چرا با وجود تلاش فراوان، به خواسته‌هایم نرسیده ام؟ | قسمت 1

  سلام به خداوند و استاد بزرگوار خانم شایسته و دوستان عزیزم

من اخیرا یکی از ترمز هایی که پیدا کردم اینکه وقتی متوجه میشم که مثلاً کمبود عزت نفسی درمن هست ذهنم این سوال تضعیف‌کننده رو ازم میپرسه که چرا باید تو عیب داشته باشی چرا این عیب باید در من وجود داشته باشه؟

یه نوع کمال گرایی هست که میخواد که من بی عیب باشم.

الان که دارم مینویسم متوجه شدم که این یک کمال گرایی هست و یک احساس بی ارزشی.

توقع بیجا از خودم دارم می خوام که بی عیب باشم در حالی که نمیتونم.

ترمز های دیگه اینکه عجله می کنم و میگم که باید زود این باور ساخته بشه و نتیجه بده یعنی عجله دارم

راه حل:اگه بخوام ذهنمو قانع کنم مثال بدنسازی مثال خوبیه که استاد هم توی دوره هاش به اون اشاره کردن هرچقدرم ما به یه درخت آب بدیم درخت سرفصل موقعش ثمربخش میشه نه قبل ازون

ترمز دیگه باور باور مذهبی که پول معنوی نیست و احساس بدی راجع به پول دارم و اینکه من از خداوند دور میشم و مادیات آدمو از خداوند دور میکنه و این باورهای اشتباه که خیلی ریشه داره در من هر چند قبلا فکر می کردم که این باورو من ندارم.

خوب پول بهترین وسیله برای رسیدن به خداوند هر کار خوب و معنوی که میخوایم انجام بدیم باید پول داشته باشیم چه خدمت به خودمون باشه چه خدمت به جامعه باشه چه خدمت به خویشاوندان باشد هر کار خیری که ما میخوایم انجام بدیم باید پول داشته باشیم تا انجامش بدیم حدیث پیامبر است که می فرمایند مال نعمت خداوند هست پس باید سپاسگزار این نعمت خداوند باشیم

ترمز بعدی احساس عدم لیاقت هست. پاشنه آشیلی که من دارم اینه که باید خیلی سختی بکشم تا لایق بشم من باید به جهان هستی یه چیزی بدم تا چیزی دریافت کنم همینجوری نباید به من چیزی داده بشه

در حالی که وقتی خداوند به فرشتگان گفت به آدم سجده کنید شرطی قرار نداد که اول آدم سختی بکش بعد به تو سجده بشه یا اول آدم تو تحصیلات داشته باش بعد به تو سجده بشه خداوند شرطی قرار ندارد برای اینکه زمین و ماه و خورشیدو رام انسان قرار بده خداوند بی قید و شرط انسان را لایق آفرید و انسان خودش را محدود ساخت

دوستتون دارم

در پناه خداوندِ عشق و ثروت باشید