چند روز پیش پسرم به من خبر داد به خاطر عید شکر گزاری، یک هفته مدارس تعطیل است. عید شکر گزاری، یکی از بزرگترین اعیاد مردم آمریکا است. سال‌ها پیش مردمی که برای اولین بار به این کشور مهاجرت کردند، در پایان فصل درو تصمیم گرفتند به خاطر خاک حاصلخیز و نعمت‌هایی که خداوند از طریق طبیعت پربرکت این سرزمین به آنها ارزانی داشته، یک روز را به سپاس گزاری اختصاص دهند.
با خود گفتم: چه دیدگاه زیبایی…
من طبیعتِ پر برکت، ثروت و موفقیت این کشور و آرامش افرادی که با آنها برخود کرده‌ام را به این دیدگاه نسبت میدهم و این دیدگاه واقعاً ستودنی است.
رابطه مستقیمی وجود دارد میان این دیدگاه و تجاربی که این مردم از نعمت‌های خداوند در زندگی‌شان دارند. از باران‌های همیشگی، طبیعتِ سرسبز، رودخانه‌های پرآب گرفته تا جنگل‌های مملو از حیواناتی چون آهو و بوقلمون و … که اجازه دارند به خاطر وفور بیش از حد، در فصل‌های خاصی از سال شکار کنند.
تفاوت در میزان نعمت‌ها نیست زیرا جهانِ خداوند مملو از نعمت و برکت است، بلکه تفاوت در میزانِ دریافتِ نعمت‌هاست. تفاوتِ در فرکانسِ این مردم است، در دیدگاه سپاس گزارانه و رضایت شان از زندگی به خاطر این دیدگاه.
مهم‌ترین قانون این است که: فقط افرادی اجازه دریافت نعمت‌های بیشتر را دارند که در فرکانس و مدار آن قرار بگیرند و راهِ ورود به این مدار، سپاس گزاری است.
اگر میخواهی واردِ این مدار شوی، همین حالا با سپاس گزاری، وجودت را پذیرای نعمت‌های بیشتر کن. لازم نیست منتظر اتفاق بزرگی بمانی، کافی است بتوانی همین حالا نعمت‌های زندگی‌ات را ببینی و تأییدشان کنی.
آنگاه نتایج ات تو را بُهت زده می کند. زیرا همین کار ساده، تو را به مسیرهایی وصل می‌کند که در آنجا نعمت ها و برکات زیادی منتظر ملاقاتِ توست.
اما سپاسگزار بودن پشتوانه می خواهد و فقط باورهای قدرتمندکننده ای می تواند این خصوصیت را پشتیبانی کند که هم فراوانی ثروت ها و نعمت ها در جهان را باور دارد و هم در وجودش احساسِ لیاقت برای تجربه آن فراوانی را ساخته است.
برای همین است که چنین ویژگی ای:
قادر است به جای حسادت نسبت به دستاوردهای دیگران، لب به تحسین شان بگشاید
قادر است از هر آنچه که بر مبنای حرص، طمع و عجله است و نمودی است از شانسی که فقط یک بار در خانه ات را می زند، از مسیر تکاملی رشد خود لذت ببرد و به خاطر لحظه به لحظه ی این مسیر سپاس گزار بماند.
به جای نگرانی از آینده، نعمت های کنونی زندگی اش را ببیند و به خاطرشان سپاس گزار باشد
ایمان دارم راهِ رسیدن به آرزوهایت، منظورم همان چیزهایی است که الان حسرت داشتن شان را داری، همان چیزهایی که نداشتن شان سبب ناسپاسی ات شده، از مسیر دیدن نعمت‌های کنونی زندگی‌ات و سپاس گزاری بخاطر شان، می‌گذرد.
پس همین حالا قلم و کاغذی بردار و نعمت‌هایت را از کوچکترین تا بزرگترین، بنویس تا ببینی همین الان نیز قادر به سپاس گزاری بابتِ همه شان نیستی…
از سلامتی‌ات شروع کن. از بینایی‌ات، شنوایی‌ات. از اینکه قادری مزه غذاها را بچشی. از اینکه دستانی داری که به تو اجازه نوازش فرزند، همسر، پدر و مادرت را میدهد.
