چرا با وجود تلاش فراوان، به خواسته‌هایم نرسیده ام؟ | قسمت 2

به نام خداوند بخشاینده و مهربانم

این فایل نشونه من بود، و من زدم روی کامنت های خودم، دیدم پارسال یه سری کامنت نوشتم و اولا تعهد خودم رو خیلی تحسین کردم و دوما دیدم خداااای من من چقدر تغیییر کردم. حالا می نویسم براتون، این خاصیت ذهنه ک میخواد این همه تغییر شخصیت رو عادی جلوه بده، برو کنار ببینم الان برات می نویسم تا بهت ثابت بشه

اولا من اون موقعی ک این کامنت رو نوشته بودم هیچ رابطه عاطفی ای رو تجربه نکرده بودم و خیلی دلم میخواست صرف تجربه کردن ولو برای یک دیدار توی کافه و هم صحبتی تجربه اش کنم. و من از اون موقع تابحال وارد 2 رابطه عاطفی شدم و بعد از چندین ملاقات فهمیدم نه طبق معیارهای من نیستن و من دنبال آدم نزدیک ب معیارهای من هستم. پارسال من حتی فکرشم نمیکردم بتونم، ولی خود بخود از سمت خود افراد ب من پیشنهاد داده شد، من فقط ترمزهام رو فهمیدم و شاید بگم کمی وقت گذاشتم و این خواسته تجربه کردن در من شدت گرفت، چون میگفتم خدایا منو وارد این چالش کن ببینم چطور از پسش برمیام.

باور فراوانی رو هم از همون اول داشتم و میگفتم فقط این یک شخص نیست، و افراد بعدی بهتر و باکیفیت تر خواهند بود، و همینطورم شد. ولی باز من دنبال رابطه باکیفیت تر و استاندارد بالا بودم. برای من عزت نفس اون افراد اولویت بسیار بالایی داشت، تا یه ذره حس وابستگی ب من از سمت شون می دیدم کات میکردم و قلبم فریاد میزد خودت رو زودتر رها کن، اینجا جای تو نیست. با اینکه اون 2 نفر بسیاری از معیارهای جامعه رو داشتن، پاک و درستکار بودن ولی من نچسبیدم ب اونها و اولویت اصلیم رابطه خودم با خدام بود.

یا تغییر بعدی من در ب در دنبال شغل میگشتم هههه، ولی امسال من شغل خودم رو زدم، مغازه خودم رو زدم ب لطف خدا و امسال قراره باز برم سراغ تجربه بعدی و این رو هم رها کنم. اینم ی تایید از سمت خدا بود برام ک ببین من ب شجاعان پاسخ میدم، استعفا از کارمندی باعث هدایت شدن من ب شغل خودم در آزادی کامل شد، و حالا رها کردن این شغلی ک دوستش ندارم و اینکه اجازه بوم خدا هدایتم کنه.

حتی پارسال من روی عقل خودم حساب کتاب میکردم و دنبال آگهی استخدام بودم ولی امسال شخصیتم توحیدی تر شده، و میخوام اجازه بدم ب جریان هدایت.

پارسال من برای انجام آگهی بازرگانی جلوی آقایون سکته زدم، انقدرررر برآورد کردم رفتم و اومدم تا توی آرایشگاه انجامش دادم، و بعد یادم اومد من بعدش رفتم برای پسرای محل تو پارک انجام دادم، بعد پسرهای مناطق بالا، بعد تو کافه لاکچری جمعی 7 نفره از پسرها، و کلیییی پسر تک و توک و آخرین بار جند روز پیش توی واگن مردونه مترو برای 20 الی 30 نفر از توانایی هام گفتم اونم نه یک بار، دوباره توی ایستگاه بعدی انجامش دادم. یادمه پارسال این ایده می اومد تو ذهنم از استرس می مردم و میگفتم عمرااااااا.

