چرا فکر می کنیم مرغ همسایه غازه؟

درود بر شما سعیده جان خوش‌انرژی

مطلبی را اینجا بهش اشاره کردین که حسم بهم گفت بیام بازترش کنم چون به‌شحصه به خودم خیلی کمک کرده

بدون شک یکی از بزرگ‌ترین موهبت‌هایی که خداوند به من در این مسیر عطا کرد این بود که هرچقدر آگاهی‌هارو بهتر درک کردم در برابر پدر و‌ مادرم متواضع‌تر و ارادتمندتر شدم.

اوایل وقتی یه جمله‌هایی رو ازشون میشنیدم که میگفتن ما مثلا جلو پدر و مادرمون پامون رو دراز نمکردیم حالا شماها اینجوری دارید رفتار میکنید به ما(با یه حالتی که انگار بهشون بی‌احترامی شده یا توقع دارند از فرزندانشون) من پیش خودم میگفتم آقا من نمی‌خوام جوری رفتار کنم که شما راضی باشین، شما اشتباه میکنید که توقع دارین من شبیه شما باشم، به همین خاطر از جایگاه صمیمیت و احترام دورتر میشدم نسبت بهشون.

شاید به ظاهر این گفت‌وگوی درونی من کاملا درست و منطبق باشه با قانون اما در واقعیت من داشتم از جایگاه نامناسب با این قضیه برخورد میکردم، حالا من خیلی اهل مقایسه خصوصا درخصوص پدر و مادرم نبودم اما همیشه حساس بودم نسبت به کوچک‌ترین رفتارهای از زعم من ناصحیحشون و فکر میکردم به اینکه آیا من نمی‌تونستم در خانواده بهتری متولد بشم؟

اتفاقا همین چند روز پیش در گفت‌وگو با یکی از دوستان هم‌مسیر خودم این سوال رو پرسیدم که اگر نخوای احساسی به این سوال نگاه کنی آیا همین رندگی رو انتخاب میکردی؟ یعنی همین خونه و خانواده و شکل وقیافه؟

چون همیشه استاد درباره این صحبت میکردن که ما خودمون انتخاب کردیم که همچین شرایطی رو داشته باشیم من درکش نمی‌کردم یعنی نمیفهمیدم منطق این صحبت چیه اما بعد از اینکه دوستم جواب سوال رو داد و نظر من رو پرسید بهش گفتم ببین هرچقدر بیشتر به نظم و دقت جهان فکر میکنم بیشتر برام منطقی و مسجل میشه که جایگاهی که الان هستم درست‌ترین و دقیق‌ترین چیزیه که باید باشه و هیچ اشتباه و بی‌عدالتی رخ نداده و هرآنچه من نیاز دارم به من داده شده و می‌شود، یعنی با این ادعا می‌خوام بگم اگر در شرایط خانوادگی نامناسبی هم بودم باز هم راضی بودم چون انگیزهام برای پیشرفت احتمالا خیلی شدیدتر از شاید همین الانم میشد.

اگر نیروی جاذبه یک درصد کم و زیاد بود الان جهان متلاشی میشد

اگر فرکانس صدای مورچه یک هرتز پایین‌تر بود تمام انسان‌ها کر میشدند.

وقتی این جهان انقدر دقیقه چطور میشه شک کرد به بی‌عدالتی خداوند؟

چرا راه دور برم؟ وقتی من نگاه میکنم به زندگی خودم و میبینم که همین شرایط خانوادگی چقدر به من کمک کرد برای پیشرفت به خوبی میفهمم که چقدر خداوند به من لطف داشته.

اگر صداقت و رفتار درستی دارم به ارث رسیده و تکامل یافته از پدر و مادرمه و اگر پیشرفتی در سایر ابعاد دارم برخورد با تضادهای پدر و مادرمه که باعث شده من فکر کنم و تغییر و بهبود بدم اما هرگز ادعا ندارم که من بهتر از پد و مادرم هستم.