از اینکه می‌توانی موسیقی های دلنوازی را بشنوی و به آرامش برسی. از اینکه می‌توانی متنی زیبا بخوانی، قادری با تغییر نگاهت، اتفاقات بهتری وارد زندگی ات نمایی، قادری حرف بزنی و با کلامت به دیگران آرامش ببخشی…
و اگر به این مثالها ادامه دهم، مطمئناً این متن هرگز تمام نخواهد شد. مطمئنم اگر تو نیز به این کار ادامه دهی، هرگز قادر به نوشتنِ همه نعمت‌های زندگی‌ات نخواهی بود. حتی اگر تا پایانِ عمر تصمیم به انجامِ این کار بگیری. زیرا نعمت‌های زندگی‌ات همیشه چندین پله جلوتر خواهند بود.
منتظر خواندن نظرات زیبایتان در بخش نظرات همین صفحه هستم.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD308MB26 دقیقه
- فایل صوتی چرا امریکا اینقدر ثروتمند است؟23MB26 دقیقه
بنام خداوند مهربان
سلام به خانواده صمیمی عباسمنش
چرا ایالات متحده تا این حد ثروتمند است؟
آخرین پنجشنبه نوامبر معروفه به عید سپاسگذاری و دلیل اینهمه موفقیت این کشور، احترام و توجهی هست که مردم به بحث سپاسگذاری دارند.
وقتی که انسان سپاسگذاری میکنه، در نزدیکترین فرکانس به خداوند قرار میگیره! در واقع، وقتی که شما بخاطر داشته‌هاتون، پدر، مادر، سلامتی، طبیعت و … سپاسگذاری میکنید، در فضایی قرار میگیرید که نعمت‌های بیشتری رو دریافت میکنید.
قرآن میگه: وقتی سپاسگذاری میکنید، من شما رو می‌افزایم!
به نظر من لازیدنکم یعنی زیادتون میکنم و به تعریف استاد ظرف‌تون رو، سطل‌تون رو بزرگ میکنم.
چیزی که ما/من از سپاسگذاری بیاد داریم، اینه که فقط بگیم: خدایا شکرت! در صورتی که، سپاس کلامی خوب هست، اما اگر احساسی پشتش نباشه، هیچ اتفاق خاصی نمی‌افته! به همین خاطره که ما اصلا از بیس با مفهوم و درک سپاسگذاری و قدردانی مشکل داریم، چون قبلا به زعم خودمون خیلی سپاس گفتیم ولی هیچ اتفاقی نیافتاد. غافل از اینکه اون اصلا سپاسگذاری نبوده، بلکه فقط یه نوع رفتار الکی بوده….
سپاسگذاری واقعی چیه؟
به تعریف استاد، سپاسگذاری واقعی زمانی رخ میده که شما بعد سپاسگذاریت، حالت عالی بشه… برسی به آرااااامششش… از ته دلت بگی خدایا شکرت…
احساس همه چیزه! وقتی شما نعمت‌هات رو میبینی، اونوقته که بیشتر سپاسگذاری رو احساس میکنی.
سپاسگذاری واقعی، باید شما رو برسونه به احساس دارندگی… احساس ثروت… احساس پُر بودن… احساس آرامش و خوشبختی!
اینا نشون دهنده اینه که تو سپاسگذاری!
وقتی شما نعمت‌هات رو میبینی، نگرانی‌هات باید فراموشت بشه… و اونموقع هست که داری تمرینت رو درست انجام میدی.
نعمت‌های خدا همیشه هست… همین حالا، جریانی از برکات و نعمت‌های بیشمار داره از بیخ گوش شما میگذره… اما مسئله اینه که ما تو دریافت مشکل داریم…. انگار که بارون میاد و سطل ما سوراخ داره….
تمرینی که استاد داده، بابت سوراخ‌گیری و مرمت کردن سطل دریافت‌مون هست.
