جمله زیر نتیجه تحقیقات علمی ریچارد وایزمن روانشناس بریتانیایی است که تحقیقات علمی وسیعی درباره نقش شانس در زندگی انجام داده و به بررسی تفاوتها میان انسانهایی که خودشان را خوش‌شانس یا بدشانس تصور میکنند، پرداخته تا از ترفندی پرده بردارد که می‌تواند شانس را برای همه بالا ببرد:
«انسانها خودشان خوش‌شانسی یا بداقبالی خود را رقم میزند»
اگر آنچه در این مقاله علمی به عنوان دلایل خوش‌شانسی ذکر شده را به زبان قوانینی ترجمه نماییم که در دوره‌های مختلف مثل روانشناسی ثروت، کشف قوانین زندگی، راهنمای عملی دستیابی به آرزوها و …آموزش داده‌ام، جملات به این شکل ترجمه می‌شود: انسانهایی که آنها ر اخوش شانس می‌نامیم:
از نیروی هدایت درونی زیاد استفاده میکنند.
همواره گوش به زنگ پیام نشانه‌ها هستند.
با آغوش باز از موقعیت‌ها و شرایط جدید استقبال میکنند.
در مقابل تغییر مقاومتی ندارند و زیاد حساب و کتاب نمی‌کنند و به محض دریافت ایده‌ای الهام گونه، به جای تردید و حساب و کتاب کردن، فوراً اقدام میکنند زیرا می‌دانند حتی اگر نتیجه راضی‌کننده نباشد، کمترین فایده‌اش این است که به او شناخت بیشتری از خواسته‌اش می‌بخشد و او را به مسیر بهتری هدایت می‌کند.
با شک و تردید و حساب و کتاب کردن، فرصت را از دست نمی‌دهند و فقط اقدام میکنند
و تمام اینها نشانه‌هایی دقیق از ساختن این باور است که:
تمام اتفاقات زندگی ما، بدون استثناء نتیجه باورها و فرکانس‌های خودمان است و نه هیچ عامل بیرونی مثل خوش‌شانسی یا بدشانسی.
درباره «حساب کتاب نکردن و تبعیت از الهامات درونی » چندین جلسه در فایلهای دانلودی دسته اجرای توحید درعمل و دوره کشف قوانین زندگی اختصاص داده شده است.
ریچارد وایزمن، «داشتن تفکر مثبت در هر شرایطی» را، کلیدی ترین عامل برای ساختن خوش‌شانسی یافته است. یعنی همان اصلی که من آن را «توانایی کنترل ذهن» نامیده‌ام. تنها توانایی که قادر است شما را به هر موفقیتی برساند که، بشر در طی اعصار توانسته به آن دست یابد و فایلهای دانلودی دسته توانایی کنترل ذهن استادِ شما برای ایجاد این توانایی است.
پس از تحقیقات وسیع، راهکار ریچارد وایزمن- یا بهتر است بگوییم راهکار علم– برای تبدیل شدن به فرد خوش شانسی که اتفاقات خوب برایش رخ می‌دهد، تهیه یک دفترچه به‌نام دفترچه شانس است تا اتفاقات مثبت روزانه‌اش را در آن دفترچه بنویسد.
در حالیکه مبنای تمام آموزش‌هایی که در تمام فایلها و دوره‌ها ارائه شده، این قانون است که:
احساس خوب= اتفاقات خوب.
اگر میخواهی خالق شرایطی باشی که دلخواه توست، همان موضوعی که دیگران آن را خوش‌شانسی نامیده‌اند، باید از عهده‌ی کنترل ذهنت برآیی.
هر فردی می‌تواند اقرار کند که هر زمان حالش خوب بوده، لاجرم اتفاقات زیباتری در زندگی‌اش تجربه نموده است.
هر فردی می‌تواند اقرار کند که هر زمان توانسته به اوضاع نادلخواهش به گونه‌ای نگاه کند که به احساس بهتری برسد، همه چیز به نفعش تغییر کرده.
