چرا با وجود تلاش فراوان، به خواسته‌هایم نرسیده ام؟ | قسمت 1

سلام و عرض ادب و احترام خدمت استاد عزیزم و بانو مریم شایسته عزیز،

چقدر سبک بال اومدی جلوی دوربین استاد مث یه شیر بی باک ،بریم؟؟؟

تشکر میکنم از انرژی ،تمرکز و زمانی که بابت به روز رسانی دوره کشف قوانین گذاشتید ،

خب بریم سراغ سوال

چه هدف یا هدف هایی رو انتخاب کردید تا الان و براش تلاش کردید خیلی زیاد ولی محقق نشده هنوز ؟یا خیلی زمان طول کشیده تا محقق بشه یا اصلا محقق نشده یا هنوز به اون نتیجه دلخواهتون نرسیدید در عین حال که خیلی تلاش کردید ؟؟؟

من تقریبا از سن خیلی کم ورزش کردن رو شروع کردم و از 18سالگی دیگه مصمم شده بودم و هدف گذاری کرده بودم که دروازه بان اول تیم ملی ایران بشم و شب و روز رو به هم دوختم از همون 18سالگی تا پارسال که تقریبا میشه گفت 15سال وحشتناک تمرین کردم 15سال رژیم وحشتناک گرفتم و وزنم رو کنترل کردم از تمام لذت ها گذشتم مهمانی ها رو نرفتم و اگر بزرگ‌ترین فوتبالیست های جهان روزی 3ساعت تمرین میکردن من روزی 6ساعت تمرین میکردم و مردم همشهری های من میدونن من معروف بودم به تمرین کردن زیاد و هر وقت منو میدی لباس ورزشی تن ام بود‌و در حال تمرین بود اما گوشه ذهنم این بود که حتما باید پارتی و لابی و‌ پدره پولداری هم داشته باشم و یکی دیگه از ترمزهام هم این بود که من آدم بدشانسی هستم و همیشه دقیقه 90اتفاق های بدی برام خواهد افتاد و دقیقا هم همینطور می‌شد بارها در آستانه قراردادهای خوب قرار میگرفتم اما دقیقه آخر یه اتفاقی که 100سال یکبار هم پیش نمیومد برای من میوفتاد ،حالا فهمیدم که محال بود که من حتی اگر به جای روزی 6ساعت 600ساعت هم تمرین میکردم اما باورهای مخربی میداشتم اگر شب و روزم رو به هم میدوختم اگه آسمون و زمین رو هم به هم میدوختم (درصورتیکه واقعا اینکارها رو هم کرده بودم و چقد دلم برای خودم میسوزه که قانون رو‌نمیدونستم و تلاش های بیهوده میکردم )باز هم رنگ تیم ملی رو به چشم نمیدیدم

اما الان یه ذره آگاه تر شدم ،الان همش با خودم میگم تمام ورزشکاران جهان تقریبا فیزیکی مشابه به هم دارن ساعت های تمرینی مشابه به هم و همشون 2تا پا 2تادست و کلا همه چیزشون شبیه به هم هست اما یک سری ها دارن رویاهای یک سری دیگه رو زندگی میکنن قانون چیه ؟؟؟اره قانون قانون باورهاست ،بقول استاد :بخداااا همه چیز باوره

اما یه اعتراف دیگه هم باید بکنم ؛توی محله ما و توی شهر ما من خیلی معروف هستم به یک انسان بدشانسی که حق اش خورده شده و میتونست به شهرت و ثروت بی نهایتی برسه و تقریبا توی بیشتر کافه های شهر اسم من بولد هست که از ناکامی های من تعریف میکنن که اگر بدشانسی نمیورد اگر فلان سرمربی عوض نمیشد اگر فلان دعوا رو نمیکرد اگر زندان نمیوفتاد (اخه باورهای خراب من منو بیگناه تا زندان هم برد چون همش تو ذهن ام این بود حامد یه روزی بیگناه زندان خواهی رفت و جهان هم سر عهدش موند و به افکار و باورهای من پاسخ داد)خلاصه دوستان به من لطف دارن و در حال دلسوزی کردن برای من هست اما من خودم معتقدم تمام اون تضادها تمام اون نرسیدن ها و تلاش ها و زندان رفتن ها و اتفاقات الان نقطه عطف زندگی من شدن و واقعا تو مسیر پیشرفت آم بهم کمک کردن ‌و الان شرایط خوب و عالی دارم و میتونم به بقیه بگم چطور شد که من این مسیر رو رفتم و دوست دارم پا جای پای استاد عزیزم بزارم ،اما از وقتی که شروع کردم به تولید محتوا و صحبت کردن در اینستاگرام با اینکه به نظر خیلی ها محتواهای عالی تولید میکنم اما استقبال خوب نیست و من برای اینکه استقبال خوبی بشه از محتواهای من دوره ای در اینستاگرام خریدم که فالوورهای زیادی بگیرم و براشون صحبت کنم و بعد محصولی تولید کنم و از من بخرند و همین کار باعث شد تمام تمرکز من از روی باورهام و سایت و استاد بره به سمت اینستاگرام و رشد فالوور و الان متوجه شدم اگر من یک میلیون فالوور داشته باشم که با من هم مدار نباشن بهتره یا 50نفر که حرف منو بپذیرن و با من هم مدار باشن ؟؟؟