برای این کار یه تایمی رو در روز، بزار برای سپاسگذاری و بیا هر روز راجع به نعمت‌هات بنویس. هر روز راجع بهشون فکر کن….
یه لیستی بردار و هر روز به اون لیست اضافه کن! از جورابی که میپوشی… از فرشی که زیر پاته… از یه لیوان آبی که میخوری… بعد از یه مدتی میبینی چه معجزاتی داره رخ میده! اصلا تعجب میکنی که چرا من زودتر دست به این کار نزدم؟؟؟
بعد از یه مدتی لیستت رو ببین! از حجم کلان نعمت‌هات به وجد میای که چقدر نعمت یا ثروت داشتی و داری! بیا و تایید کن که تو چقدر خوشبخت و ثروتمندی! چقدر نعمت داری…
کاملا ریزبین شو… خیلی از نعمت‌هایی که داری و خیلی ساده از بغل‌شون رد میشی… آرزوی خیلی‌هاست…. چند وقته که صبح‌ها بلند میشی و از خونه میزنی بیرون… درحالی که خیلی‌ها چندین و چند ماهه که روی تخت بیمارستان بستری شدن و آرزوشونه هوا بخوره تو صورت‌شون! آیا دقت کردی!؟ گفتی خداجون دمت گرم… چه هوایی…
نعمت‌های شما همیشه چندین و چند پله از شما فراتر و جلوترن… این خبر خوبیه! چرا؟ چون اگه تو با تمرکز بر همین‌ها، میتونی بری یه پله بالاتر، یه مدار بالاتر…. تو مدارهای بالاتر، نعمت و ثروت بیشتر آلردی هست…. کاری قرار نیست بکنی… فقط پذیرنده باش… فقط بنده باش…
تو مدارهای بالاتر، تماس کاری بیشتر هست، درآمد بیشتر هست، سلامتی بیشتر هست، هدایا و همزمانی‌های بیشتر هست… دیگه واقعا چی میخوای؟
کل بازی همینه! درسته ساده‌است ولی راحت نیست… خیلی‌ها ناسپاسی میکنن.
شما افراد ناسپاس رو تو قرآن میبینی که چطور با ناسپاسی و کفر از نعمت‌ها دور شدن… در واقع، وقتی شما رو میاری به سپاسگذاری، کم‌کم از غر زدن‌هات کم میشه… و در بلند مدت میبینی دیگه منفی‌نگر و غر زن نیستی… بلکه عشق میکنی و از زندگیت لذت میبری. وقتی تمرکزت رو آگاهانه میبری روی نعمت‌هات، معلومه نعمت بیشتر هم جذب میکنی.
یه آدم باهوش، هر روز نعمت‌های بیشتری رو به اون لیستش اضافه میکنه. نوع نگاه شما به زندگی باید عوض بشه، باید زیبایی‌های زندگیت رو ببینی، اگر که میخوای زندگیت زیباتر بشه.
🟢 جهان، میدان صلح و آرامشه! میدان صلح و دریافت نعمت‌هاست، به راحتییی
اما خیلی‌ها باور دارند اینجا میدون جنگه! باید تقلا کنی، گرگ باشی، جون بکنی، بزنی، بکُشی، درگیر بشی… کاری به اونا نداشته باش… اونا باید باشن… شما تمرکزت رو بزار رو نکات مثبت و میبینی که چطور جهان تو، مورد پسند تو خواهد شد..
جهان، جهان قانون‌هاس. اگر با تو هماهنگ نباشن…. جهان اون‌ها رو دور میکنه! یا جای تو رو عوض میکنه! اگر که، تو کارت رو درست انجام بدهی!
در پناه الله مهربان، ثروتمند باشید.
بنام خداوند مهربان
سلام به خانواده صمیمی عباسمنش
دلیل موفقیت کشور آمریکا، بخاطر احترام به سپاسگذاری است.
تازه واردان به قاره آمریکا، بخاطر وفور نعمت‌ها و خاک حاصلخیز این سرزمین جدید، شکرگذاری میکردن و بعدها این عادت خوب، به شکلی رسمی و یک عید تبدیل شد.