هر فردی می‌تواند اقرار کند که هر زمان توانسته خوشبینی‌اش را حفظ کند، همه چیز بیش از حد تصورش خوب پیش رفته‌است.
زیرا اساس جهان احساس خوب = اتفاقات خوب است.
اما افرادی قادرند «توانایی کنترل ذهن» یا همان خوشبین ماندن در شرایط سخت را حفظ نمایند که، سکّان را به دست باورهای قدرتمند کننده داده باشند.
تنها عاملی که ما را متعهد می‌کند تا برای کنترل ذهن‌مان آگاهانه تلاش کنیم، ایمان به این اصل است که:
«تمام اتفاقات زندگی ما نتیجه باورها و فرکانس های خودمان است.»
یادت باشد که، هیچ قابلیت جادویی به نام شانس در کار نیست:
این فرکانس‌هایت است که شرایط ات را رقم میزند.
تو هستی که با فرکانس‌هایت تصمیم می‌گیری چه شرایطی را تجربه نمایی.
تو خالق زندگی‌ات با فرکانس‌ها و باورهایت هستی.
وقتی آگاهانه به‌وسیله تمرکز بر نکات مثبت، حالت را خوب نگه می‌داری، حتی لازم نیست منتظر نتیجه بمانی. زیرا نتیجه همان لحظه خودش را در احساس آرامشی نشان می‌دهد که تجربه میکنی و وقتی به ایجاد این احساس استمرار می‌ورزی، نتیجه‌ی این نیرو به سایر جنبه‌های زندگی‌ات هم نفوذ می‌کند.
لینک مقاله BBC ریچارد وایزمن درباره چرا بعضی‌ها خوش‌شانس هستند
نکته مهم:
این فایل نمونه‌ای از تمرکز بر زیبایی‌هایی جهان است و به دلیل ماهیت خاص آن، فقط به صورت تصویری است.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD640MB54 دقیقه
- فایل صوتی چرا بعضی‌ها خوش‌شانس هستند؟13MB14 دقیقه
قربون استادپرهیجان خودمون.
تصوراینکه استادفایل منوبخونه ولذت ببره واسمموبه خاطربسپاره ،بی نهایت باعث شعف وشادی من میشه .امیدوارم منم یکی ازاون شاگرداش باشم .
باتوجه به قوانینی که ازاستادیادگرفتم شانس تودرون ماوباماس.
هیچ اتفاق بیرونی باعث ایجادشانس نمیشه .اینووقتی فهمیدم که باچشمای خودم دیدم کسی یه بارفقط مثلامحصولی که قرعه براش گذاشته بودن راخریدوبه اسمش دراومد.درحالیکه کسانی رامیشناسم که گاهی خیلی هم هزینه میکنن ولی توقرعه کشی برنده نمیشن .وهمیشه برام علامت سوال بودکه چطورمیشه اینطورآدم برنده میشه ؟وهیچ وقت به هیچ جوابی نرسیدم تااینکه باقوانین استادآشناشدم ومتوجه شدم واکنشهاوفرکانسهایی که به جهان میدیم چقدرتوعوامل بیرونی ما،دخیل هستن .
استادعرض کردن نتایج تغییرات خودتون وسپاسگزاریهاتون رابنویسید:چشم .
قانون سپاسگزاری وگرفتن پاداش ازجهان ولذت بردن ازهرآنچه که داریم ،یکی ازدرسهای بزرگ من بود.وچقدربااستفاده ازاین قانون ،به احساس خوب رسیدم
چقدرباعث شده داشته هاموبیشترببینم .هرنعمتی که دارم قدر،دانش باشم .خودموباکسی مقایسه نکنم .حس میکنم خداخوشحال میشه من نعمتهاشومیبینم وازش تشکرمیکنم واونم ازطریق جهان اتفاقات بهتری رابرای من رقم میزنه .باچیزهایی که دراطرافم هست خوشحال میشم ودنبال چیزخاصی نیستم البته خواسته هاموبه جهان دادم ولی کنترلش نمیکنم که لحظه ی حال راازدست بدم .ازاین لحظه لذت میبرم وطبق قانون تکامل، صبوری میکنم تابه جاهای خوبشم برسم .
