چرا فکر می کنیم مرغ همسایه غازه؟

سلام

استادجان مرغ همسایه غاز نیست طاوووسه اصن

من یه تجربه ای دارم که فکر کنم شاخ همه دربیاد, من اصفهان زندگی میکنم و خب شنیدید میگن اصفهان نصف جهان و انصافا هم چون خیلی اهل گشت و گذارم همه جارو رفتم و تابیدم و زیبایی هارا سانت به سانت صدهابار دیدما

از بچگی یکی از نزدیکان ما که از شهرستانهای اصفهان بود ولی اومد اینجا از جوانی و همیییشه میگفت اصفهانیا فلانند, اصفهان فلانه, بارون که نمیومد میگفت چون اصفهانیا اینجوریند و…..

دیگه ماهم همیشه میگفتیم اخه اصفهان هم شد جا!!! من بیش از حد ناشکر شدم نسبت به شهرمون, احساس بدبختی میکردم , شاید الان خیلی مسخره باشه این حرف از نظر بقیه ها ولی واقعیت من بود

اگه تهرااان بودم فلان, تهرانیا یه ادمای باکلاس فلانی هستند, شمالیا خونگرمند اصفهان که بداخلاق, شیرازی ها انقدررر باحالند و…..اینجا چیه اخه نه ادمهاش نه شهرش نه دریا داره نه جنگل نه باکلاسه

بعد دقیقا هم همین اتفاق میفتاد میرفتیم شمال گیر یه ادمهای خوش مشربی میفتادیم که خدا میدونه ..

بعد دیگه انقدر این باورهای من بود که بازم اطراف اصفهان بهتر از خود اصفهانه من تو دانشگاه با دوستهایی بیشتر رفیق بودم که مال اطراف بودند, یه بار با یکی از دوستان نجف ابادیم صحبت میکردیم که خواسته هامون چیه و اینا میگفت اصفهان رو خیلی دوست دارم و دلم میخواد بیام اونجا زندگی کنم من میگفتم عییی اخه اینجا ,یه بار دیگه یه دوستان دیگم مال زرین شهر بود میگفت من حتی اتوبانهای اصفهانم دوست دارم, خیلی این شهر خوبه

میخوام بگم چیشد که چشمم باز شد و از ناشکری دست برداشتم

یه دوست دیگه ای بود میگفت من کلی از شهرها و استانها را گشتم به تمیزی اصفهان ندیدم

یه دوست دیگه ای هم بود که میگفت من عاشق بزرگی اصفهانم بزرگه ولی مثل تهران الوده نیست زیاد!!

حتی تو کامنت ها هم میخوندم که من اومدم شهر رویایی اصفهان و کلی خوش بودم و میرفتم کوه صفه

اقا من هی اینارو می شنیدم و میگفتم تورا خدا اینارو باش, دقیق نمیدونم از کی بود فکر کنم از وقتی بود که میرفتم کلاس بعد مربیمون میگفت من کار شوهرم ماموریتیه و هربار باید یه جا باشم, قدر اصفهان رو بدونید حتی منابع اموزشی و کلاسهاش هم از همه جا بیشتره

بعد من فکر میکردم بهش اخه تا قبلا یه حالت فراری داشتم و دلم میخواست یه جا دیگه زندگی کنم و هی شما میگفتید با جایی که هستی به صلحححح برس

گفتم چندبار رفتی کل حاشیه زاینده رود رو با دوچرخه با دوستات گشتی!!! بی نهایت

چقدررر رفتی میدوون نقش جهان بستنی بخوری و بگردی و بچرخی و خرید کنی

کوه صفه را نگمممم!!! کوه چسبیده به شهر امن و پر از ادم, مسیر پر از زیبایی و چراغ و همه چی عااالی! کوه رفتن به این امنی و زیبایی و نزدیکی را چندبارررر رفتی!!!! بی نهایت, شبش قشنگه. صبحش قشنگه, برفیش قشنگه, پاییزش که دیوانه کنندست ,از بهارش نگم که همه جا درختان یاس بوی عالییییی, صدای اب و زیبایی و زیبایی