انگار آدم همینکه ترمزهاشو پیدا میکنه بیشتر راهو رفته، بعدش ک متعهد میشی رفع کنی اون ترمزهارو خدا بهت ایده میده، خدا برات الگو میاره و تو تایید میکنی و بعدشم تجربه شون میکنی. هنوزم بحث احساس لیاقت پاشنه آشیل م هست ولی خیلی ب نسبت پارسال تغییر کردم، حتی در همین زمینه خیلی بهتر شدم، خداروشکر.

سلام ادامه ترمزها :

2 اینکه من توانایی خاصی ندارم، چیز خاصی بلد نیستم نه پزشک معروفی ام نه مهندس نه وکیل

یعنی بخاطر اینکه من یک استانداردهایی رو ک جامعه ایجاد کرده ک (مثلا آدم موفق کسی عه ک پزشک باشه)، نیستم.بنابراین فردی رو پیدا نخواهم کرد چون با خودم میگم من وقتی انسان ارزشمندی میشم ک به فلان بیزینس برسم. نباید خودمون رو تو الگوهایی ببریم ک جامعه تعریف کرده به عنوان فرد موفق. بیایم الگوهایی رو پیدا کنیم ک کارمند ساده هستن شغل ساده ای دارن ولی یک رابطه عاشقانه و فوق العاده رو تجربه میکنن.(اتفاقا اینطوری زندگی دل نشین تر میشه ک حتی برا همون افرادی ک شغل ساده دارن، چون در کنار کاری ک دارن یک دلگرمی یک لذتی هم می برن در کنار عشق شون، یعنی زندگی قشنگ تر میشه در کنار پارتنرت با هر شغلی ک داری)

بیایم باور به توانایی های درونی خودمون رو بیشتر کنیم.

بیایم برای ویژگی های شخصیتی محترم و قابل تحسینی ک داریم بیشتر از مدرک و بیزنیس ارزش قائل بشیم. اصن همین کنترل ذهن ک ما یاد گرفتیم بچه ها میدونین چقدر این کنترل کردن مهمه. این روزا ک دیدیم همه میخوان به یه چیز غر بزنن و فاز منفی بدن خیلیا آرزوشون هست ک با آدم ها مثبتی مثل ما آشنا بشن میدونین چقدر آرامش بخش هست همین ویژگی مون همینکه به هیچ چیز منفی توجه نکنی و فقط از خوبیا حرف بزنی.

اگر توی ذهنت برای خودت ارزش قائل نباشی، فارغ از اینکه چقدر اعتبار جمع کردی مدرک داری چقدر قیافه خوبی ساختی، اگر خودت برای خودت ارزش قتئل نباشی باز هم اعتمادبنفس ات پایینه.

(خود من این ترمز رو داشتم و دارم البته اینکه میگفتم من حالا حالاها نمیخوام ممنون. من اول باید بیزنس خودم رو راه بندازم باید یک فرد موفق و جذاب بشم فلان ماشین، فلان مبلغ تو حساب بانکی، فلان تیپ رو داشته باشم، بعد اون وقت چون فرد ارزشمندی میشوم بعد از آن وارد رابطه خواهم شد. ینی الان فرد ارزشمندی نیستم یعنی این همه سرمایه های درونی ام رو نادیده می گرفتم، در صورتی که بارها و بارها مورد تحسین قرار گرفتم ولی ب خودم میگفتم نه بابا اینا چیزی نیست، چیز خاصی ندارم ک. و این مناعت طبع هم از خانواده ام بهم رسیده. چون همینطور بارها مادرم و یا پدرم جلوی فامیل مورد تحسین و احترام قرار گرفتن ولی مادرم گفته نه بابا اینطوریام نیست، کار خاصی نکردم حالا. ولی نمیدونم همین پاکی درون همین صداقت،درستکاری، مورد اطمینان بودنم، کنترل ذهن کردنم، مسئولیت پذیر بودنم و…. چقدر قابل تحسین عه ، چرا خودم خودم رو تحسین نمیکنم چرا باز یادم میره ک به سرمایه های درونی ام ارزش بیشتری بدم. پس به خودمون بگیم عزیز من هزاران انسان هستن ک عاشق اینن ک با تو ارتباط بگیرن چون تو بهترین سرمایه های درونی رو داری و پات رو از رو ترمز بردار ک بگی من با مبلغ ایکس توی حسابم ارزشمند میشم و بعد اون وقت فرد ارزشمندی میاد سراغم، لذت این تجربه رو از خودمون دریغ نکنیم بلکه این تجربه باعث زیباتر کردن زندگی مون میشه. پس من با همین شغلی ک دارم همین وضعیت مالی ک دارم لایق تجربه یک رابطه عاشقانه هستم)

