روزشمارِ تحول زندگی من | فصل 1 - صفحه 3

با سلام

روز سی ام از سفرم

خداروشکر میکنم که سی روز رو با موفقیت پشت سر گذاشتم. البته این دوره سی روزه برای من بیشتر از سی روز شد و من احتیاج داشتم که در مدت زمان بیشتری این فایل ها رو گوش بدم و به دستاوردهای این دوره برسم. خدارو شاکرم چون در این لحظه آرامش دارم از نظر سلامت جسمی صد در صد در سلامتی کامل هستم. در طی سال گذشته خانه خریدم. برند خودم رو که ایده اش را داشتم راه اندازی کردم و محصولاتم تا یکی دو ماه دیگه ارایه میشه برای فروش. خدارو شکر که طراحی هایم رو به فروش رساندم و از طریق هنرم توانستم کسب درآمد کنم. خدارو شکر که با همسرم در آرامش هستم.

من روز به روز ثروتمند تر میشم و این تازه شروع کار هست.

خدایا کمکم کن و بهم بیشتر و بیشتر آرامش بده. دستم توی دستات هست.

آمین

سلام

روز بیست و هشتم از سفرم

باور فراوانی یکی از مهمترین پاشنه آشیل های موفقیت هست. من که تصمیم‌گرفتم زندگیم رو متحول کنم و تقریبا بیشتر از یک ماه است که هر روز فایلها رو گوش میدم و حس های روزانه ام رو اینجا می نویسم. و گاهی حتی تفکرات منفی ام رو هم اینجا می‌گذارم تا رد پای خودم و روندم رو ثبت کنم تا سالهای بعد ببینم این مسیر را چطور و چگونه فراز و نشیب هایش را طی کردم.

باور فراوانی یکی از مهمترین قدم ها هست گه باید هر روز و هر روز به خودم یادآوری کنم و خدارو شکر توش خوب پیشرفتم. هرروز که فایلها رو گوش میکنم نقطه ضعف های ریز وجودم بیشتر برام‌مشخص میشه و چاله چوله های وجودیم برام بیشتر دیده میشوند گه باید با باورهای درست پرشون کنم. این مسیر یک مسیر سازندگی درست و حستبی هست. انگار که از اعماق دارم خودم رو شخم می زنم و همه کرمها و خس و خاشاک رو می کشم بیرون. مطمینم که این شخم زدن های دردآور موید بخش روزهای طلایی آینده هستند برام.

آمین

خدایا دستم تو دستاتته محکم بگیرشون

سلام

روز بیست و ششم از سفرم

آخ که چقدر این فایل و این حرف های خانم شایسته به درد من خورد. چقدر مناسب بود. برای منی که سال ها است در اضطراب و نگرانی برملا شد راز زندگیم از مادرم و اطرافیانم زندگی میکنم. منی که نظر دیگران انقدر برام مهمه که سال هاست جور دیگه ای زندگی می کنم و دیگران چیز دیگه ای از من می دونند. البته که الان چند وقتی هست در حال کلنجار رفتن با خودم هستم که این راز مگو رو بگم و خیال خودم را راحت کنم. هر چه سد . شد. حداقل این هست که آرامش دارم. دیگران و به خصوص مادرم اگه من را دوست داشته باشند همینطور می پذیرند. اگر هم نه که هیچ.

الان مدتی هست که دارم روی خودم کار می کنم تا جسارت پیدا کنم و حرف های دلم رو به مادرم بزنم و سبک بشم. دیگه خسته شدم از مخفی بازی. تمام توانم رو دارم جمع می کنم که بهش بگم می خوام سال آینده یعنی سال ۱۴۰۰ برای من سال سرشار از آرامش و موفقیت کاری باشه. خالی از هرگونه استرس و مخفی کاری. دیگران نباید برام مهم باشند. نباید روی سرنوشت و زندگی و تصمیمات من اثر گذار باشند.

خدایا قوت بده بهم کمکم کن که جز تو هیچ و هیچ پناهی ندارم. خودت خوب می دونی

سلام

روز بیست و چهارم از سفرم

خدا همیشه در بزنگاه های حساس به چالش میکشه ادم رو. این که بفهمی و به خودت ثابت بشه که تو روزهای آروم و خوش که ادعای یکتا پرستی و توکل داری تو روزهای سخت و روزهایی که اتفاق بد برات می افته و ناراحت میشی و در مدارهای پایین قرار میگیری چقدر ثابت قدمی.

من امروز با اینکه خبر بدی شنیدم و در مدار پایین قرار گرفتم فهمیدم که اونقدر که باید هنوز توحیدی نشدم

اینو وسط احساس ناراحتی ام فهمیدم. وقتی احساس امنیت رو خواستم از همسرم بگیرم به جای خدا. وقتی به جای توکل به خدا سعی کردم از همسرم آرامش و توکل طلب کنم. یهو به خودم نهیب زدن گه چیکار می کنی؟ این رفتار اصلا از باور توحیدی نیست.

خداروشکر شکر که سریع متوجه شدم و دوباره با خودم و خدا به نجوا نشستم و به خودش توکل کردم تا مسیله ام رو حل کنه.

خدایا بغلم کن که محتاجم بهت

آمین

سلام به همگی

روز بیست و دوم از سفرم

این چند وقت با وقفه بیشتری می یام و پست می زارم چون احساس می کنم به زمان بیشتری نیاز دارم تا مطالب رو توی ذهنم بگنجونم. در کل ولی می فهمم که رو به پیشرفتم و این در همه جنبه ها هست. و این خوشحالم میکنه. امیدوارترم می کنه و قوی ترم می کنه. هر چند این حرکت رو به جلو آهسته باشه اما با هوشیاری و بیداری هست. من خودم رو با پارسال مقایسه می کنم با دو سال پیش یا سه سال پیش مقایسه می کنم که آروم ترم و دارم خوشحال تر میشم دارم قوی تر میشم تا بتونم با مسایلی که سال ها داشتم و دارم مقابله کنم و ازشون بیرون بیام. الان احساس یک مبارز رو دارم که داره خودش رو قوی می کنه تا زمان رویارویی با مسیلش برسه و بتونه با قدرت و اقتدار و آرامش حلش کنه. مسیله ای که نه سال هست عقب روندمش و یه جورایی ازش فرار کردم و نتیجه اش شده عدم آرامش و عدم شادی که دارم. منی که خوشحال ترین و با نشاط ترین ادم بودم. نه سال هست که یک بغض عظیم رو به دنبال خودم می کشم. اما دارم رو خودم کار می کنم تا دیگه این مسیله رو حل کنم و بشم همون سعیده شاد و خوشحال و با قدرت که زندگی رو عاشقانه دوست داره.

خدایا دستم تو دستاته ولش نکن که آرامشم تویی.