چرا با وجود تلاش فراوان، به خواسته‌هایم نرسیده ام؟ | قسمت 1

سلام به استاد عزیزم و همه دوستان

من بزرگترین اشکالم رها کردن بودنه و خود این اشکال ریشه داشته در الگوی مناسب نداشتن.

در ابتدا زمانی که مباحث موفقیت شروع کردم با آقای آزمندیان گرامی شروع کردم و خب نتیجه این شد که مدت ها دور سرم چرخیدم هم این مباحث به دلم بود هم نتیجه نمیگرفتم و افتادم تو دور باطل. من نمیگم ایشون بد هستند برای من الگوی مناسبی نبودند، همه حرفها بسیار کلی و انگیزشی غیر کاربردی بودند. بعد با آقای شریفی واقعا متوجه شدم داستان چیه چند تایی هم جذب کردم و بعد این برام مرحله ای شد تا اصلا استاد رو درک کنم و بشناسم و بیام اینجا.

خود استاد به عنوان الگو سالهاست تو مسیرن یعنی شخصیتشون شده لایف استایلشون شده. خب وقتی الگو مناسب باشه درست آموزش میگیری میدونی باید تو مسیر بمونی یاد بگیری گوش کنی …

یه مدتیه دارم یوگا رو هر روزه تمرین میکنم و چون انعطاف بدنی خوبی دارم تصمیم گرفتم حرکات پیشرفته رو یاد بگیرم. امروز داشتم پیج kino رو چک میکردم یکی از مربی های خوب دنیاست که فلوریدا زندگی میکنه اگر درست گفته باشم. یه پستی گذاشته بود و کپشن گذاشته بود من دو سال هر روز این حرکتو انجام دادم و میفتادم و حفظ تعادل برام سخت بود گاهی روزا این فکر از ذهنم خطور می‌کرد که نمیشه این حرکت خیلی سخته اما هرگز تا امید نشدم و تونستم. و واقعا الان بحث اون یه دونه حرکت نیست حرکتی نیست که نتونه انجام بده!

خب ایشونم یه الگوی مناسب برای من که قرار نیست برسیم و تموم بشه قرار نیست وقتی با شور و هیجان شروع میکنی دو روز بعد خواستت رو بزار تو سینی برات بیارن و تموم بشه یه پروسس که باید ازش لذت برد. موارد مختلف فرق میکنه چون قانون هر کدوم فرق میکنه چون باورهای پایه و جایگاه اولیه ما فرق میکنه.

چنین الگوهایی مثل استاد عباس منش و ایشون الگوهای درستین چون همیشه در مسیرن از زمانی که داشتن تلاش میکردن و با مغز میخوردن تو زمین تا الان که خواسته هاشونو تیک زدند.

و در نهایت خود آدم باید یه دیسیپلین داشته باشه.

الگوی مناسب داشتن و رها نکردن کلید های اصلی برای من هستند. وگرنه در مجموع نسبت به زمانی که با قوانین آشنا شدم وقتی واقعا حسمو خوب میکنم نشونه ها و نتایج رو میبینم.

جواب دادن دنیا رو به تغییر احساس و افکارم میبینم و دیدم. و دیگه هم مشکل الگوی مناسب ندارم بقیش خودمم که یه بار برای همیشه باید چرخه ی شل کن سفت کن رو تموم کنم تا خودمو زندگیم تموم نشدیم.

و البته که این تصمیم ها و این حرف ها جدید نیست ذره ذره تو دوره ها پیشرفت کردم و هر روز بهبود داشتم و هر روز دارم کامل تر متوجه میشم و از اونجایی که پشت کارمو تو یه سری مسائل نشون دادم تو این چند ماهه،هدایت شدم به نوشتن …

چند روزه دارم مسیرم ثبت میکنم یه دفتر برداشتم صبا که بیدار میشم خط اول مینویسم امروز برای بهبود زندگیت چیکار کردی؟

و کارامو می نویسم مثلا:

فایل فلان دوره رو گوش دادم

حسمو خوب کردم

یوگا تمرین گردم

کلاینت داشتم

مطالعه کردم

رفتم پارک پیاده روی کردم حالم بهتر شد

و ….

تا برسم به آخر شب و تصویر سازی قبل از خواب.

استاد قمشه ای میگن که ما یه چیزایی می دونیم یه چیزایی نمی دونیم تا به چیزایی که میدونیم عمل نکنیم چیزایی که نمی دونیم در اختیار ما قرار نمیگیره.

پس فعلا تا جایی که فایل دارم گوش میکنم و عمل میکنم

فعلا حرکاتی که بدنم تواناییشو داره تمرین میکنم

فعلا تا جایی که میتونم حسمو خوب میکنم

فعلا در حد لول خودم زبان میخونم

فعلا تا جایی که میتونم با عشق کار میکنم

فعلا تا جایی که می تونم شاد خواهم بود

تا ادامه ی مسیر رو تو هدف های ورزشی، مالی، کاری و … نشونم بدن.

در پناه الله یکتا شاد و موفق باشید