تمرمز 3 آقا همه آدم حسابی ها رفتن همه خوبا رو بردن و آدم درست حسابی برا ما نمونده

این باور اسمش کمبود عه

درصورتی ک جهان میلیارد ها آدم توش وجود داره و هرکدوم شون ویژگی های منحصر بفرد خودشون رو دارن (ک شاید تو با ویژگی های آقای ایکس حال کنی درحالیکه خواهرت موافق نظر تو نباشه)و هیج وقت نیست ک تو جهان کمبود باشه، همیشه آدم های فوق العاده هست، همیشه فراوانی داره بیشتر و بیشتر میشه.

اگر باور کمبود داشته باشی نه اینکه آدم مناسب نباشه نع تو هدایت نمی شوی به سمت آدم مناسب چون با این باور (ک دختر خوب کمه پسر خوب کمه) میوفتی تو سیکل معیوب و منفی و جهان هم بهت ثابت میکنه و نمونه های کمبود رو می بینی.

ولی وقتی باورهات رو عوض میکنی و نگاه میکنی میگی آقا هر روز داره نعمت ها بیشتر میشه. این همه آدم تو جهان هست مگه میشه تمام آدم های خوب رفته باشن ؟؟ مگر امکان پذیره ؟ مگه این حرف منطقی عه ؟؟؟ اگر این باور رو داشته باشی اصلا تلاشی نمیکنی برای ایجاد رابطه، چون در شروع کار میگی اصن نیست چرا بگردم ؟

وقتی این باور رو تغییر میدی ک نه آقا پسر خوب هست دختر خوب هست اون وقت آرام آرام می بینی دختر و پسرهای خوب مجرد رو. میگی ببین این ادم مجرد عه صالح و سالم عه خدایا شکرت دیدی دارم الگو پیدا میکنم. درسته هنوز وارد رابطه نشدی و فقط دیدی شون ولی همین یعنی داری باورهات رو تغییر میدی. حالا اگر بیشتر تغییر کنی بیشتر باور کنی اون وقت تو رابطه هم تجربه اش میکنی.

(این باور هم توی فکر من بوده، اینکه تا پسر خوب و سالمی می دیدم میگفتم عمرا اگر دوست دختر نداشته باشه. اون ویژگی تحسین کردنه رو داشتم ها ولی ولی تو ذهنم میگفتم عمرا اگر همچین پسر خوبی تنها باشه حتما تا الان با یه دختری ارتباط گرفته. این مثال بار خوب رو زمین نمی مونه. اینکه تو دوران مدرسه دوستام رو می دیدم ک چه تلاشی سر پسر قاپی میکردن چه گیس و گیس کشی هایی  میکردن و ما اونجا خنده کنان نظاره گر بودیم :)))). بعدشم ک گفتیم آقا ما ک بلد نیستیم قاپیدن رو میریم جلو ببینیم خدا چی میخواد برامون ولی نه عزیزم خدا برای تو چیزی نمیخواد تو خودت باید بدستش بیاری. یا نمونه دیگه اش اگر برای خواهرام خواستگار اومده گفتن بدو داره دیر میشه کجا میخوای کیس خوب پیدا کنی دنبال سلبریتی میگردی اون تو فیلماست بیا تو واقعیت گفتن تو این دورزمونه پسر خوب و سالم پیدا نمیشه اشکالی نداره اگر شرایط دیگه اش خوب نیست همینکه سالمه قبول کن قانع باش فکر نکن هی خواستگار قراره برات بیاد ها و…. این باور کمبوده دیگه.

