم دست عوامل دیگر، افراد دیگر ،هوا ،زمین، رئیس، خانواده….
شرک یعنی برای خدا شریک قائل میشویم در قدرتش تمام فلاکت و بدبختی مردم فقط در شرک است عامل بدبختی بشریت شرک است. عامل خوشبختی توحید است قدرت را دست خدا دادن است .عامل بدبختی ترس است . ترس از شرک میآید وقتی قدرت دست خودت باشد به چه کسی میخواهی باج بدهی ؟ نگران چه چیزی میخواهی باشی؟ هرچی میکشیم به خاطر شرک است به خاطر بیایمانیمان است.ترسهایمان، قدرت را دادن دست غیر خداوند ،شرک زندگی انسان را نابود میکند.
«بنده ها اگر دارند زجر می کشند به خاطر بی ایمانیشون است.» تمام مشکلات بشر هرچه به نام مشکل یاد میشود از شرک است بیماری ترس بدبختی جنگ اعصاب خوردی همه از شرک است.
در عوض اگر باور کنی تنها مالک جهان خداوند است حتی اگر قهر جهنم باشی کافیه باور کنی خداوند را اینکه قدرت داده زندگیت را هر جور بخواهی بسازی هر جور اراده کردی بسازی آن خدایی که قدرت جهان قدرت زمین و زمان در دستانش است را باور کنی ببین چه قدرتی بهت میدهد چقدر سرت را بالا میگیری محکمتر قدم برمیداری برای خودت هدفسازی میکنی قلبت ایمانش قویتر میشود قدمهایت استوارتر میگردد چه کارهایی میتوانی بکنی وقتی باور کنی قدرت مطلق خداوند است.
به اندازهای که ایمانتان قویتر میشود به همان اندازه پیشرفت میکنید به همان اندازه ثروتمند میشوید و همان اندازه قدرتمند میشوید به همان اندازه سلامت میشوید به همان اندازه به خواستههایتان میرسید به روشنایی به سعادت در دنیا و آخرت به خوشبختی به عشق به هرچه بخواهید.
خدایا ایمانم را محکم کن توکلم را بیشتر کن اعتمادم را زیاد کن شرک رو ازم دور کن منو از شرک پاک کن ای تنها قدرت مطلق.
بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدایی که مالک آسمان ها و زمین و هر آنچه بینش قرار دارد است .
چه کسی مالک من است ؟ ترس ها یا امیدها
نجواهای شیطان یا صدای امید بخش الله
خدایی که هر روز صبح زود بیدارم می کند بدون اینکه من کاره باشم بیدار نگهم میدارد.
اونی که وقتی ترس ها و نگرانی ها بهم غلبه می کند می فهمم ایمانم به قدرتش کم شده .
بنده ها اگر زجر می کشن تو زندگیشون از بی ایمانی شون است.
خدایا طرف حسابم تویی مالک مقتدر شکست ناپذیر. فرمانروای کل عالم . مالک و صاحب اختیار نفسم زندگیم
بند بند وجودم
سلول سلول تنم
تویی که منو از هیچ آفریدی از سلولی که فقط زیر میکروسکوپ قوی دیده میشود.
چطور بهت اعتماد نکنم چطور قدرت تو را فراموش کنم چطور احاطه تو را به کل عالم نبینم . چطور دلم بهت قرص نباشه تویی که از خودم به خودم مهربانتر هستی.
خدایا همه وجودم فریاد اعتماد کردن به تو میزنه فریاد میزنه تو کافی هستی برای بنده ات باید بهت توکل کنم باید بهت بسپرم و رها بشوم
دلم می خواهد رها بشوم و بگم
دلبر برد بار من آمده برده بار من
خدایا سبک بالم کن . ایمانم را قوی کن . وکالتم را به عهده بگیر . خدایا منو قبول کن با همه نقص هام و کمبودهام منو بپذیر.