منابع مرتبط با این فایل:
سرفصل های هر بخش از دوره قانون آفرینش به اختصار:
قانون آفرینش بخش 1 | درک قانون توجه و نحوه هماهنگی با این قانون به منظور بهره برداری از قدرت خلق درونی
در شروع مسیر و اولین بخش از دوره قانون آفرینش، مفهوم دقیق، عملی و کاربردی‌ای از باور و نقش باورها در خلق شرایط و اتفاقات زندگی را یاد می‌گیری تا این منطق را درک کنی که:
چرا تمامِ داستانِ تغییر زندگی، بر تغییر باورها استوار است؟!
چرا باید برای کنترل ورودی های ذهن «جدّیت به خرج بدهی»؟!
و چرا باید بالاترین اولویت را در زندگی ات به این موضوع اختصاص بدهی!
وقتی اصل این موضوع را درک می کنی، آنوقت دیگر یک عالم بدون عمل نخواهی بود. آنوقت دیگر از این آگاهی‌ها، فقط به عنوان یک مُسکن استفاده نمی کنی. بلکه برای اجرای این آگاهی ها تعهدی غیر قابل مذاکره داری. در نتیجه زندگی خود را به گونه ای که می خواهی خلق می کنی و کنترل کاملی بر اتفاقات زندگی ات داری.
قانون آفرینش بخش 2 | قانون درخواست
آگاهی های این بخش از دوره قانون آفرینش، کلید ساختنِ باور احساس لیاقت را به ما متذکر می شود. پرورش ریشه ای احساس لیاقت درونی، از «درکِ مهم ترین رابطه ی زندگی‌مان» شروع می شود یعنی از درک رابطه ی دو طرفه ی ما با خداوند یعنی: «درخواست کننده» و «اجابت کننده ی آنچه درخواست شده است» و به طور خلاصه، از توحید؛
آگاهی های این جلسه به وسیله ی توضیح آیات قرآن و شناختن قوانین جهان، منطق هایی قوی در دست ما قرار می دهد برای توانا شدن در ساختنِ رابطه مان با خداوند به عنوان نیرویی که هم صاحب قدرت بی نهایت و هم صاحب بخشندگی بی حساب است.
هرچه این آگاهی ها را جدی تر بگیریم و در اجرایشان تعهد به خرج دهیم، رابطه ی بی واسطه مان با خداوند(یعنی منبع قدرت ها و نعمت ها) را بیشتر درک می کنیم و هر چه این رابطه بهتر درک شود، خالق بهتری برای زندگی دلخواه مان می شویم.
قانون آفرینش بخش 3 | قدرت تجسم خلاق
تجسمِ خلاق یعنی: «جهت دهی آگاهانه به کانون توجه»، به منظور هم-مدار شدن با خواسته ها. تجسم خواسته ها، فاصله فرکانسی میان شما و خواسته تان را کم می کند زیرا سیستم ذهن به گونه ای است که ذهن بین خیال و واقعیت تفاوت قائل نیست. نقش تجسم خلاق، باورپذیر کردن امکان پذیری یک خواسته برای ذهن است. نقش تجسم خلاق، کم کردنِ مقاومت های ذهن در برابر حرکت برای تحقق آن خواسته است. زیرا ذهن فقط کاری را انجام می دهد که آن را امکان پذیر بداند. وقتی ذهن موضوعی را امکان پذیر بداند، آنوقت است که نه تنها در برابر اجرای ایده ها مقاومت نمی کند، بلکه توان جسمانی تو را به سمت تحقق آن خواسته، رهبری می کند، انگیزه ها را تقویت می کند و عزم شما را برای تحقق آن خواسته جزم می کند. چون ذهن امکان پذیری آن خواسته را باور می کند.