ترمز 4 من لایق یه رابطه عاشقانه نیستم. من لیاقت عشق ندارم

شما باید خودت رو لایق عشق بدونی تا جهان افراد مناسب رو به سمتت هدایت کنه. اینکه چی میگی مهم نیست اینکه چه احساسی داری چه فرکانسی داری مهمه.

اگر وارد رابطه شدی و بعد یه مدت گفتی خدایا این آدم خیلی سطحش بالاتر از منه خیلی بهتر از منه و این فکرا رو بچرخونی تو ذهنت بعد می بینی ک اون رابطه از بین میره.چون جهان بهت ثابت میکنه ک اره اون از تو بالاتره و تو ارزش شو نداری.

( استاد من هنوز هم رو کلمه عشق گیر دارم. یعنی انقدر گفتن عشق تو فیلم هاست اصلا واقعیت نداره. عشق یه چیزی مثه کشک و دوغه. و چون اون عشق واقعی رو ندیدم اطرافم فکر میکردم این دنیا اصن عشق واقعی وجود نداره. ولی در عین حال می دیدم شما و خانم شایسته عزیز رو ک بهم عاشقانه ابراز محبت می کردین و عاشقتم و نفس می گفتین ولی میگفتم رابطه شما رویایی عه و اصلا خودم رو تصور نمیکردم همچین رابطه ای رو بتونم تجربه کنم. یعنی خودم رو لایق دریافت عشق نمی دونستم، خودم رو لایق تجربه یک رابطه عاشقانه نمی دونستم. خودم میتونستم به آدما عشق بورزم ولی آدما نه چون من لایق اش نیستم. حتی در مورد محبت و احترام ب انسان ها یعنی به خودم میگفتم من که باید همچین شخصیتی داشته باشم ولی بقیه شاید نه اشکالی نداره و اگر کسی جبران میکرد تعجب میکردم و ذوق زده میشدم)

ترمز 5 من همیشه آدم های نامناسب رو جذب میکنم یا فقیر یا مشکل دار و…

خوب چ کنیم !؟

باید این الگو رو تو ذهنت بشکنی، بگی آقا من بخاطر باورهای اشتباه قبلی ام این آدم هارو جذب کردم، اگر من فکرم رو عوض کنم باورهام رو عوض کنم، احساس لیاقتم رو بیشتر کنم باور فراوانی رو بیشتر کنم تو ذهنم، آدم هایی ک وارد زندگی من میشن تغییر میکنن قرار نیست گذشته من ادامه پیدا کنه در آینده من.

اون تجربیاتی ک من در گذشته داشتم بخاطر اون آدمی بود ک من در گذشته بودم بخاطر افکار گذشته ام بوده. اگر من از الان تغییر بدم خودم رو آینده ام هم تغییر میکنه. قرار نیست ک همون اتفاقات گذشته برا من رخ بده. جهان عین یه آینه است که با تغییرات تو تغییر میکنه.

( اولش گفتم نه من ک این ترمزو ندارم، ولی یادم اومد قبلا موقعی ک با دوستام دور هم جمع می شدیم می گفتیم ما شانس نداریم، یا به قولی اگر کسی هم میومد جلو به قول معروف میگفتیم اینم شانس مایه :))) ببین کی اومد پیشنهاد داد. یا همیشه تو ذهنم بوده ک من میخوام با یک آدم کامل و بی نقص دوست بشم و من حوصله درست کردن اخلاق کسی رو ندارم و دنبال دردسر نیستم و میخوام ک خودم هم یک آدم کامل بشوم بعدش وارد رابطه بشم. درصورتی ک ما انسان هستیم و درحال تکامل، هیچ کس کامل و بی نقص نیست. و این اشتباه رو داشتم ک یه جورایی خودم رو کامل تر از بقیه می دونستم و بقیه رو ایراد دار میدونستم درصورتی ک اصن تو برو تجربه کن کمالگرا نباش خودت رو بالاتر از کسی ندون. وای اینو الان فهمیدم چه باگی، اره من خودم رو بالاتر و برتر از اون افرادی ک بهم پیشنهاد میدادن می دونستم و به همین خاطر منتظر کامل تر شدن خودم و پیدا شدن اون فرد کامل و بی نقص می گشتم.)