اتفاقا همین دیشب به مادرم میگفتم داشت از من تعریف میکرد گفتم که من آگاه هستم به رفتارهای خوبم اما هرگز خدای من گواهه 1٪ ادعا ندارم من آدم بهتری از شما هستم، درصورتی‌که قبلا اینجوری فکر نمیکردم و غرور داشتم.

همه اینارو گفتم که این رو بگم که اگر برگردیم به اصل و اساس قانون که احساس خوب و سپاس‌گزاری و توجه مثبت ما زندگی مارو به سمت بهتر هدایت میکنه خیلی بیشتر و آگاهانه‌تر نسبت به جهان اطرافمون و به‌ویژه پدر و مادرمون رفتار میکنیم، چقدر متواضع‌تر میشیم نسبت به این عزیزان و همین رفتار چه رحمت و آرامشی رو جاری میکنه در زندگیمون.

هرجای قرآن رو بگردی درباره انفاق درباره تمرکز بر نکات مثبت اول میگه پدر و مادر، بعد من همیشه میگفتم پیش خودم خدایا چی تو این نیکی و نگاه مثبت به پدر و مادر هست که انقدر در قرآن دربارش صحبت شده بعد بهم گفته شد که آقا این اولین چیزیه که باید درست کنی، اگر نگاه مثبت داشته باشی نسبت به پدر و مادرت نشان دادی که اولا درس‌هات رو خوب یاد گرفتی دوما به اندازه‌ای که حس نامناسب به این اشخاص داری به همان اندازه نشان میدی که با خودت و خداوند در صلح نیستی و جایگاه خودت رو درک نکردی و کافر هستی، سوما اگر انفاق رو درست درک کردی بشی خدا گفته جوری باید باشه و از چیزی باشه که سرش منت نذاری پس اگر خیلی ادعا داری که تغییر کردی نمی‌خواد خیلی به خودت زحمت بدی فکر میکنی خیلی عوض شدی خوش اخلاق شدی یکم بیشتر به پدر و مادرت محبت و نگاه محبت‌آمیز داشته باش، نمی‌خواد فکر کنی من اگه می‌خوام مادر یا پدرم رو خوشحال کنم حتما باید فلان کار مالی رو انجام بدم، خدا اول قلب آدم رو تسخیر میکنه بعد همه چی به آدم میده پس تو هم همین کار رو بکن اول با محبت قلب پدر و مادرت رو تسخیر کن بعد این فرکانس همه چیزهای خوب لازم رو خودش جذب میکنه.

اصلا انگار این کار شروع درک بهتر قانون و ورود نعمت‌های بیشتر به زندگیه، اگر می‌خوای سپاس‌گزاری، توجه بر نکات مثبت، انفاق و هر موضوع دیگه‌ای رو بهتر درک کنی از همینجا شروع میشه و تقریبا میتونم بگم ندیدم انسانی که خیلی موفق باشه و رفتار درستی نسبت به پدر و مادرش نداشته باشه.

چقدر تفاوت داره وقتی آدم آگاه باشه به درستی یک رفتار درست و نتایجش و انجامش بده تا زمانی که فقط شنیده باشه که خوبه؟!

خود من که احساس میکنم خیلی بیشتر باید روی این موضوع کار کنم، ان‌شالله که خداوند هم به همه بیشتر کمک کنه در این مسیر که سپاس‌گزارتر، متواضع‌تر و متوجه‌تر باشیم نسبت به خوبی‌های حانوادمون چون همه چیز از همین نقطه شروع میشه

(این رو هم بگم که منظورم از پدر و مادر آدم‌هایی هستند که مارو تربیت کردند و ما در کنار اون‌ها رشد کردیم)

بازهم سپاس‌گزارم سعیده‌جان که کامنتت موجب شد این تذکرات را به خودم بدم و یادآور بشم که چقدر خداوند بهم لطف داشته و سپاس‌گزارتر بشم به درگاه خداوند

امیدوارم که همیشه حال دل همگی عالی باشه