چرا با وجود تلاش فراوان، به خواسته‌هایم نرسیده ام؟ | قسمت 2

سلام بر استاد عزیزم

که انصافا حق استادی رو بر همه ما تمام کردید ، تمام سعی ام اینکه شاگرد زرنگی باشم مطالب که یاد میگیرم و تو زندگیم پیاده کنم و نتیجه و نمره درس هم نتایجی و زیبایی هایی هست که وارد زندگیم شده ، از اینکه تفاوت خودم و با دیگران میبینم آنوقت میگم خدایا مرسی که اینهمه دوستم داستی و تو مسیر درست قرارم دادی و آگاهی هام زیاد شده و دیدم نسبت به زندگی قشنگ تر شده ، چند وقت پیش در محل کارم خبر کشته شدن برادر یکی از همکارها پخش شد و همه مدام در مورد این موضوع صحبت میکردن و همکارها همه با گریه مدام اظهار نظر در مورد اینکه علت کشته شدن چی میتونه باشه ، چقدر زندگی ها بد شده و … میکردن

که در این زمان من سعی کردم ذهنم کنترل کنم و اول شروع کردم و گفتم خدا رو شکر که من جز بنده های هدایت شده هستم و حق اظهار نظر نسبت به زندگی کسی ندارم احساساتی نمیشم گریه اصلا نکردم و پای صحبت همکارها نشستم و خودم با کار سرگرم کردم که این موضوع رو من تاثیر نداشته باشه و اجازه درد دل و هم صحبتی هم به همکارهام ندادم و در مراسم ها هم شرکت نکردم البته عرض تسلیت رو داشتم ولی از درون هیچ احساس غم و ناراحتی نداشتم و نزاشتم اوقاتم تلخ بشه و شیرینی و قشنگی های زندگی به چشمم کوچک بیاد . استاد جان من قبلا خیلی آدم احساساتی بودم ولی الان احساساتم میتونم کنترل کنم و در مسیر بهبود قرار دارم و همیشه سعی میکنم احساسات خوب رو درون خودم زنده نگه ندارم اگر از مسیر منحرف بشم سریع سر به سایت میزنم و مطالب رو میخونم . امیدوارم که خیلی زود حضوری در آمریکا ببینمتون این یکی از خواسته هام از خداوند .

به امید حق

روی ماه شما و مریم جان میبوسم

خیلی دوستون دارم