ترمز 6 تمام روابط آخرش به رنج و غصه و جدایی ختم میشه

خیلیا میگن حالا ک میخواد آخرش بد بشه، اخرش به گریه و جدایی ختم بشه پس چرا اصن من وارد رابطه شم. درصورتی که باید نگاه کنی اطرافت و روابط عاشقانه ای رو ببینی ک سالها ادامه داشته و درکنار هم لذت بردن.

حتی اگر آخرش به مشکل بربخوره یا به جدایی منجر بشه باعث میشه تو رشد کنی، تو بزرگ بشی، درس بگیری و بهتر کنی خودتو. این سربالایی سرپایینی ها باعث میشه بهتر بشیم.

یک تجربه خوب رو از دست بدی، بخاطر اینکه ممکنه که تجربه بدی در ادامه باشه. خودت رو سد نکن برای اینکه اون رابطه عاشقانه رو تجربه نکنی.

تجربه خوب روابط عاشقانه رو داشته باش، لذت اش رو ببرو اینو بدون اگر در مسیر درست باشی، رابطه حتما ادامه خوبی خواهد داشت و این خوشی بیشتر و بیشتر میشه.

( بله اینجانب این ترمز رو هم داشتم همیشه دوست داشتم شغل های مختلف مهارت های مختلف رو تجربه کنم و اونجا این باور رو داشتم ک شکستی در کار نیست و من دارم تجربه کسب میکنم و بزرگ میشم ولی در مورد روابط اینطور نبود، چون میگفتم ب روح من صدمه وارد میشه، به دردسرش نمی ارزه، این عشقای امروزی ک پایدار نیست. درصورتی ک توی تمرین آگهی ام خودم رو انسان وابسته ای نمیدونستم از لحاظ عاطفی، خوب اگر نیستی چرا می ترسی از تجربه اش ؟ بخاطر باورهای مذهبی اشتباه. چرا نخواستم ک تجربه اش کنم و با تجربه اش مهارت ارتباطی ام رو افزایش بدم، زندگی ام رنگی تر بشه، تجربه ها و خاطرات لذت بخش بیشتری رو در ذهنم ثبت کنم. من ک در مسیر درست هستم من ک سعی میکنم رو بجلو حرکت کنم جهانم ک فرکانسی هست اگر تو هم فرکانس نباشی با اون ادم به راحتی جدا خواهید شد و توهم ک برا کسی دلسوزی نمیکنی پس چرا می ترسیدی از تجربه اش. دیدم خیلیا به راحتی دوست میشن و کات میکنن و اصلانم براشون مهم نیست و نه خودشون رو ناراحت میکنن و نه ناراحتی طرف براشون مهمه. یک باگ دیگه یافتم اینکه من از اینکه بعدا ب طرف بگم ما نمیتونیم باهم باشیم عذاب وجدان می گرفتم و نمیتونستم به راحتی اعلام کنم، این رو توی شغل هم داشتم و دارم ک موقعی ک وارد یک شغل میشم میگم وای موقع استعفا من چه جوری بهشون بگم من دیگه نمیخوام اینجا باشم، اونا رو من حساب کردن بهم حال دادن این همه حقوق دادن ینی کار خودم رو نادیده میگرفتم درصورتی ک اولا تا اون موقعی ک اونجا بودم وظیفه ام رو انجام دادم و من برده و بنده کسی نیستم و هیچ وظیفه ای بابت پیدا کردن یا نکردن نیروی خوب براشون ندارم. من مدتی اینجا بودم و تا موقعی ک حس خوب از کارم میگرفتم اینجا بودم و بعدش دیگه ب من مربوط نیست. البته خودم هر جا رفتم به لطف خدا به راحتی و عزت مندانه استعفا دادم.