قانون آفرینش بخش 4 | «قدرت کلام»، سلاحی قدرتمند برای «هدایتِ کانون توجه»
در این بخش، استفاده عملی از این قدرت درونی برای خلق خواسته ها را می آموزیم. ما در این بخش یاد می گیریم تا از قدرت کلام مان، برای ساختن باورهای قدرتمند کننده بهره برداری کنیم. باورهای قدرتمند کننده ای که مرتباً کانون توجه ما را تصحیح می کنند. یعنی به ما قدرت اعراض از ناخواسته‌ها و توجه به خواسته ها را می دهند. زیرا عادتِ ذهن، متمرکز شدن بر وجه ناخواسته ی هر موضوعی است مگر اینکه شما آگاهانه ذهن را برای توجه به خواسته ها، تربیت کنی. هدف این بخش از دوره قانون آفرینش رسیدن به این توانایی های درونی است:
استفاده آگاهانه از قدرت کلام برای کنترل ذهن؛
“استفاده از قدرت کلام” برای ساختن عادت رفتاری قدرتمند کننده ی جدیدی که تکرار آنها، آرام آرام شخصیت ما را به گونه ای تغییر می دهد که وارد مدار خواسته ها شویم و در این مدار بمانیم.
قانون آفرینش بخش 5 | مهارت در بهره برداری از توانایی های درونی بوسیله “سوالات توانمند کننده”
مکانیزم خودکارِ ذهن برای توجه به یک موضوع، سوال کردن و پاسخ دادن به آن سوالات است. اما ذهن، به صورت پیش فرض از سوالات محدود کننده استفاده می کند. ذهن به صورت ناخودآگاه، با پرسیدن سوالات محدودکننده، ما را در معرض ترس از مشکلات احتمالی ای قرار می دهد که شاید در مسیر ما رخ بدهد و به این شکل، به ما احساس ناتوانی، احساس قربانی بودن و ضعف قرار می دهد، قدرت تغییر و بهبودِ شرایط زندگی‌مانی را از ما می گیرد و در دست عواملی بیرون از ما قرار می دهد که نه کنترلی بر آن عوامل داریم و نه توانایی تغییر آنها را.
پاسخ ذهن به سوالات محدودکننده، همیشه به جای یک راهکار برای حل مسئله،یک توجیه است برای: حرکت نکردن و پذیرفتنِ آن ناخواسته به عنوان سرنوشت.
اگر آگاهانه، گفتگوهای ذهنی ات را برای مدتی معین رَصد کنی، متوجه می شوی که این گفتگوها اکثراً تمایل به پرسیدنِ سوالات محدود کننده دارند. به همین دلیل است که اکثراً درباره تحقق اهدافی که داری و ساختنِ شرایط دلخوهی که دوست داری، احساسِ ناتوانی می کنی. آنهم به عنوان موجودی که همه ی پتانسیل های لازم برای خلق شرایط دلخواه را در وجود خود دارد. اما حالا اینجا هستیم تا این چرخه را برعکس کنیم.
ما می‌خواهیم به کمک آگاهی های جلسات این بخش از دوره قانون آفرینش، با پرسیدن سوالات قدرتمند کننده، قدرت خلق درونی خود را فعال کنیم و «پرسیدنِ سوالات توانمند کننده» را تبدیل به عادت رفتاری و شخصیت مان کنیم. سوالاتی که به ما قدرت، اطمینان و جسارت برای قدم برداشتن و هدایت شدن در جهتِ تغییر و بهبود اوضاع را می دهد. این عادت سازنده به گونه ای کانون توجه مان را جهت دهی می کند که: توانایی های درونیِ ما را برای حل مسائل پیش رو و خلق خواسته هایمان «فراخوانی» می کند. زیرا پاسخ ذهن به سوالات قدرتمند کننده، راهکاری انگیزاننده و ثمربخش برای حل مسئله است.
قانون آفرینش بخش 6 | تقسیم کار با خداوند
ما در این بخش از دوره قانون آفرینش، تقسیم کار با خداوند را در عمل تمرین می کنیم. یعنی در عمل تمرین می کنیم تا خداوند را به عنوان مدیر، مسئول و راهنمای زندگی خود قرار دهیم. در این بخش، توکل بر خداوند را تمرین می‌کنیم. این بخش اصول مهمی را به شما می آموزد که باید به صورت دقیق رعایت شود تا نتیجه بدهد.
در این بخش، ما وظایف سمت خودمان و وظایف سمت خداوند را می‌شناسیم و با انجام وظایف سمت خودمان، تسلیم بودن در برابر خداوند و توکل به معنای واقعی را در عمل اجرا می‌کنیم.
در این بخش با درک وظایف سمت خداوند، اعتماد به نفس، ایمان و احساس لیاقت‌مان را پرورش می‌دهیم و توکل کردن به این نیرو را در عمل تمرین می کنیم.