واقعا چرا ما اینقدر زود همه چیز یادمون میره ؟؟؟روند من برای این کند هست که تمرکز رو از روی خودم برداشتم و گذاشتم روی مجازی

اره استاد دمت گرم که با این دیدگاه مخالفی چون من تمام توان ام رو انجام دادم و حتی حاظر بودم جونمم بدم ولی نتیجه اون نشد که میخواستم و من تقریبا 15سال جز اون دسته سومی بودم که شما گفتین

استاد من واقعا دنبال اون راه حل ارزشمنده هستم

ادامه سوال )آیا کسی رو میشناسید که اون هم یه همچین هدفی رو انتخاب کرده اما با تلاش کمتر از شما با زمان کمتر از شما به نتیجه بهتر از شما رسیده ؟؟؟

به جرات میتونم بگم تمام کسانیکه که الان دارن لیگ برتر بازی میکنن از من کمتر تلاش کردن چون من واقعا معروف بودم از اینکه شبانه روز تمرین میکردم اما باورهای مخرب من واقعا از همه اونا بیشتر بود و به قول شما استاد در جنگ بین خواسته ها و باورها همواره باورها پیروز هستن

جواب در استعاره گاز و ترمز بود ؛من هدف ام رو انتخاب کرده بودم و تلاش زیادی میکردم و تمام وجودم و زمان و انرژی گذاشته بودم اما به اون نتیجه دلخواه نرسیده بودم من یک پام سر گاز بود اما یک پای دیگه ام سر ترمز و هر چقدر تلاش میکردم راه نمیوفتاد ماشین من و نتیجه ای اتفاق نمیوفتاد و الان هم توی کار جدیدم دارم کار میکنم تلاش میکنم حتی شب ها تا صبح بیدارم اما نتیجه اون چیزی نیست که میخوام و دلیلش اینه که یک پام رو گازه و پای دیگه ام روی ترمزهایی مث :اول باید تو اینستاگرام رشد کنم ،همه کسانیکه تو این کار رشد کردن اول اینستاگرام رو دارن ،تو مدرک آکادمی نداری،مردم مسخره ات میکنن،امکان نداره،باید چند سالی بگذره ،کسی پول جای این چیزها نمیده و….

اره یه چیز یا یه چیزهایی تو ذهن من بر عکس تنظیم شده و اونم تاثیر عوامل بیرونی روی زندگی منه ،و فکر میکنم که اونم اینه که باید میلیاردها بار بگم همه چیز به ذهن و باورهای من بستگی داره

سوال:چه باور محدود کننده ای ،چه کد خرابی ممکنه توی ذهن من باشه که باعث میشه که من با این همه تلاش به اون نتیجه که میخوام نرسم ؟؟؟توی حوزه جدیدی که دارم کار میکنم این کد مخرب وجود داره که من قدرت رو از خودم ‌‌و خدای خودم گرفتم ‌و دادم به اینستاگرام و ادیت و‌تولید و محتوا و این چیزا در صورتیکه من اگر واقعا مدارم ببرم بالا و روی باورهام کار کنم این چیزا خود ب خود تاکید میکنم خود ب خوووود درست خواهند شد ،حالا مگه استاد من اینستاگرام فعالیت میکنه ؟؟؟

واقعا یافتم ،پیدا کردم و‌میرم ذره بین وار روی این موضوع و باور کار میکنم و میام جوابش رو بهتون میگم

خداوند خواست من رشد نکنم توی اینستا و دوباره به سایت عزیز دلم برگزدم

️️️