پس حتی اگر هم به جدایی ختم بشه و اون طرف ناراحت بشه از تصمیم من، مهم نیست. چون وظیفه من خوشحال و راضی نگه داشتن بقیه نیست هرکس خودش باید حالش رو خوب نگه داره. من نمیتونم از خودم بزنم تا حال یکی دیگه خوب بمونه. حتی خود من هم نباید ناراحت بشم چون قراره بعدش هر دومون بریم سراغ تجربه و ساختن خاطره با فرد هم فرکانس بعدی مون.

سلام دوست عزیز آقای مقدم، اولا من تحسین تون میکنم بابت درک عالی تون خیلی سنجیده صحبت میکنید و این نشان از درک زیادتون از قانون هست. حرفاتون خیلی بوی توحید میده، معلومه رابطه عاشقانه ای با خداتون ساختین، بهتون تبریک میگم.

من هدایت ب خرید دوره حل مسائل نشدم ولی از کامنت قبلی شما و این کامنت متوجه این ترمز در خودم شدم. و این بر میگرده به احساس عدم لیاقت، من هم ب خودم می گفتم تا ب فلان موقعیت نرسی لازم نیست حتی حالا حالا در موردش فکر هم کنی چون اون شخص با ویژگی های مدنظر تو وقتی با تو آشنا میشه ک تو موفق و ثروتمند باشی.یه جورایی ارزش خودم رو در ثروت،تیپ و بیزنیس آینده ام می دیدم، و فراموش کرده بودم سرمایه های اصلی من چیزهای دیگه است اونا خیلی مهم ترن چون اونا با من پایدار خواهند بود چون افراد مناسب و متشخص جذب فرکانس انسان ها میشن نه تیپ و ظاهر. در خواست اش رو ب خدا میدادم ولی از طرفی خودم رو لایق نمی دونستم. همیشه میگفتم من فعلا نمیخوام تجربه کنم چون ب نظرم اتلاف وقت هست و من این وقتم رو صرف خودشناسی و خودسازی خودم میکنم صرف بهتر کردن رابطه خودم با خدایم میکنم.و توی ذهنم سناریو پس زدن تجربه کردن اش بود.

احساس عدم لیاقت چقدر باید بیشتر تمرکزی کار کنم. جالبه این ایه رو من همیشه تو درخواست هام ب خدا میگم و در مورد تجربه رابطه عاطفی من یک مکالمه ای با خدا دارم می نویسم اش تا شاید مورد استفاده دوستان قرار بگیره. خدایا تو خودت میدونی درخواست من رو کمکم کن رها باشم و نچسبم، من نمیخوام زور بزنم وظیفه من نیست همزمانی و همفرکانسی، اگر من ایمان دارم ب جهان هم فرکانسی ات ب اینکه خودت گفتی زنان پاک برای مردان پاک پس نگرانی ام برای چه است ؟ .خدایا من آنقدر خودم رو لایق و ارزشمند میدونم ک فردی میخوام از قبل آگاه چون وظیفه من نیست درست کردن شخصیت اون شخص، انقدر باید قوی و آگاه ب قوانین و توحید باشه تا به رشد و تعالی یکدیگر کمک کنیم. اگر قراره بال پرواز و رشد یکدیگر باشیم ما را آشنا کن.( در صورتی ک الان تو ذهنم اومد چرا نشه ک من با شخصی هم فرکانس با خودم ارتباط بگیرم ک باعث رشد و آرامش و تعالی بیشتر یکدیگر بشیم یعنی من چرا فکر میکردم باید ب اون سطح از اگاهی بالاتر برسم حرف های قشنگ تری برای زدن داشته باشم. چرا نشه در کنار هم رشد کنیم ؟ چرا فکر میکردم اون شخص میخواد وقت من رو بگیره و من رو وارد حاشیه کنه؟ (بخاطر رابطه و الگوهایی ک در اطرافم دیدم و همیشه توی ذهنم ب خدا میگم خدایا شکرت ک من رو وارد اینطور حواشی نکردی. درصورتی ک میتونم بهترین الگو رو استاد و خانم شایسته بدونم ک از ابتدا باهم دوست بودن و باعث رشد شخصیت یکدیگر و دل نشین تر کردن زندگی شون شدن )

