داستان شگفت‌انگیزِ تحقق یک آرزو - صفحه 47 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدای مهربان

راهکاری قطعی برای اجرای تصمیمات و تحقق اهدافی که سال ها به تعویق انداخته ایم🪴

قبل از اینکه آرزویی در دلم شکل بگیره توانایی تحقق اون آرزو در وجودم ساخته شده و منتظره تا فرصت بروز پیدا کنه

وقتی یک آرزو در قلبم شکل میگیره و به کلامم نفوذ میکنه و تموم وجودم رو مشتاق میکنه برای اینکه اون آرزو رو داشته باشم و تجربش کنم یه نشونه مهمه از اینکه توانایی لازم برای تحقق اون آرزو الان در وجودم آماده و منتظر بروزِ

این قانون خداونده، این خاصیت انسانِ و ویژگی که خدا برای انسان ساخته تا بتونه با تحقق خواسته هاش جهان رو رشد بده

اگه این ارتباط معنادار بین داشتن یک آرزو یا خواسته و آماده شدن امکانات لازم درونی برای تحقق اون خواسته رو بفهمم، دیگه رویاهام رو آرزویی دور و دراز نمیدونم

بلکه یه نشونه میدونم از اینکه توانایی مورد نیاز برای این خواسته الان آماده بهره

برداریه

خیلی از افراد توانایی هایی رو فراموش کردن که همین حالا توی وجودشون خاک میخوره و میتونه آرزویی رو محقق کنه که سال‌ها به عنوان رویای دور از دسترس بهش نگاه میکنن

برای همین برای خیلی از افراد سالها زمان میبره تا بخوان تصمیمی بگیرن و برای خیلی ها هم مدتها زمان میبره تا برای تصمیمی که گرفتن عملا اقدام کنن یعنی اون ها همچنان در صف انتظار همون شنبه معروفی هستن که بالاخره یه روز از راه میرسه

تموم زندگیم روی این اصل استواره که تموم اتفاقات زندگیم بدون استثنا بازتاب باورهای خودمه

باور ساختن یک فرآیند تکاملیه و باور یه شبه ایجاد نمیشه

نتایجم همیشه به اندازه باورهامه

به تعویق انداختن اخذ یک تصمیم نشونه اینه که هنوز باورهام به اندازه‌ ای قدرت نگرفته تا خودش رو به شکل یک تصمیم گرفته شده نشون بده

به تعویق انداختن اجرای یک تصمیم نشونه اینه که تغییرات درونیم تا همین جای کار رو جواب داده و اونقدر ها قدرت ندارن که منجر به اقدام هم بشن

تا باور ساخته نشه و اون میزان از ایمان ایجاد نشه در مدار اون خواسته قرار

نمیگیرم و به راه حل ها، ایده ها و فرصت هایی که اهدافم رو محقق کنن دسترسی ندارم

قرار گرفتن توی مدار خواسته هام خود به خود صورت نمیگیره باید خودم رو در مدار خواسته قرار بدم

تغییر یک مسابقه یک نفره با خود قبلی مه. تکامل خود به خود رخ نمیده باید خودم رو در مسیر تکاملی قرار بدم و تعهدی غیر قابل مذاکره برای برداشتن قدم ها داشته باشم چون باورهام همزمان با قدم هایی که بر میدارم رشد میکنن

تکاملم با ناشناخته هایی که تجربه میکنم مهارت هایی که کسب میکنم و حتی اشتباهاتی که انجام میدم و درس‌هایی که از این اشتباهات یاد میگیرم طی میشه

باور ساختن مثل پروسه تولید یک کالا نیست که اول صبر کنم تا فرایند تولید تموم بشه و بعد از کالا استفاده کنم

یعنی نمیتونم بگم من یه گوشه میشینم و روی باورهام کار میکنم و اونا رو به اندازه کافی قدرتمند کننده میکنم و بعد این پروسه رو متوقف و تموم میکنم و از محصول ساخته شده بهره میبرم

چون باور ساختن یه فرایند همیشگیه،

چون جهان در هر لحظه به فرکانس هام پاسخ میده و در هر لحظه در حال اجرای همون میزان باور ساخته شده هستم

ماجرای جهان به این شکله که در هر لحظه نتیجه اونچه رو در زندگیم ببینم که در ذهنم در حال ساختنش هستم