وقتی که شما بخاطر نعمت‌هایی که داری، سپاسگذاری میکنی… در واقع در نزدیکترین فرکانس به خداوند قرار میگیری. سپاسگذاری واقعی شما رو در مدار و فضایی قرار میدهد که نعمت‌های بیشتری در آنجا قرار دارد. به قول قرآن وقتی که سپاسگذاری میکنید، ظرف‌تان بزرگتر میشود تا نعمت بیشتری در آن قرار بگیرد. دقت کنید که قرآن نگفته که نعمت بیشتری به شما میدهم، بلکه گفته شما را می‌افزایم، یعنی رشد بیشتری در شما رخ میدهد تا فراوانی و نعمت کنونی جهان، در آن بیشتر قرار بگیرد. ظرفیت شما بزرگتر میشود. در واقع، درون شما، آگاهی شما، از فراوانی و نعمت، بزرگتر میشود. شما بر طبق ظرفیت‌تون از نعمت پر میشوید.
نعمت‌های خداوند به مراتب، بیش از نیاز کل جمعیت جهان است.نعمت‌ها فراوان و بی انتهااااست.. ولی این درون آدم‌هاست که تعیین میکنه که چقدر نعمت دریافت کنند. سلول‌های شما و خودآگاهی که دارند، تعیین میکنند که چقدر ثروت دریافت کنند. کار شما باید این باشه که خودآگاهی‌تون رو راجع به ثروت بزرگتر کنید تا نعمت‌های بیشتری دریافت کنید.
باران نعمت‌ها همیشه درحال باریدن است.
جریان ثروت همیشه در حال چرخیدن است.
جهان رو یه مهمانی فرض کنید که ظرفیت هر کس بشقابش هست و طبق ظرفی که جلوش هست، پلو براش میریزن، اگه بشقاب کوچیک برداشتی و گرسنه میشی که دیگه تقصیر جهان نیست!
بشقابت رو بزرگ کن!
هر روز باید تمرکزت رو بزاری روی سپاسگذاری و نعمت‌هایی که داری و بیای، سپاسگذاریش رو بنویسی. میبینی که خیلی از نعمت‌ها رو نمیدیدی و یادت رفته بوده ولی وقتی روی کاغذ پیادش میکنی، میبینی چقدر زیادن و خداوند قسم خورده به قلم. همینطور خداوند گفته که اگر دریاها جوهر و درختان قلم بشن، نمیتونید سپاسگذاری نعمت‌ها رو بجا بیارید. اگر به چیزهایی که نداری، توجه کنی، داشته‌هات کم میشن! پس حواست باشه. درسته… همه ماها یه چیزایی نداریم، ولی خیلی چیزای دیگه داریم که خیلی‌ها آرزوشون رو دارند. پس سپاسگذارشون باش.
یادت باشه که سپاسگذاری شما باید بهتون احساس آرامش، احساس بهتر، احساس غنی‌بودن و دارابودن بده. نشانه هم اینه که اینقدر شاااد بشی که کمبود‌هات یادت بره.
لیستی درست کن از نعمت‌هایی که داری و هر روز بر این لیست بیافزای و هر از گاهی به این لیست نگاهی کن و بابتش خالصانه سپاسگذاری کن، و برس به دارندگی.
یعنی آدم باهوش کسیه که لیستش رو بزرگتر و لطف خداوند رو مستدام‌تر میبینه.
لیاقت و دارندگی‌شو میبینه.
این تمرین عملی رو حتما انجامش بده چون تبدیل میشه به عادت و یه بازی!
کل بازی همینه که شما با سپاسگذاری واقعی در فضایی قرار میگیری که نعمت بیشتری آلردی هست اونجا.
پس سپاسگذاری بیشتر، لذت بیشتر و طی کردن تکامل باعث میشه هی بری یه پله بالاتر.
یجورایی همه‌مون تبدیل میشیم به همون ذکر گو دائمی، سجده کننده و روکننده به سمت خداوند، و در قبالش راه نعمت‌ها کج میشه به سمت ما. بدون هیچ تقلایی… چه کاری واقعا از این ساده‌تر که شما سپاسگذاری کنی و نعمت بگیری!