میدونم مهم ترین رابطه رابطه من با پرودرگارم هست از طرفی درک میکنم ک ما انسان هستیم.از طرفی نباید بچسبم و حال خوبم رو نزارم برای موقع وقوع نتیجه و حالم با خودم و خدام عالی باشه. می دونین جدیدا خدا بهم گفت بنده عزیزم تو نمیخواد زور بزنی نمیخواد تو بگردی دنبال اون شخص، آرام باش و مشغول بندگی ات باش. مشغول یادگیری قوانین جهانم. این وظیفه منه، اگر تو لیاقت و ارزش خودت رو میدانی پس نگران چی هستی، در بهترین زمان عطا میکنم. همیشه جمله خانم حاجی محسن در گوشم هست : بودن با من بها دارد، و تنها کسی می تواند با من باشد ک بهایش را عاشقانه بپردازد.اصن اینکه بدونم جهان جهان فرکانس هاست و نیازی ب زور زدن من نیست خیلی بهم آرامش میده، عجله و طمع رو ازم دور میکنه. به قول شما از طرفی باز یک سری ترمزهایی هم هست ک باید رفع بشه و این زنجیر شاید خیلی مسائل دیگه ما رو تحت تاثیر قرار بده.ممنونم از شما.از کامنت شما و پاسخ خودم متوجه چند ترمز شدم.

در پناه الله شاد و ثروتمند باشید.

سلام به شما دوست عزیز، آقای امیری

آقا من چند ساعته نشستم کامنت شما تموم بشو نیست، گویا یه صفحه از سایت رو اختصاص دادن ب شما :))))) تبریک تبریک.خداروشکر واقعا من این صمیمیت بین بچه ها رو می بینم حظ میکنم از این جهان فرکانسی ک با وجود فرسنگ ها کیلومتر ارتباط و صمیمیتی ایجاد کرده ک من بین انسان هایی ک از لحاظ مسافت بهم نزدیکن ندیده ام. آقا گشتم نبود. و استاد شما چه فرکانس توحید خالص و دوست داشتنی دارین ک همچین شاگردان توحیدی و بی نظیری رو رشد دادین.هی عشق بیشتر و بیشتر

راستش جمله ای ک نوشته بودین(اومدم تو سایت تا ثروتمند شوم، قرآن رو در دستم دادی) همزمانی ایش رو دیدم گفتم چرا منم ب این پاسخ ها و ابراز محبت ها اضافه نکنم، اتفاقا دیشب من در حین پیاده روی گفتم الان چی حال میده؟ فایل توحیدی، قسمت 1 اومد، اواسطش رو حدود 5 بار گوش دادمش، اواسط فایل دیوانه میشیم با کامنت دوستمون. حفظش شدم آمده بودم میلیاردر شوم، قرآن را در دستم قرار دادی گفتی بخوان. کلید گنج های آسمان و زمین در این کتاب نهفته شده. گفتی بخوان و اجابت کن مرا. ادعونی استجب لکم. خواندم تورا اجابت کردی مرا. واااای اونجایی ک از بت پرستی میگه منو میکنه و مییییبره از جامعه از فکرهای زمینی. کجا میتونم تو این بلبشو آرامشم رو پیدا کنم اصن حتی میلیاردر هم بودم ولی این هم صحبتی با ربم رو یاد نداشتم چه فایده ؟!! و من چقدر خوشبختم و ما چقدر خوشبختیم. بت پرستی توجیح وضعیت اسف بار کنونی ات است، بت پرستی قدرت دادن ب دولت و کشور و بندگان پروردگارت است

حالا همزمانی. اینکه دیشب من این فایل توی گوشم باشه بعد همزمان دلم یه صندلی بخواد روبروی ماه و ستاره درخشان کنارش و خیره بشم بهش و هیچی نگم سکوت کنم و بزارم نسیم و آرامش و سکوت و این فایل کار خودش رو بکنه.یه حالی شدم ک اصن میگم از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود، بعد میگم خلق خدا دنبال چی می دویین، اگر بدونید ما اومدیم فقط بندگی کنیم ایک خیلی راحته خیلی خوبه نهایت آسودگی عه اصن.

