چرا با وجود تلاش فراوان، به خواسته‌هایم نرسیده ام؟ | قسمت 1

سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته عزیز

و سلام به آقای خوشدل و ماهان عزیزو سایر دوستان به خاطر بیان ترمزهای ذهنیشون

در پاسخ به سوال استاد که کدام کار هست که شما براش زحمت بسیار کشیدید ولی بهش نرسیدید میتونم قضیه آیلتس گرفتن برای مهاجرت رو بگم که به مدت 2سال هست که معلم گرفتم و زمان گذاشتم و بعداز ظهرها که از سر کار میام خونه فقط زبان میخونم و آخر هفته ها هم جایی نمیرم مگر اینکه کار خاصی پیش بیاد یا مهمون بیاد کلا خودم رو از هر تفریحی محروم کردم و زمانی تفریح میکنم که یکدفعه به شدت مریض میشم و متوجه میشم که دیگه روحم تحمل این فشار رو نداره اونوقت یک برنامه سفر جور میکنم و به این ترتیب استراحت میکنم یعنی اینطوری بگم که 2سال عید ها رو نرفتم مسافرت چون استاد زبانم گفت 3ماه فشرده وقت بزار بخون و پروندشو ببند و من در هر 2تا عید چنان مریضی شدم که یک هفته افتاده بودم و جون هیچ کاری نداشتم نکته جالبش اینجاست که وقتی تصمیم جدی برای خوندن حسابی میگیرم یک بلایی سرم میاد که بشینم سرجام و به آسته آسته رفتن ادامه بدم .کلا من همه زندگیمو waitاین آیلتس کردم حتی وارد هیچ رابطه عاطفی نمیشم یک جورایی پس میزنم افراد رو که نکنه وقت منو بگیرن و من به هدفم نرسم .

ترمزهای ذهنی من که مانع گرفتن مدرک آیلتس میشود.

ترمز 1:کمالگرایی که این رو از نوشته های ماهان عزیز دریافت کردم که من هر چقدر بیشتر به خودم سخت بگیرم که از کمبود عشق به خودم میاد جهان هم همونجوری با من برخورد میکنه

ترمز 2:کفر نعمت از کفت بیرون کند(با تشکر از کامنت سمانه صوفی عزیز)من اصلا سپاسگزار پیشرفت های کوچکی که کردم نیستم بطور مثال یادم رفته که پارسال این طور موقع ها تته پته میکردم تو speaking ولی تو ماکی که دادم نمره 6گرفتم تو مهارتspeakingدر واقع من سپاسگزار نعمت هایی که الان تو زندگیم دارم نیستم و همش منتظرنمره overall و نتیجه ای هستم که در آینده باید بگیرم

ترمز 3:باور اینکه آیلتس گرفتن خیلی سخته و کار مردونه ای هست و چون ذهن اگر باور کنه چیزی سخته ازش فرار میکنه به وضوح تو رفتارهای خودم میبینم که باید برم زبان بخونم ولی هی طفره میرم و میگم ولش کن فعلا خودشناسی کار کنم و میام مثلا حرفهای استاد رو گوش میدم یک جورایی فرار میکنم ازکاری که باید انجام بدم تا نتیجه بگیرم .

ترمز4:باید خیلی زحمت بکشم تا موفق بشم مثلا شب بیداری بکشم صبح ها زود بیدار بشم حسابی سختی بکشم و اینکه گاهی که درسته حسابی زبان نمیخونم میگم من که خوب درس نخوندم چرا باید موفق بشم اون پسر داییم که اونجوری با برنامه ریزی و اصولی درس میخوند و 3ماه لیزری درس میخوند موفق میشه نه من که بعضی روزها حال ندارم درس بخونم یکجورایی انگار خودمو لایق نمیدونم برای گرفتن این مدرک

ترمز 5:باورهای توحیدی ضعیف

من و مادرو خواهرم تو تهران زندگی میکنیم و هیچ فامیلی تو این شهر نداریم و گاهی فکر میکنم آیلتس بگیرم که چی بشه اینها رو تنها ول کنم برم چه کسی ازشون حمایت میکنه همین الانشم ما تنهاییم

-من ترس از دست دادن عزیزانم رو هم دارم و گاهی که تلفن جواب نمیدن قلبم میخواد بیاد تو دهنم و بعضی مواقع فکر میکنم خوب حالا اگر اون ور دنیا خدایی نکرده همچین اتفاقی افتاد و تلفن جواب ندادن میخوای چیکار کنی چه کاری از دستت برمیاد

-خواهرم تنهاست خوب اون اول ازدواج کنه بعد من برم بهتره که یک حامی داشته باشه

-ترجیح میدم مادرو خواهرم مهاجرت کنن شهرمون شیراز که حمایت فامیل رو داشته باشن بعد من برم از ایران

-اگر تو یک کشور غریب مریض بشم چی میشه

-من فوبیای ترس از حیوانات دارم حالا با ترس از سگ و گربه چیکار کنم اونجا

ترمز6:ما در خانه اجاره ای زندگی میکنیم و یکی از ترمزهام اینه که حتما قبل از رفتنم باید یک خونه برای مامانم بخرم که خیالم راحت باشه موقع رفتن …باور کمبود

ترمز7:باورهای ناشی از کمبود عزت نفس :

-من نمی تونم امتحان سختیه من توانشو ندارم و بارها تو این راه ناامید شدم

-چطوری هزینه هامو بدم

-چطوری ارتباط برقرار کنم من که تو همین ایران هم مشکل ارتباط برقرار کردن دارم

گاهی انقدر این افکار احاطم میکنه که فکر میکنم این همه زحمت برای چی ولی توی یکی از فایل های استاد شنیدم که استاد گفتن هر آرزویی داری برو بهش برس بعدش اگر هم راضی نبودی تو یک شخصیت بهتری ساختی و با اعتماد بنفسی که بدست اوردی میتونی راه بعدی رو سریع تر طی کنی

در پایان سپاسگزارم از خداوند که منو با استاد آشنا کردن و از استاد عزیز بخاطر طرح سوال بجاشون و بخاطر این همزمانی که برای من بوجود اومده بود که خیلی ناراحت بودم چرا 2ساله دارم درس میخونم ولی نتیجه دلخواهمو نمیگیرم

دوستان اگر من رو برای ساخت باورهای درست و حذف ترمزهای ذهنیم راهنمایی کنید خیلی خوشحال میشم و امیدوارم که این انرژی خوب به زندگی همگی برگرده