هرچه ماهیت آگاهی های این بخش را بهتر درک می‌کنیم، خداوند را بهتر می‌شناسیم. رابطه‌ی خودمان با این نیرو را عمیق تر می‌کنیم. در نتیجه این آگاهی ها، جزو شیوه‌ی زندگی مان می‌شود. آنوقت است که در تمام امورات زندگی، با خداوند تقسیم کار می کنیم و در یک کلام روی شانه خداوند می نشینیم.
قانون آفرینش بخش 7 | سیستم هدایتگر درون
ما از 2 طریق می توانیم، به شناختی قابل اطمینان درباره جایگاه فرکانسی مان برسیم:
اول: اتفاقاتی که غالبا در زندگی تجربه می کنیم بازتابی از اساس فرکانس هایمان است: به این معنا که اگر مرتباً در حال تجربه کمبودها (خواه در هر جنبه ای: کمبود پول، کمبود محبت، کمبود سلامتی و …) هستی یعنی اساس باورهای شما در آن جنبه، کمبود است. در نتیجه کانون توجه شما، اساساً معطوف بر ناخواسته ها، موانع و کمبود هاست.
دوم: “جنسِ احساسی” که غالباً تجربه می کنی.
آگاهی های این بخش، تمرکز دارد بر موضوع دوم. یعنی کنترل اتفاقات زندگی از طریق جدی گرفتنِ پیغام های هدایتگرانه احساس مان، تواناتر شدن در کنترل ذهن و جهت دهی آگاهانه ی کانون توجه به گونه ای که به احساس بهتر برسیم و مدت زمانِ بیشتری در احساس بهتر بمانیم. در نتیجه، طبق قانون احساس خوب = اتفاقات دلخواهِ بیشتری را تجربه کنیم.
همچنین آگاهی های این بخش تمرکز دارد بر: به شناخت رسیدن درباره اینکه آیا با خواسته خود هم جهت هستی یا در مسیر خلاف جهت با خواسته خود حرکت می کنی. این کار از طریق آگاه بودن از احساس غالبی که تجربه می کنیم، انحام می شود. “احساسِ ما”، راهنمای درونیِ ماست. یعنی معیاری است برای تشخیصِ هم جهت بودن یا خلاف جهت بودن با منبع. معیاری است برای تشخیص:
پیروی از هدایت های منبع (احساس خوب)
یا نادیده گرفتنِ آن هدایت ها (احساس بد)
طبق قانون: لازمه ی رسیدن به خواسته ها، ماندن در احساس خوب است و ماندن در احساس خوب حاصلِ برنامه ریزی ذهن بوسیله ی باورهای قدرتمند کننده و هم جهت با خواسته است. این بخش از دوره قانون آفرینش، منطق های قرآن را درباره اصل و اساس قانون یعنی احساس خوب = اتفاقات خوب و احساس بد= اتفاقات بد، با بررسی آیاتی با ریشه «ح ز ن» توضیح می دهد. درک این منطق ها، خطرِ ماندن در احساس بد و صدماتِ ناشی از این ناهماهنگی فرکانسی را برای ما واضح می کند. یعنی تعهدی در ما ایجاد می کند تا این قانون را بیشتر جدی بگیریم و برای هماهنگ ماندن با این قانون، متعهد تر باشیم.
قانون آفرینش بخش 8 | بهره برداری از تضادها
آنچه در بخش هشتم از دوره قانون آفرینش یاد می گیریم – که ما نتیجه ی آن را “هماهنگی با خداوند” نامیده ایم – شامل:
توانایی کنترل ذهن هنگام برخورد با تضادها (به معنای تمرکز بر راه حل ها و اعراض از ناخواسته ها)؛
تمرکز بر خواسته هایی که از دل آن تضادها برایمان واضح شده است و اقدام در جهت تحقق آن خواسته ها؛
ساختنِ شرایط دلخواه در زندگی به کمک مدیریتِ آگاهانه ی کانون توجه مان.
