آگاهی های «قدم اول | دوره 12 قدم» در یک نگاه - صفحه 2 (به ترتیب امتیاز)

بنام خدای مهربان

سلام خدمت همه ی شما دوستان عزیزی که داین این کامنت رو میخونین

من نسرین سلطانی هستم و باز هم سپاسگزار خداوندم که به من فرصت نوشتن این کامنت رو داد.

من ی دوره ای رو با استاد عباس منش شروع کردم البته با تاخیر 4 ماهه بعد از شروع دوره چون باید فرکانس هام با فایل های رایگان تغییر میکرد تا حدی که آماده ی دریافت آگاهیهای دوره ها میشدم و یادمه که نشانه ی خریدن این دوره بعد از تماشای یکی از قسمت های سریال بهشت در من پدیدار شد.

توی این دوره قرار بود که هر ماه ی قدم کاربشه اما با توجه به اینکه استاد تا چیزی بهشون الهام نشه جلو دوربین نمیان این دوره ی کم عقب افتاد و همین الخیر فی ما وقع شد چون من تونستم خودم رو به قدم ها برسونم و الان که دارم این کامنت رو مینوسم خدا رو شکر قدم یازدهم رو تموم کردم و فردا ان شا الله قدم دوازدهم رو هم خریداری میکنم.

خدایا شکرت که تو دوره ای که حتی خریدن قدم اولش هم برام سخت بود اینقدر خوب پیشرفت کردم که تونستم تمام قدم ها رو بخرم.

فلسفه ی شرکت کردن توی این دوره این بود که ما با خریدن این قدم ها و کار کردن روی اونها و درکشون و انجام دادن تمریناتشون و با طی کردن فرایندی تکاملی با راهنمایی و هدایت استاد عباس منش تغییراتی رو در باورها مون ایجاد کنیم که همون مسیری بود که استاد خودش برای رسیدن به خواسته هاش طی کرده بود و چون نتایج استاد رو دیده بودیم میدونستیم که این مسیر حتما جواب میده اما نیاز به کار کردن و تعهد داشت

.توی قدم اول من برای اولین بار فهمیدم که این خودم هستم که با باورها و افکارم شرایط خودم رو رقم میزنم چه خوب و چه بد و بعد از این فهمیدن تازه مفهوم باور رو درک کردم که باور همون چیزیه که من با توجه کردن به اون و راه دادن اون به ذهنم و تکرار اون در ذهنم به فکر غالب ذهنم تبدیل میشه و فضای زیادی رو از ذهنم رو به خودش مشغول میکنه و اینکه خیلی از باورها بصورت ناخودآگاه و از طریق آدم ها، رسانه ها ، فرهنگ و … در ذهن من شکل گرفته.

بعد از رسیدن به این شناخت و اینکه میشه آگاهانه باورهای مناسب به ذهن داد از طریق کنترل ورودیها ضرورت کنترل ورودیها برای تغییر باورهای نامناسبم برام مشخص شد و برا همین طبق گفته ی استاد تلویزیون رو گذاشتم کنار و ی پارچه سفید کشیدم رو تلویزیون و گذاشتمش ی گوشه ی خونه و الن دو ساله که چیزی به اسم تلویزیون در زندگیم من نیست. خودم رو ایزوله کردم و فاصله گرفتم از اکثریت جامعه و در عین حالی که سعی میکردم همون کاری رو که داشتم رو برای داشتن ورودی مالی ادامه بدم روی خودم کار میکردم.دفترها پر کردم از گفته های استاد نکته برداری کردم کاری که از همون اول شروع آشنایی با استاد انجام میدادم .الن هفت دفتر از نکته برداری های فایل های رایگان و دوره دوازده قدم تو کشوی میزمه و چند دفتر از تمرینات ستاره قطبی . اینا رو میگم که هم منطق ذهنم قوی بشه که اگر من الان آرامش دارم و دارم متفاوت زندگی میکنم به خاطر این کارهایی بوده که انجام دادم و اینا الکی اتفاق نیفتاده و هم به عزیزانی که میخوان این دوره رو تهیه کنن اهیمت این کار رو یادآوری کنم که صرف خریدن ی دوره از عباس منش تغییری توی زندگی شما ایجاد نمیکنه باید همانطور که استاد میگن دوست داشته باشید که تغییر کنید و بهاش رو بپردازین هم زمانی هم مالی .من و دوستانی که این دوره رو تهیه کردیم الان بودن با استاد جزیی از زندگیمون شده و جزیی از برنامه ی روزانه و شبانمون.

