در این فایل استاد عباس منش درباره یک ضعف شخصیتی مخرب، ریشه های این ضعف و اثرات مخرب آن در زندگی صحبت می کند. ضعفی که تقریبا همه در زندگی خود تجربه کرده اند.
در این فایل استاد عباس منش ما را از دلایلی آگاه می کند که این ضعف شخصیتی را شکل می دهد، ریشه های آن را تقویت می کند و در نهایت آن را تبدیل به یک عادت ذهنی مخرب می کند. سپس این عادت ذهنی مخرب، کانون توجه ما را به گونه ای جهت دهی می کند که:
نه تنها نعمت های زندگی خود را نبینیم؛ نه تنها درباره آنچه داریم، ناسپاس شویم؛ بلکه با نادیده گرفتن مداوم داشته های زندگی خود، مرتبا خود را در احساس بدبختی، احساس قربانی بودن و در یک کلام احساس نارضایتی از زندگی نگه داریم. سپس طبق قانون، این فرکانس غالب نه تنها نعمت های فعلی را از زندگی ما خارج می کند بلکه مجراهای زیادی برای ورود ناخواسته ها، مسائل و مشکلات پی در پی به زندگی ما باز می کند.
با ادامه دادن به این جنس از توجه، وارد مدار ناخواسته ها می شویم. در این چرخه معیوب مرتبا از این مشکل به مشکل بعدی برخورد می کنیم و هر بار بیشتر در این باتلاق فرو می رویم. بدتر از همه این است که: نمی دانیم این باتلاق از کجا و چطور شروع شده و چرا در حال گسترش خودش در زندگی مان است. خبر خوب این است که استاد عباس منش در این فایل با ارائه منطق های قوی، راهکار خروج از این چرخه معیوب و اصلاح این ضعف شخصیتی را به ما یاد می دهد.
تمرین:
آگاهی های این فایل را با جدیت گوش دهید، از کلیدهای آن نکته برداری کنید و برای اینکه اهرم رنج و لذتی قوی برای اصلاح این ضعف شخصیتی در ذهن ما ساخته شود به گونه ای که منجر به تصمیم و اجرای آن شود، پیشنهاد می کنیم در بخش نظرات این فایل مثالهایی از خودتان را بیاد بیاورید و بنویسید از اینکه:
ذهن شما به چه شکل و درباره چه موضوعاتی مرغ همسایه را برای شما غاز نشان داده است؟ به گونه ای که با وجود نعمت هایی که در زندگی خود دارید، به احساس نارضایتی، قربانی بودن و بدبختی رسیده اید. احساس کردید که حق شما به شما داده نشده و از قافله دیگران عقب مانده اید. ( احساس نارضایتی از همسر، شهر، شغل، رابطه، خانواده، فامیل، فرزند و …) به عنوان مثال:
- همسایه های دیگران چقدر از همسایه من بهتر هستند؛
- همسر فلانی، چقدر از همسر من خوش برخورد تر است و چقدر هوای همسرش را دارد؛
- رابطه دیگران چقدر از رابطه من بهتر است. آخر این هم شد رابطه!
- هر کشور دیگری از کشور من و قوانین کشور من بهتر است و موفق شدن در آن راحت تر است؛
- دختران یا پسران فلان شهر، چقدر از دختر و پسرهای شهر من بهترند؛
- پدر و مادرهای دیگران، چقدر از والدین من بهترند؛
- مشتری های فلان شهر یا محله، چقدر از مشتریهای محله یا شهر من بهترند؛
- فلان شغل، چقدر پولسازتر از شغل من است؛
- مردم فلان شهر چقدر با فرهنگ تر از مردم شهر من هستند؛
- اوضاع کسب و کار چقدر در فلان شهر بهتر از شهر من است؛
- فلان محله یا شهر چقدر زیباتر از محل زندگی من است؛
- و…
الف) به این فکر کنید که در حال حاضر چقدر درگیر این موضوع هستید و این ضعف چقدر در حال اتلاف انرژی و تمرکز سازنده شماست؟
ب) در کل زمانهایی که درگیر این نوع تفکر بوده اید یا هستید، از خود بپرسید:
- چرا اینطور فکر می کردم یا می کنم؟
- چرا فکر می کنم همسر دیگران از همسر من بهتر است؟
- چرا فکر می کنم رابطه دیگران از رابطه من بهتر است؟
- چرا فکر می کنم اوضاع در جای دیگر خوب است؟
- ریشه این جنس از تفکرات از کجاست؟ آیا ریشه اینها باورهای قدرتمندکننده است یا محدود کننده؟! اصل است یا فرع؟!
چ) حالا که از این ضعف مخرب آگاه شده ای، با توجه به آگاهی های این فایل، چه راهکارهایی برای خارج شدن از این مدار مخرب آموخته ای؟ این راهکارها منجر به اخذ چه تصمیماتی برای شما شده است؟ در پاسخ به این چرایی به این فکر کنید که:
- چه تغییراتی باید در شخصیت خود ایجاد کنم؟
- چه مهارتهایی را یاد بگیرم و بهبود ببخشم؟
- و قدم اول را از کجا بردارم؟
موضوع این است که طبق قانون، اگر آگاهانه روی بهبود این ضعف شخصیتی کار نشود، تبدیل به بزرگترین مجرای خروج نعمت ها از زندگی و ورود ناخواسته ها به زندگی می شود. اما تمرکز بر اجرای آگاهی های فایل، این جنس از ایمان و باور را در ما شکل می دهد که:
تغییر شرایط نادلخواه زندگی ام چقدر راحت است و چقدر در دست خودم بوده است و من چقدر به دنبال تغییر این شرایط در بیرون از خودم می گشتم!