قانون آفرینش بخش 9 و10 | مهمترین رابطه زندگی من
آگاهی ها و تمرینات بخش دهم به عنوان آخرین بخش، تمرکز دارد بر:
چگونگی‌ِ ساختن مهمترین رابطه ی زندگی مان؛
تقویت قوه الهامات در وجودمان و استفاده از این نیروی درونی برای هدایت به مسیر هم جهت با خواسته ها؛
ماموریت آگاهی های این بخش از قانون آفرینش، رسیدن به خودشناسی است تا بتوانید آبشخور رفتارها و عادت هایتان را بشناسید و اگر اساس آن رفتارها محدودکننده هستند، این ضعف شخصیتی را با ایجاد باورهای قدرتمند کننده، اصلاح کنید
اطلاعات کامل درباره محتوای آموزشی دوره قانون آفرینش
منتظر نظرات زیبا و تأثیرگزارتان هستیم.
سایر قسمت های live با استاد عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری live | چون قانون ساده است، عمل به آنرا جدّی نمی گیری157MB27 دقیقه
- فایل صوتی live | چون قانون ساده است، عمل به آنرا جدّی نمی گیری25MB27 دقیقه
گام 27. خانه تکانی ذهن
لایو چون قانون ساده است، عمل به آن را جدی نمی گیری
به نام مهربان خدایی که هدایتگرم به خوبی هاست
سلام و درود به استاد جان عزیزم و مریم جان دوست داشتنی و همه دوستان همفرکانسی ام
وااای استاد جااان منم با تیکه هایی از دوره قانون آفرینش که مریم جان خوش سلیقه روی این قسمت گذاشتند کلی حال کردم
با اینکه گام های دیگه با بار اول و دوم نت برداری می کردم..
ولی تو این گام اصلا دستم به قلم نمی رفت و فقط دوست داشتم ببینم و بشنوم.. از بس هر جمله تون یک آگاهی ناب بود برام
چیزی که واقعا باید شدیدا می شنیدم
و چیزی که شدیدا بابتش ذوق زده شدم، این بود:
دیدن ادعاهاتون مربوط به 10 سال قبل توی دوره قانون آفرینش .
چیزی که فقط ادعا نبود، بلکه از یک دید و بینش عمیقی سرچشمه داشت.
از یک ایمان و اطمینان صددرصدی به مسیر. بی هیچ شک و شبهه ای
و چه درک قشنگ و جذابی از جهان داشته و دارید استاد
خلاااصه خیلی با این قسمت کیف کردم..
برکت عمر و زندگی خودتون و مریم جان باشه الهی
حقیقتا این میزان تاثیر گذاری شما منو به یاد به آزمایشی انداخت به نام قانون تداخل سازنده
که میگه: وقتی 2 طول موج با فرکانس یکسان با هم برخورد می کنند ، اندازه طول موجشون 2 برابر میشه
این یعنی دیگران می توانند به شما انرژی بدهند یا از شما انرژی بگیرند..
بالواقع وقتی با ادم های همفرکانس هستیم از طرف مقابل انرژی نمی خوریم ولی طبق قانون طول موج انرژی مون 2 برابر هم میشه.. ولی اگر با آدم های ناهمفرکانس باشیم معمولا انرژی مون خورده میشه و کسر میشه
و اینکه در یک آزمایشی پژوهشگران میزان فرکانس بدن 25000 نفر را بررسی کردند.
میدونید قویترین فرکانس ها مال چه کسانی بود؟
افرادی با فرکانس اعتبار
که فرکانس اعتبار 4000 برابر قویتر از فرکانس عشق هست
حالا فرکانس اعتبار در افراد کی اتفاق می افته؟
زمانی که کلام شما پر از صداقت باشه و به حرفی که می‌زنید باور داشته باشید و بهش عمل کنید، فرکانس اعتبار را ساطع می کنید.
عزیزززمم.. دقیقا نتیجه این آزمایش استاد عباس منش رو برام تداعی کرد و این قدرت تاثیرگذاری.
همین که میگن وقت و انرژی ات رو بابت تبلیغات و این حواشی نذار..
فرکانس اعتبار هست که کار می کنه و افراد رو جذب می کنه نه این ابزارآلات
خدا را سپاسگزارم بابت اتصال با ایشان و با افراد این همه دوستان همفرکانس
خلاصه این گام عجب فایل نابی بود. دیدن و شنیدنش اونم ساعت 5 صبح حال و احوالم رو خوب تر کرد.