خلاصه اینکه رسیدن به این شناختی که گفتم نیاز به این داشت که من ذهنم رو شخم بزنم و اون باورهای نامناسبی که باعث شده بودن اون شرایط بد زندگی رو تجربه بکنم که تا حد افسردگی پیش رفته بود رو بکشم بیرون و اون ها رو با باورهای مناسب جایگزین کنم .

کار کار سختی بود چون اولین دوره ای بود که من خریده بودم اما به حرف استاد اعتماد کردم و گفتم اگر خود استاد میگن زندگی من در تمام ابعاد با این دوره متحول میشه پس جای نگرانی نیست و نباید این بهانه ای بشه برای اینکه من خودم رو مقایسه کنم با بچه هایی که دوره های دیگه رو خریدن و فکر کنم چون اونها اون دوره ها رو خریدن پس حتما با این دوره بیشتر از من پیشرفت میکنن .اوایل خیلی خودم رو مقایسه میکردم اما بعدا کم کم فهمیدم که اصلا مقایسه ای در کار نیست و هر کسی باید دنیای خودش رو بسازه

جونم بگه براتون ذهن من عین ی زمین کشاورزی بود که 40 سال رها شده بود و خاکش عین سنگ و سیمان شده بود و علف های هرز همه جاش رو پوشونده بود. از دور که نگاش میکردم ترس و وحشت وجودم رو میگرفت که خدایا من چطور میخوام این زمینه رو شخم بزنم و آبادش کنم اما استاد هی بهم میگفت نترس و واردش شو اونقدرها که به نظر میاد وحشتناک نیس. خلاصه من یا باید مثل اون چهل سال فقط نظاره گر ی میبودم که ی زمین لم یزرع جلو چشممش و پذیرفته بود که کاری دیگه نمیشه کرد حتما خدا خواسته که زمین لم یزرع باشه و و من تا آخر عمرم باید این رو ببینم و زجر بکشم یا باید دست به کار میشدم و شخمش میزدم و آبادش میکردم چون استاد هی بهم میگفت که بابا مهم نیست الان شرایطت چطوره فقط باید دست بکار بشی و قدم اولت رو ورداری از لحظه ای که اینکار رو شروع کنی درها برات باز میشه و کمک ها از راه میرسن.

هدف این بود که اول اون زمین سفت و خشک نرم بشه و علف های هرز از بین برن و شخم زده بشه و دانه ها توش کاشته بشن و رشد کنن وسرسبز بشه . این شد که ی تعهد دادیم و شروع شد . آموزش های استاد عین ی باران رحمتی بود که بر اون زمین می باریدن و کار شخم زدن رو راحت تر میکرد.

اولش عجله داشتم که هرچه سریعتر اینکار رو انجام بدم اما کم کم فهمیدم که اینجوری از پا در میام و هیچ لذتی هم از این کار نمیبرم . بعضی وقتها شیطان میخواست منحرفم کنم که ادامه ندم با حرفهایی مثل اینکه دیگه دیر شده و نمیشه تو نمیتونی و … اما هر بار حرفهای استاد تو گوشم تکرار میشد که میشه که تو میتونی که هر لحظه اراده کنی میتونی تغییر کنی. تو این بین کامنت بچه هایی که جلوتر از من بودن هم خیلی کمک میکرد که امیدوار تر بشم هرچند که اولش حس حسادت بهشون داشتم اما کم کم یاد گرفتم که باید تحسینشون کنم تا خودم هم هدایت بشم.

