داستان شگفت‌انگیزِ تحقق یک آرزو - صفحه 39 (به ترتیب امتیاز)

به نام الله یکتا

سلامت خدمت استاد عباس منش عزیز و همه اعضای این خانواده صمیمی

خوب منم خیلی موقع ها تو زندگیم تصمیماتی گرفتم که به بهانه های مختلف اونا رو به تعویق انداختم و موقعی سمت شون رفتم و واقعا جدی گرفتم شون که دیگه رنج نرسیدن به اون خواسته تو ذهنم خیلی بزرگ تر شد از لذت تنبلی و حرکت نکردن براش. نمونه بارزش که شاید اکثرا تجربه کردیم موقع امتحانات مدرسه و دانشگاه بوده، که اوایل ترم، چون فکر میکنیم هنوز وقت زیاده و اون رنج نمره لازم نگرفتن تو ذهن مون کمه و از طرف دیگه لذت درس نخوندن و انجام کارهای دیگه برامون بیشتره، زیاد درس خوندن رو جدی نمیگیریم و پیگیرش نیستیم. ولی هر چی بیشتر به آخر ترم نزدیک میشیم و اون رنج قبول نشدن و نمره نگرفتن تو ذهن مون بزرگ تر میشه و از طرف دیگه لذت موفق شدن و نمره خوب گرفتن هم برامون بیشتر میشه، ناخودآگاه میریم به سمت درس خوندن و هر چه قدر لازم باشه براش وقت میزاریم و بیشترین اولویت رو براش قائل میشیم.

اگه این الگو و مثال رو به یاد داشته باشیم میتونیم تو موضوعات مختلف ازش استفاده کنیم. همه هدف ها رو میشه با همین اهرم رنج و لذت برای خودمون دست یافتنی کنیم. وقتی رسیدن به یه هدفی برامون لذت بخش بشه، خود به خود علاقه و انگیزه در انجام دادن کارهایی که لازمه انجام بشه تا به اون هدف مون برسیم درمون ایجاد میشه، و اون موقع دیگه بحث زجر کشیدن و رنج کشیدن برای رسیدن به هدف وجود نداره، هر کاری که میکنیم برامون لذت بخشه، حتی اگه از نگاه بقیه افراد خیلی سخت و عجیب باشه. دیگه نمیتونیم کار درست رو انجام ندیم، و با تکرار و تکرار کارهای درست خوب اون هدف هم به وجود میاد. واقعا این اهرم رنج و لذت تو تمام مسائل به کار میاد و میشه همه جا ازش استفاده کرد. در پناه الله شاد و سلامت و ثروتمند باشید.

خدا رو شکر که برگی دیگه از سفرنامم رو نوشتم.