راستی تصویر اون کهکشان مارپیچ رو دیدم الله اکبر اون رنگ بندی رو دیدین؟ ممنون بابت پیشنهادتون. وقتی مستندات سیارات رو نگاه میکنم ب کوچیکی خودمون ب فانی بودن این دنیا پی میبرم، میگم نگران چی هستی. قدرت پروردگارت رو ببین. فک کردی خواسته تو کاری داره براش عظمتو ببین آخه به خودمم میگم دنبال چی میدویی!؟؟

یه داستان بگم براتون همین دیروز من هدایت وار وارد یک شغلی شدم و شرایط ام هم خیلی خوب بود.رفتم و اومدم و همون بعدازظهرش بهم زنگ زدن ک شما خیلی خوب و باوقار و عالی بودین( گفتم میدانم میدانم صد البته. تو دلم گفتم خخخ) ولی برادر بزرگ گفتن ما فعلا نیرو نمیخواییم انشاله کار گسترش پیدا کرد و …. بعد من چی گفتم گفتم اشکالی نداره معذرت خواهی نداره هر چی خیره دست شما درد نکنه و تمام. یعنی من اصلا ذره ای دلم تکان نخورد. گفتم من نه از اولش اونقدررر هیجان زده و از خود بی خود شدم و نه الان ناراحت میشم مگه من خودم رفته بودم گشته بودم نع هدایت شدم و حالاهم حتما خیری هست و نیازی نیست ک برم. حتما قراره ربم ز رحمت گشاید در دیگری

و میدونین اون مکانی ک رفتم کلییی مرد بودن و من تنها ‌‌کارمند زن اونجا بودم و چقدر احساس قدرت کردم از اینکه ترسی وجود نداره، فرقی بین جنسیت انسان ها نیست. و یک عالمه الگوی مردان پاک و محترم و متشخص دیدم ک درخواستم بود بعد از دیدن این فایل. اصن یه تمرین عزت نفس بود ک سربلند بیرون اومدم و به خودم افتخار کردم. و امروز متوجه شدم و گفتم خدایا حتی اگر بهم زنگ زدن گفتن بیا حقوقتم بالاتر میبریم نمی روم، یعنی دلم نمیره. اگر من امروز میرفتم سر اون کار نمیتونستم این آگاهی ها این پیام ها رو بخونم این عشق بازی با خدام رو داشته باشم. گفتم خدات میخواد بشینی سرجات بندگی کنی. من اوردمت بندگی کنی عشق کنی.

راستش مدتیه از شغلی ب شغل دیگه میرم بدنبال علاقه قلبی ام، میروم آنجا ک دلم و پاهایم همزمان یاریم بدن. بعد فهمیدم این تغییر میز و صندلی هیچ تاثیری روی حال خوش من نداره. قلبم آزادی رو فریاد میزنه، تنها اولویت اصلی من آزادی ام است ک بشینم و بخوانم و بنویسمو یاد بگیرم. میدانم ب زودی هدایت میشوم ب آن شغلی ک، شغل نه میخواهم هرکاری کنم ک حال دلم آنجا خوب باشد. میخواهم برای خودم کار کنم این لذت بخش ترین است، اون وقت رابطه قوی تری میسازم با پروردگارم. اون وقت روحیه قوی تری میسازم. اون ثروتی ک خودم با کمک و هدایت ربم خلقش میکنم رو میخوام. چشیدن طعم اون ثروت رو میخوام.

نمیدونم قراره چه کاری کنم ولی میدونم چه کاری رو نباید انجام بدم. هر روز و هر روز هدایت میطلبم ولی میدونم آرامش و حال خوب مهم ترین است. هستیم و رشد میکنیم نگران نیستم.

سپاسگزارم از شما.از پیام های توحیدی تون، از آیه هایی ک می نویسن، از اشعارتون( ک البته اینجانب هنوز ب درک از اشعار نرسیدم).

در پناه الله موفق، ثروتمند و سالم باشید.