این نتیجه، اول در قالب شک کردن به شیوه ها و راهکارهای قبلی کار خودش رو آغاز میکنه سپس اطمینان از اینکه شیوه قبلی اشتباه بوده بیشتر میشه،بعد تصمیم برای فراموش کردن شیوه قبلی، بعد هم تصمیم برای نگرش به شیوه آگاهی های جدید

سپس فکر کردن به این که میتونم این توانایی رو جدی بگیرم، میتونم داشتن این هدف و رویا رو ممکن بدونم و از این توانایی برای تحققش استفاده کنم

اون وقت کم کم همه روند برای من و ذهنم منطقی تر میشه و به خاطر برداشته شدن مقاومت های ذهنیِ که حاصل غیر ممکن بودن داشتن اون خواسته، یا ناتوان شمردن خودم در تحقق اون خواسته بوده، ایده هایی از راه میرسن برای تحقق اون خواسته و از اونجا که همه چیز در ذهنم منطقی شده تصمیم میگیرم اون ایده ها رو عملی کنم و از طرف دیگه از اونجا که در حال تغذیه ذهن با باورهای مناسب هستم، باورهای قدرتمند کننده بیشتر قدرت میگیرن و ایمان و عزت نفسم رو بیشتر میکنن تا برای اجرای اون ایده قدم بردارم

سپس اون قدم جواب میده و اون نتیجه، اعتماد به نفس و انگیزه هام رو رشد میده تا به خودم بگم اگه برای این خواسته جواب داده پس برای اون یکی خواسته هم باید جواب بده و به این شکل نرم و آروم و بدیهی روند تغییر شرایط زندگیم شروع میشه

اما مسئله اینه که این جنس از ورودی ها باید ادامه دار باشن تا اون جنس از خروجی ها هم ادامه داشته باشن

یعنی ذهن همیشه باید تغذیه مناسب داشته باشه تا به مدار هماهنگ با خواستم دسترسی پیدا کنم، بتونم وارد مدار بشم، در اون مدار بمونم و به ثبات برسم و سپس به مدار بالاتر صعود کنم وگرنه اگه این ورودی ها قطع بشه خروجی هم قطع میشه و به مدار های پایین تر سقوط میکنم، باورهام در هر لحظه و هر روز نیاز به تغذیه مناسب دارن، پس اصلا انتظار نداشته باشم که اگه مدتی بی وقفه روی باورهام کار کنم برام کافیه، کنترل ذهن و تغذیه اون با باورهای مناسب یه کار همیشگیه، اما در شروع کار باید یه جهاد اکبر به راه بندازم تا این چرخ های زنگ زده رو که در یه سربالایی قرار داره اول بتونم حرکت بدم و کم‌کم اون رو به سطح برسونم و بعد به سوی سراشیبی روانه بشم. این جهاد اکبر رر زمانی میتونم شروع کنم که این اصل رو درک کنم که تموم اتفاقات زندگیم به وسیله فرکانسهای خودم رقم میخوره

اقداماتم برای اجرای تصمیمات به تعویق افتاده یا اخذ تصمیمات به تعویق افتاده به اندازه ایه که بتونم این اصل رو جدی بگیرم اگه میخوام در تله به تعویق انداختن ایده هام نیفتم و تصمیماتم فقط در حد یک تصمیم باقی نمونن باید قوانین جهان و موجودیت فرکانسی خودم رو درک کنم

من به دنیا اومدم تا جهان رو تجربه کنم، اتفاقات رو تجربه کنم، و با این تجربه ها به شناخت بهتری از خودم و خواسته هام برسم این همون کار خاص و مهمیه که باید انجامش بدم🪴

خواسته های واقعیم در این مسیر کم کم مشخص میشن، حتی با قدم برداشتن برای هر هدف لحظه‌ای و به نظر غیر مهم، یک قدم به خواسته واقعیم نزدیکتر میشم، با تجربه هر خواسته رشد میکنم،

حتی اگه بدونم که این خواسته واقعی نبوده کمترین نفعش اینه که درباره خواسته واقعیم واضح تر میشم و به مسیر اون خواسته هدایت میشم

هرگز این طوری نیست که یه گوشه بشینم و فکر کنم که کدوم کار برام بهتره یا کدوم تصمیم مهم تره، یا ارزش بیشتری داره که همون تصمیم رو بگیرم و نخوام وقتم رو برای اجرای این تصمیم یا این ایده که الان دارم هدر بدم