به قول استادلذت بردن ازمسیروفراموش نمیکنم .اگه الان بتونم آرامش داشته باشم وشادباشم بعدهاهم میتونم به این طریق زندگی کنم .ولی اگه دنبال بهونه ای برای شادبودنم ،می گردم حتی اگه بدستش هم بیارم ،اونطورازش لذت نمیبرم .
درس بزرگ دیگه ای که گرفتم اینه که تولحظه اگه برنامم عوض شد،یابه مشکلی برخوردم یابه هرطریقی تضادی بوجوداومد،بدون چون وچرا،بپذیرمش ودنبال راه حلش باشم به جای اینکه شکوه وشکایت کنم.
اینکه به نقاط مثبت افرادتوجه کنم .حتی اگه عصبانی هستم بتونم ذهنم راکنترل کنم وشده به مثبتهای اطرافم نگاه کنم ،اینکاروانجام بدم تاازاون حس منفی بیرون بیام .
همیشه یادم باشه که ،این منم که دارم اتفاقات روزم راخلق میکنم .اگه به این باوررسیده باشم دیگه ازکسی توقعی ندارم وخیلی مراقب ومواظب رفتارهای خودم هستم .
اتفاقات ناجالب رابه چشم درسهای بزرگ وسنگین خودم میبینم که فقط برای رشدمن اومدن .
درس دیگه اینکه منتظرکسی برای خوشحال کردن خودم نباشم وهمیشه خودم خودموباهرکاری یاچیزی ،خوشحال کنم.
برای خودم ارزش واحترام قائل باشم تاجهان هم بهم ارزش بده .
باورقلبی به خداوایمان به خداوهدایت خداتوامورکارام ،واااای عاشق این قانونشم که من کاری نکنم بزارم هدایت بشم .همیشش لذت بردم فقط لازمه ی کاراینه که توبخواهی وبعدهدایت خدارامی بینی .
به اندازه ای که باورش میکنیم اتفاقات خوب رابرای خودمون خلق می کنیم نه بیشترونه کمتر.
حضورگرم خداراتوزندگیم خیلی خیلی بیشترازقبل ،مشاهده میکنم .وازاین طریق چقدبه آرامش بیشتری دست پیداکردم .
قانون فراوانی راکه دیگه نگم برات ،عالیه .فوق العادس .بزرگ فکرمی کنیم وبزرگ اتفاق میفته .بدون اینکه چیزی کم بشه .
لذت بردن ازتنهایی .
ایجادروابط سالم
بالابردن عزت نفس واعتمادبه نفست
کنارگذاشتن واهمیت ندادن به قضاوتهای دیگران
دنبال تاییدوتحسین نکردن ازطرف کسی
سپاسگزاری به خاطرهمه چیزحتی چیزهای خیلی کوچیک .
لذت بردن ازطبیعت ودیدن زیبایی های جهان درهرجاوهرمکان .
آشتی بامرگ ووحشت نکردن ازش .
دست ازمقاومت برداشتن ،ریختن خیلی ازترسهام .
بخام بگم خیلی زیادن .دستم خسته شد🥴
فقط همینوبگم که استادعاشقتم وبی نهایت به خاطرت سپاسگزاری میکنم .
اوایل هرچی میخاستم بگم ،میگفتم عباس منش گف ولی الان دیگه توخونه هم استادخطابتون میکنم .
چقدخوشحالم که چنین استادجیگری دارم .ندیدم مطابقت عزیزم .درپناه الله یکتاهمیشه خوش بدرخشی .