کم کم پی بردم که بابا ی قانونی هست به اسم تکامل که من باید طبق این پیش برم و استاد بارها و بارها روی این تاکید میکرد اما اوایل چون مدارم پایین بود درک نمیکردم اما هرچی جلوتر رفتم فهمیدم که اصل و اساس همه چیز این قانونه اس حتی تغییر کردن .بعد از اون دیگه سعی کردم رعایتش کنم قانون تکامل می گفت هیچ چیزی دفعتا بوجود نیومده حتی خود خدا تو قرآن هم اینو گفته و هر چیز برای اینکه اون چیزی بشود که باید بشود باید ی دوره ای رو پشت سر بذاره . من هم اگر میخوام ذهنم رو آباد کنم اینم هم ی مدت طول میکشه . این بود که دیگه عجله ای نمیکردم و هر روز ی قسمت کوچیکی رو آبیاری می کردم و علف های هرزش رو وجین می کردم و شخم میزدم .اینجوری هم کار رو راحت انجام میدادم هم با دقت بیشتر و ریشه ای و اصولی .

تا اینکه مفهومی به اسم هدایت رو شنیدم . فهمیدم که ی کسی هست که اگه ازش بخوام میتونه کمکم کنه بدون اینکه پولی ازم بخواد و توقعی ازم داشته باشه. تازه همیشه هم در دسترسه آنتن مانتن هم نمیخواد. برای وصل شدن بهش کافیه ی نگاهی به درون خودم بندازم و تو خودم پیداش کنم .

تنها چیزی که لازم بود شناختنش و اعتماد کردن بهش بود پس به سفارش استاد شروع کردم به خوندن دوباره ی کتاب الکترونیکی چگونه فکر خدا رو بخونیم؟ و تازه فهمیدم که اون کیه . بعدشم هم جلسه قرآنی قدم ها. اما بعد از چند ماه تصمیم گرفتم که خودم رو محدوم نکنم به اون جلسه و خودم شروع کنم از اول قرآن رو بخونم تا بهتر بشناسمش و این بود که من با خدا کم کم دوست شدم و شروع کردم به تقسیم کردن کارها باهاش و ی ابزاری که خیلی بمن تو این زمینه کمک کرد تمرین ستاره قطبی بود. با این تمرین من هم اون قانون دومی رو که یاد گرفته بودم و اونم هم احساس خوب مساوی است با اتفاق خوب رو در عمل پیاده میکردم و هم ی سری از کارها رو بخدا میسپردم که برام انجام بده و این تمرین از همون قدم اول تا الان که یک سال و نیم از اون میگذره تمرین هر روز منه.

الان که قدم یازدهم رو تموم کردم اون زمین ذهن من شخم خورده و سبز شده و ی بهشتی شده برا خودش البته که تو همین بهشته هم ی جاهایی علف های هرزش زیادن و بهم پیچ خوردن که باید پاکسازی بشه اما خیلی جاهاش اونقدر خوب پاکسازی شده و مراقبت شده که علف های هرزش جون ندارن که مزاحمتی ایجاد کنن.

نسرین الان:

شخصیتش عوض شده

تغییر کرده

آرام شده

صبور شده

متفاوت شده از اکثریت

آگاهیهاش رفته بالا

راحت تر زندگی میکنه

99 درصد شب ها راحت سرش رو میذاره رو بالش و میخوابه

از مرگ ترسی نداره

با خودش رفیق شده

احساس گناه نداره

خدای درست رو میشناسه

و توی یکی دو مورد فقط ترمزهاش زیاده که اونا هم اگر شناسایی و برطرف بشه زندگیش سر تاسر بهشت میشه

اینا چیزایی بود که اومد و من نوشتم بقیش برا چکاپ فرکانسی قدم دوازدهم

یا حق