البته سپاسگذاری به این معنی نیست یه جا بشینی و فقط ذکر بگی، احساسی نباشه و تمرکزت هم رو نگرانی باشه… نه!
در واقع برای اینکه برسی به سپاسگذاری واقعی. باید ذهنت‌رو بزنی زمین و روی خودت کار کنی!
باورهای خوبت رو بسازی و بگی، بنویسی، روش کار کنی، سوال کنی، تحقیق کنی و… مثل همین کاری که الان داری میکنی! و هیچ وقت فکر نکن که سپاسگذاری و باورها یه دکمه‌اس که میزنی و همه چیز عوض میشه.
سپاسگذاری یه روند‌تغییرشخصیت هست و تو این مسیر حریف تو ذهن و فرافکنی‌هاشه. اما اگه یاد بگیری که هر بار ذهنت داره غر زدن، نق زدن، گیر دادن نگرانی و ناراحتی ایجاد میکنه…. جاخالی بدی و برگردی سمت سپاسگذار بودن و حس آرامش، اونوقته که میری یه پله/مدار/مرحله بالاتر که نعمت‌ها هم یقینا بیشتره.
سپاسگذاری سر راسته!
یعنی لازم نیست منتظر کسی یا چیزی از بیرون باشی تا شادت کنه… از کوچیکترین چیزها مثل یه لیوان آب یا چهره زیبات شروع کن و ظرفت رو بزرگ کن که نتیجه طبیعیش میشه: دوست، هدیه، مسافرت، فرصت شغلی و ثروت بیشتر و بیشتر و واقعا چی از این بهتر؟
چرا نکنیم اینکارو؟
این هدایا در انتظار شماست…جهان از شما بیشتر میخواد خوشبخت بشی… گارانتی و تضمین خدا پای سپاسگذاریه…
زندگی محیط آرامشه، محیط راحت‌بدست‌آوردنه و اصلا تعجب میکنی، من چرا اینقدر الکی میدویدم؟؟؟
چقدر جاهل بودم ….
اینجا محیط لذت و شااادیه
بازی سپاسگذاری به شما میگه که:
توجه کن به نکات مثبت، قشنگ و زیبا.
حالا اگر چیزی تو زندگیت هست که ناجالبه، شروع کن ویژگی‌های مثبتش رو دربیار و بنویس! بهش توجه کن!
میدونم… شاید اینقددر اون چیز، برات ناجالب باشه که نخوای حتی بهش فکر کنی! ولی این تمرین جادو میکنه!
نکات مثبت اون چیز، موقعیت، فرد یا شرایط رو بنویس و برای مدتی، هر روز با صدای بلند بخونش.. در قبال این کار، جهان شرایط رو برای شما تغییر میده. یعنی یا اون چیز ناجالب در کنارتون نمیمونه یا شما به جای بهتری هدایت میشید. در هر حال شما برنده‌ای!
کار جهان اینه که چیزهای همسنگ‌وبرابر رو در کنار هم قرار بده! این که میبینی کشوری مثل آمریکا کشور بهتریه، بخاطر آدم‌های بهترش هست. حتی این بهتر بودن فضای فیزیکی(جنگل، آب و فراوانی) و زندگی بهتر رو هم، جهان ایجاد کرده!
بهرحال دنیای بیرون هم باید همسنگ با دنیای درون این آدم‌ها باشه.
جهان و قوانین خطا نمیکنند. اگر هنوز با تمریناتت نتیجه نگرفتی، حتما در انجام تمرین درست عمل نکردی!
شاید سپاسگذاری رو عمیقا انجام ندادی، شاید رها نیستی تا جهان کارش رو بکند… در هر حال کار شما اینه که درون رو درست کنی و هر نوع دستکاری بیرونی باعث انحراف از مسیر درست میشود.
ما همیشه خالقین قدرتمند زندگی و درون خودمان هستیم.
در پناه الله مهربان ثروتمند بمانید، که ثروت خود اوست.