عمیقا خوشحال و سپاسگزارم که در چنین مسیری هستم. و چنین آگاهی های نابی رو هر روز دریافت و درک و زندگی می کنم
در مورد سادگی قرآن هم، چیزی که به ذهنم اومد وجود تعدد داستان ها و مثال و تمثیل ها توی قرآن بود
که به نظرم میتونه تنها و تنها یک دلیل داشته باشه، و اون هم ساده سازی و قابل فهم بودن مطالب و قوانین برای ذهن مردم عامی
به فرض اینکه قرآن بطن و رمز و رازی هم داشته باشه. حقیقتا از 100 درصد مطالب قرآن حداقلش 70 درصدش طوری بیان شده که برای عموم قابل فهم باشه . که شامل آیات محکمه هست و اصول قرآن
واقعا انسان با درک و عمل به همین 70 درصد زندگیش متحول و بهشتی میشه،، و اونوقت خداوند قطعا مابقی اش رو به چنین افرادی میگه. هدایت شون می کنه به فهمش
ولی چی میشه که ما آدمها دوست داریم بریم سراغ ناشناخته هااا ؟؟ چون دوست نداریم مسئولیت پذیر باشیم
مسئولیت کرده و گفته و تفکر خودمون و مسئولیت تصمیم گیری هامون را گردن بگیریم.. ترجیح میدیم بار رو به دیگری منتقل کنیم و خوب و بدش رو هم بندازیم گردن دیگری
چه دور باطلی ..
یادم به این همه کتاب های پیچیده و حجیم تفسیر افتاد
یک مجموعه کامل تفسیر نور رو جایزه بهم دادن.. اصلا نمی تونستم با یک صفحه که نه با یک پاراگرافش هم ارتباط برقرار کنم.
سادگی کلام خدا رو چرا باید رها کنم و بریم تو چاه توهم پیچیده بودن کلام خدا
*
در مورد ارتباط نگرفتن با سپاسگزاری هم منم اوایل که تا مدتها برام سخت بود و گارد داشتم و ارتباط نمی گرفتم… انگاری خجالت می کشیدم از گفتنش و از نوشتنش ..
حتی راجع به واژه هدایت هم همین طور
و به جاش می گفتم به ذهنم رسید.. حسم گفت.. یهو فهمیدم…
بعدا بهش فکر کردم چه گیری دارم ؟؟ آخه از چی خجالت می کشم؟ مگه کار بدی هست؟ چه عیبی داره؟
تازه فهمیدی که چقدر خوبه و برکات هم داره پس چرا برات سخته؟؟
به این نتیجه رسیدم که حرف مردم برام مهمه که پشت این خاکریز گیر هستم.
رو زبانم خدایا شکرت و شکرگزاری نیست؟؟
چون اگر باشه با زهرای قبل فرق کردم خب
نگن چی شده ادای بچه مومن ها رو داری درمیاری.
چی شده؟ دیگه دنبال سر کی راه افتادی؟
و این یک پیشینه روانی برام داشت
برمی گشت به زمانی که در ذهنم به اشتباه قوه و قدرت خوب تأثیرپذیری و خوب آموزش پذیر بودنم رو برای خودم مستاصل بودن، گوشی بودن، بی شکل و اراده بودن ترجمه کرده بودم.
و البته که از سمت آدم های متحجر و تغییرناپذیر اطرافم هم متهم و شماتت شده بودم
ولی غافل بودم از اینکه همین مهارت ها و سطح دانایی و آگاهی فراوانی که دارم ناشی از این نیروی مفید آموزش پذیر بودنم هست.
و دیدم یک جورایی ریشه اش همین هست
و بلواقع ترس از تغییر دارم.
چون ترس از عکس العمل و نظر دیگران دارم
وقتی با این مساله روبه رو شدم و برام باز شد. سعی کردم از تله تایید گرفتن از دیگران بیام بیرون
ویس های شکرگزاری و باورهای ناب را با صدای ناز خودم پر کردم و هزاران بار شبانه روز گوشش دادم.
تا جایی که الان که دوساله میگذره توی شرایط مختلف بارها شده بی اختیار میگم خدایا شکرت و برام این عمل به نوعی درونی شده و نمی‌خوام بابتش زور بزنم
و عبور از این مقاومت برام خوشایند و ارزشمند هست و سپاسگزار خداوندم.
خداوند کمک و هدایتم کنه که در این مسیر سبز بهتر و بیشتر گام بردارم.
و از وجود استاد جان و مریم جان و دوستان بیشتر بهره ببرم و عمل کنم. تا من هم تنها فرکانسی که ساطع کنم فرکانس اعتبار باشه