راهش برداشتن اولین قدم برای اجرای اولین ایده هایی هست که بهم الهام میشه، نباید اجازه بدم ایده به شکل یک تصمیم نگرفته و یا یک تصمیم گرفته شده اما اجرا نشده باقی بمونه چون به اندازه‌ای که بتونم این ایده‌ها رو مهم و الهام شده از طرف خدا بدونم راه های ارتباط با اونو باز نگه میدارم و بیشتر هدایت پروردگار رو در قالب الهام یک ایده یا نشونه واضحتر درک میکنم

این مراحل رشدمه و همیشه قدم بعدی زمانی بهم گفته میشه که قدم قبلی رو برداشته باشم و تصمیم قبلی رو اجرا کرده باشم و ایده الهام شده قبلی رو عملی کرده باشم و مهمتر از همه این خودم هستم که اون ایده یا نشونه رو درک میکنم و می شناسم برای همین نباید انتظار داشته باشم تا یکی دیگه بهم بگه که باید چیکار کنم

اصلا ایده اومده تا منو هدایت کنه، و اگه بهش توجه نکنم و خیلی سریع اجراش نکنم شیطان ذهنم زودتر از اونچه که فکرش رو بکنم دست به کار میشه و منو در همون ابتدای راه متوقف میکنه

این کار شیطان ذهنه، در حالی که قلبم با ایده ها و الهاماتش منو هدایت میکنه

راه دریافت این هدایت برداشتن اولین قدمِ،

توی مسیر اون تصمیم هایی رو که به تعویق نمیندازم و براشون قدم برمیدارم، تجربه‌هایی کسب میکنم که منو رشد میده و درباره اهداف، قدم ها و تصمیمات بعدی به وضوح بیشتری میرسونه و توانایی های بیشتری رو برای اجرای تصمیمات مهم بعدی در وجودم شکوفا میکنه🪴

پس به بهانه انجام یک کار خاص تر، یا یک تصمیم مهم تر،

گرفتن یک تصمیم و اجرای اونو به تعویق نندازم و بیخودی منتظر یه فرصت مناسب یا یک شنبه دیگه نباشم، چون راهش اینه که این جهاد اکبر رو شروع کنم و از دل تضادها، خواسته هام رو با وضوح بیشتری بشناسم خواسته هایی که در ذهنم اونها رو جزء غیرممکن‌ها دسته بندی کردم، طوری که بیخیال شون شدم یا نزدیکه برای همیشه بیخیال شون بشم، نتیجه ارتباطات نامناسبیِ که در ذهنم درباره رنج ها و لذت های پیرامونِ تحقق اون خواسته در ذهنم شکل گرفته

به عبارت دیگه جای اهرم رنج و لذت درباره اون خواسته در ذهنم درست نیست، شرایط الانم به خاطر خروجی تصمیماتیِ که گرفتم یا به تعویق انداختم.

هر تصمیمی که میگیرم یا به تعویق

میندازم راهکار ذهنمه برای دور شدن از یک رنج، یا کسب یک لذت و به طور خلاصه تبعیت ذهن از اهرم رنج و لذتی که براش تعبیه شده.

این اهرم که ساختار ذهن رو پیکربندی میکنه عصاره فکر منه، یعنی ذهن با این اهرم برنامه ریزی میشه و ناخودآگاهانه رفتار هام رو در کنترل میگیره، روی تصمیمات و ایده هام اثر میذاره، اولویت هام رو تعیین میکنه، افسار زندگیم رو به دست میگیره و بهم در جهت ساختن اون اهرم خط میده و تجربه های زندگیم رو پیرامون این برنامه شکل میده دلیل اینکه آدمها در شرایط متفاوت عکس‌العمل‌های متفاوتی دارن اهرم های رنج و لذت متفاوت در ذهنشون هست که انگیزاننده و محرک ذهنه، برای فرار از اون رنج ها و به دست آوردن اون لذت ها.🪴

اگه این اهرم بر علیه من باشه یعنی برنامه‌ای بر علیه خودم در ذهنم نصب کردم، پس بسیار مهمه که عملکرد این اهرم رو در ذهنم بشناسم تا دلیل واکنش های ذهن و بازتاب اون واکنش ها رو در رفتار و سپس تجربم رو درک کنم.

