چرا با وجود تلاش فراوان، به خواسته‌هایم نرسیده ام؟ | قسمت 1

بنام الله بخشنده ومهربان

باسلام به استاد عشق؛ سلام به خانم شایسته گرامی

1_چه خواسته ای یاهدفی داشتی، یاداری وبااینکه تمام تلاش های ممکن را انجام داده ای اما هنوز به

آن نرسیده ای؟

من خیلی سال هست که خیاطی میکردم ولی عشقی کارمیکردم مثلن هروقت حوصله داشتم، وچون قانون نمیدونستم قبلن وبلد نبودم هدفی برای خودم داشته باشم رهاش میکردم وجدی کارنمیکردم.

تااینکه باسایت استاد آشنا شدم. وانگیزه گرفتم که باید خودم شاغل باشم وکسب درآمد کنم هرچندهمسرم همیشع ساپورتم میکنه ونیازی ندلشتم. ولی مشتلق شدم که خودم بایدتلاش کنم وشروع کردم اتاق کارم را جدا کردم. چرخ پیشرفته گرفتم میز برش خریدم کلی ابزار کار جدید برای راحتی گرفتم! کلاس خیاطی جدید رفتم وآموزشهای بهتر یادورفتم کل تابستان توی گرما میرفتم چون میگفتم هدف دارم وبایدتمرکزی روی چیزی که بهش علاقه دارم تلاش کنم تا بهتریادبگیرم! خلاصه رفتم چندین کارگاه وتولیدی سرزدم کلی فیلم آموزشی گرفتم وشروع بکارکردم. جالب اینجاست تااستارت یع کاری رامیزنم فوری مشتری برام میاد.. ولی ازاونجایی که خسته میشدم وچشمام ضعیف بایدعینک بزنم کمردرد میگرفتم.. دوباره مشتری کمتر میگرفتم واستراحت میکردم احساس خستگی وشایدتنبلی میکنم.. من نتونستم هنوز کسب درآمد عالی داشته باشم

بافتنی هم ازکیف بافی گرفته تاعروسک لباس پتو همه چی توکارهنری عالیم ولی نتونستم بااینهمه مهارت که دارم پول بسازم.

2_چه افرادی رامیشناسی که باوجود تلاش های کمتر، به سادگی به همان خواستع رسیده اند. ویا باوجود تلاش های مشابه باشما خواسته ی آنها محقق شده. است

آره من دوستی دارم که چند سالی ازمن کوچیکتره.. وبه هدفش رسیده.

قبلن توی خونه ش یه اتاق داشت وخیاطی میکرد بایک چرخ ساده ومشتری های زیادی داشت وبااینکه من خیلی بیشترازاو حرفه ای تربودم ولی او هزارماشالله باعشق وعلاقه کارمیکرد.. کم کم که گذشت.. بچه هاش بزرگترشدن اتاق کارش را بع بچه هاش داد.

وتوی حیاطتشون یه کانکس خرید واونجا کارمیکرد یه قدم جلوتر رفت

وچرخ جدید خرید اتوی بهتر. حالا دوتاچرخ خیاطی داشت و کاراش راحتر شده بود

بعدازمدتی دوباره یه مغازه توی حیاط خونشون درست کرد که در مغازه توی کوچه بود.. مشتری های فراوان هم داشت ازهمه جا..

سال بعد بادرآمد خودش یه ماشین خرید. ویک مغازه توی خیابان خرید.. وباچند نفر شاگرد وچندین چرخ خیاطی الان تقریبا تولیدی کوچکی راه انداخته ومن همیشع تحسینش میکنم این خانم موفق را

وتنها راه موفق شدنش هم عشق وعلاقش به کارش بود همیشه وزبر وزرنگ بود مهربون وخوش رو.. براش آرزوی موفقیت روزافزون میکنم.. چون استادگفتع باحزییات بنویسید من نوشتم

3_چه باورهای محدود کننده ای. رامیتوانی در ذهن خود شناسایی کنی. که فکرمیکنی. باعث شده که باوجود این همه تلاش بازهم به آن خواسته نرسی؟

یکی ازباورهای محدود کننده ام این بود که سنم بالا رفته دیگه من بایداستراحت کنم کاربرای چی..

وشاید چون همسرم بهم پول میده تنبلی میکنم.. واینکه جسمم ناتوان شده کمر درد شدید چشمام صعیف شدن وکارخیاطی خیلی ظریف هست ودقت زیاد میخاد منو از خواستم دورکرده بسشتر بخاطر جسمم که درده.. تنبلی میکنم گاهی اوقات.. وباورمحدود کننده دیگه کارهای خونه ام خیلی زیاد شستن ظرفعام نظافت آشپزی اینا کلی وقت وانرژیم میگیره که دیگه حوصلع کار دیگه ای روندارم

وگرنع علاقه هم دارم به کارم هم بافتنی هم خیاطی… توفکر شاگرد هم بودم بیاد کمکم ولی انگار ترمز دارم ونمیتونم قدم بردارم لطفا استاد دراین مورد راهنماییم کنین

کسی که علاقع به کارش داره وجسمش بیمار چکارکنه. بیرون ازمنزل دوستندارم کارکنم.

ممننون استادگرامی که این آگاهی ها رو دراختیار مامیگزارین