دیگه از اثار تاریخی که نمیگم, پل های قشنگ اصفهان که اب باشه یا نباشه دیوونش میشم, ایشالا هرکی اینو خوند دفعه بعد که زاینده رود جاری شد اصفهان لبی پل خواجو باشه ,

سانت به سانت زاینده رود من بودم و هرتیکش یه خاطره ای داره, یه حسی داره

اگه زمستون باشه و اب باشه پرندگان مهاجر سفیییید میاد میشینند رو اب

بهارهای اصفهان چیزی نگم که شهرداری و زیباسازی اصفهان سانت به سانت شهر رو گل میکاره, وسط خیابون, تو فلکه, وسط بلوار همه جا گل و گل و گل

حتی الانم که زمستونه بازم گل هست

بازم بگم؟؟؟

چهارباغ با درخت های بلندش میریم خرید کنیم ولی نشستن رو صندلی های چهارباغ و دیدن جوب اب وسط اونجا و یه بستنی هم دستت باشه!!!

خیلی هم من کافه بازم نامحدووود کافه های جذاب داره !!! هربار میتونی یه جای جدید بری کافه

و مهم تر از همه برای من که خیلیییی هنری بودم اصفهان پر از هنر بود و اساتید هنر و من خیلی خوب از این چشمه ی هنر نوشیدم و روحم هربار با هر اموزش و تمرین بزرگ و بزرگتر شد, شاید اگه یه جای دیگه بودم نصف چیزهایی که میخواستم یاد بگیرم رو نداشتند, ولی من این خوش شانسی رو داشتم و حالا هریار که از جلوی اموزشگاهم رد میشم, هربار که نقاشی و هنرهامو میبینم میگم خدایا شکرت که من رو تو پایتخت هنر به دنیا اوردی وبهم این شانس و موقعیت و همه چیو دادی!

و یه چیز دیگم از دقت قانون بگم اون شخصی که گفتم نسبت به اصفهان وحشتناک بدبینه هیچچچچ کدوم این تحربه ها نداشته, چندساله حتی لب اب هم نرفته درست و حسابی چه برسه جاهای دیگش

یه تجربه و چیز دیگم میخوام به صحبتم اضافه کنم, اونم اینکه خیلی از نعمت هایی تو دست دیگران می بینیم رو خودمون داریم, یا حتی اگه نداریمش دسترسی خیلی نزدیکی بهش داریم یه مثال بزنم, من یه قسمتی از سفر به امریکا بود که یه ابگرم روباز بود و بدجور دلم خواست ولی هی فکر میکردم بابا این یکی دیگه ایران نیست, تا اینکه یه عکسی دیدم چندروز پیش از ابگرم دلیر تو چالوس که همینجوری بود و گفتم دفعه بعد شمال حتما تجربش کنم, خیلی از اون زیبایی هایی را که می بینیم داریم شهر خودمون, خیلی از اون روابطی که دلمون میخواد رو داریم میگیم دوست های بقیه فلان و بهمان بعد میبینیم بابا رفیق های ماهم همینقدر بامعرفت و مهربونند

اینکارو که ادامه بدیم خدا مهر میزنه به چشم و گوشمون میشیم مثل گذشته من که بدترین شهر ایرانو اصفهان میدونست….

دیگه نمینویسم ولی این جملت استاد اویزه ی گوشمه, زندگی بعضیا جهنم نیست ولی خودشون تو ذهن خودشون جهنم میکنند,کاش سپاسگزاری رو خوب یادش میگرفتم همین

ببخشید که هربار باید بگید از اینستاگرام بیایید بیرون ,خوشبحال هر کی که فقط همین یه حرف استادو گوش کنه

شاد باشید