منتظر خواندن پاسخ ها و مثالهای تأثیرگذار تان هستیم.
منابع کامل درباره محتوای این فایل:
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری چرا فکر می کنیم مرغ همسایه غازه؟296MB50 دقیقه
- فایل صوتی چرا فکر می کنیم مرغ همسایه غازه؟48MB50 دقیقه
به نام خدای مهربان و هدایتگر
سلام استاد جان خانم شایسته عزیز و دوستان ارزشمند
یه شهری هست غیر از شهر خودمون که توش خیلی پول ریخته، یه مهارتی هست غیر از مهارت من که اون مهارته ست که پولسازه مهارت من که پولساز نیست، یه کاری هست غیر از کار من که اون خوبه.. استاد جان چقدر این موضوع مربوطه به مباحث دوره لیاقت که ما قدر داشته های خودمونو نمیدونیم و سپاسگزارشون نیستیم و نگاه میکنیم به اون بیرون به مسیرهایی که از دور میبینیم و درونشون نیستیم و فکر میکنیم اون مسیر خوبه اون مسیر پولسازه یا اون مسیر سریعتر جواب میده .
نگاهی که به دستاوردها و نتایج خودمون داریم یه نگاهیه که انگار هیچ ارزشی نداشته هیچ کار شاقی نکردیم و ذره بین نمیندازیم روی مسیری که رفتیم، روی توانایی هامون و موفقیتها و نتایجی که از هیچ بدست آوردیم یادمون نمیاد از کجا به کجا رسیدیم، استاد جان زمانی که با مباحث دوره لیاقت پیش میرفتم به یه احساس شکست رسیده بودم توی ورزشی که حدود یک سال قبل شروعش کرده بودم اما آگاهی های دوره لیاقت کمک کرد که نگاه سپاسگزارانه ای نسبت به توانایی هام و مسیری که رفته بودم پیدا کنم و اومدم نتایجم که ثبت شده بود توی برنامه، گذاشتم جلوم و دیدم من از صفر رسیده بودم به جایی که خیلی خوب بود و گفتم لیلا اگه تو تونستی از صفر مطلق برسی به اونجا پس بیشترش رو هم میتونی و قدرتی که خدا تو وجودم گذاشته رو دیدم، توانایی هامو دیدم و بخاطر همین نگاه سپاسگزارانه، به توانایی که خدا در وجودم گذاشته باور پیدا کردم و تونستم عالیترین عملکرد رو داشته باشم جوری که همه متعجب شده بودن، که همشو خداوند برام انجام داد وقتی من قدرت خودمو باور کردم چقدر مهمه این نگاه سپاسگزارانه نسبت به مسیرمون نسبت به کارهایی که انجام دادیم و داشته های خودمون نسبت به علایق خودمون و توانایی های ذاتی که خداوند در وجود ما گذاشته لازم نیست مسیرهای دیگران رو دنبال کنیم و کاری رو که بهش علاقه نداریم انجام بدیم بخاطر اینکه بقیه میگن خوبه اگر برگردیم به خودمون به درون خودمون و قدر توانایی ها و استعدادهایی که خداوند در وجودمون گذاشته رو بدونیم و مسیرمون رو با دیگران مقایسه نکنیم، خودمونو نمیندازیم توی مسیر سنگلاخی و از مسیر لذتبخش و در آرامش به موفقیت هم میرسیم . وااای خدای من سپاسگزار بودن یا نبودن مساله این است.
واقعا این تفکر که یه جای دیگه هست که اونجا خوبه کاملا میتونه مارو از مسیر مستقیم خداوند که توش لذت میبریم و به موفقیت هم میرسیم پرت کنه بیرون و وارد مسیر سنگلاخی و سخت بکنه.
چرا ما اینجوری فکر میکنیم؟ چرا فکر میکنیم شرایط یه آدم دیگه از شرایط من خیلی بهتره؟ چرا فکر میکنیم شرایط کاری یه آدم دیگه از کار من بهتره؟ چرا واقعا؟ چرا بعضی آدما یه مسیر رو رفتن و ادامه دادن و مسائل و مشکلات رو هر بار حل کردن و بسیار موفق شدن و بعضی های دیگه از این شاخه به اون شاخه پریدن و همیشه فکر کردن یه جای دیگه ست که بهتره نه همون جایی که هستن؟ تفاوت این دو دسته آدم در چیه؟ شاید در همین نگاه حل مسئله داشتنه، شاید بعضی ها نگاه حل مسئله دارن و مسائل پیش روشونو حل میکنن و رشد میکنن و بزرگ میشن و بعضی های دیگه دنبال فرار از حل کردنِ مسائل هستن، دنبال فرار کردن هستن، خیلی ساده ست که بگیم تقصیر من نیست بخاطر عوامل بیرونیه که شرایط اینجوریه و خیلی سخته که مسئله رو بذاریم جلومون و نگاه حل مسئله داشته باشیم هر بار و بگیم من کجای کارم ایراد داره؟ من چه تغییری باید بکنم؟ من چه باورهای اشتباهی دارم؟… این سخته ولی کسایی که انجامش میدن روز به روز موفقتر میشن.
استاددعزیز و خانم شایسته ی مهربان سپاسگزارم برای تهیه این فایل ارزشمند.
در پناه خدا شاد باشید.