یعنی بدونم چرا از انجام باید های هم جهت با خواستم، اقداماتی که ارزش می آفریند، فرار می کنم،

وچرا سرگرم انجام نباید هایی هستم که بین من و کیفیت زندگی مورد دلخواهم فاصله میندازه، باید فرایند نصب شدنِ این رنج و لذت ها رو در ذهنم درک کنم تا بتونم جای رنج و لذت رو در این اهرم طوری قرار بدم که هم جهت با خواسته هام کار کنه، چون خواسته هایی که ذهنم اونها رو جزء غیرممکن‌ها دسته بندی کرده به طوری که بیخیال شون شدم یا نزدیکه برای همیشه بیخیال شون بشم، نتیجه ارتباطات نامناسبیه که در ذهن درباره رنج ها و لذت های پیرامون تحقق اون خواسته در ذهنم شکل گرفته.

به عبارت ساده تر در ذهنم جای اهرم رنج و لذت درباره اون خواسته درست نیست، وقتی روی باورهام کار میکنم ایده هایی که مسائلم رو حل و نعمت ها رو وارد زندگیم بکنه بهم الهام میشه، اما چون درگیر مسئله نادیده گرفتن ایده‌ها و عمل نکردن به اونها به دلیل تنبلی، عدم احساس لیاقت، و جدی گرفتن خودم، و هر دلیل دیگه ای هستم، با نادیده گرفتن ایده‌هایی که بهم الهام میشه، با دست خودم راه ورود نعمت ها رو به زندگیم میبندم

مهم نیست که هدفم چقدر بزرگه، چون توانایی هام خیلی بیشتر از اونچه هست که فکرش رو بکنم، امکاناتی که خدا در اختیارم گذاشته خیلی وسیع تر از این حرف هاست. فقط کافیه این توانایی هایی که برای خلق اهدافم در من نهادینه شده رو باور کنم، تا بتونم به امکاناتی وصل بشم که مسخرِ من شده و وارد مداری بشم که اهدافم اونجاست چون وقتی در مدار اهدافم قرار میگیرم راهکارها و الهاماتی برای عملی ساختن و محقق کردن هدفم از راه میرسه، سپس قدم به قدم در این مسیر هدایت میشم

آگاهی های جلسه دوم روانشناسی ثروت 1 برای حل معضل ای هست که تاکنون تصمیمات زیادی رو نگرفته و تحقق اهداف زیادی را به تعویق انداخته است آگاهی های این دوره برای همه افرادی که هنوز نتونستن اهداف واقعی شون رو بشناسند اونایی که در تله یافتن یک هدف مهم گیر گردند و هر ایده و الهامی را نادیده می‌گیرند و غیر مهم میدونن اونایی که به جای برداشتن قدم‌های پیشرو و پیروی از الهامات همین لحظه منتظره یافتن یک رسالت جادویی و دهن پرکن هستند و نمیدونن که این آبشخور این معضل همون برنامه ناکارایی هست که بر علیه خودشون در ذهنشان نصب کردن برنامه ای که جای رنج و لذت در آن طوری طراحی شده تا آنها را مرتباً از هدفشون دورتر کنه و تقویم را غیرممکن تر جلوه بده اما وقتی برای تغییر این برنامه مصمم بشم از آگاهی های این دوره کمک بگیرم اقدامات ایده ها علایق و رنج ها و لذت هام هم جهت و هم مسیر با خواست نمیشه چون این قانون ذهن که وقتی جای رنج و لذت را در این اهرم در ذهنم درست کنم و سمت خودم را انجام بدم هم قطعاً سمت خودش خودکار آنها انجام میده طوری که ناممکن ترین چیزها را ممکن میکنه اصلا اهمیت نمیده چه چیزی را با رنج یا لذت میدونم اون فقط متمایل به سمت لذت و فرار کردن از رنج زن همیشه راهی به سوی اون لذت ها و دوری جستن از آن رنج ها در آستینش داره برای همینه که وقتی این اهرم ها در ذهنم درست بشه یعنی هم راستا با خواسته هام میشن اون وقت اهرم رنج منو از هرآنچه فراری میده که ناهماهنگ با خواستم هست اهرم لذت به منظور کسب اون لذت منو به سمت اون خواسته میکشونه و این برنامه ذهنی نیروی 2 در وجودم زنده نگه میداره که ناخودآگاه به سمت رفتارهای کارساز که در راستای خواستم هست همون رفتارهایی که قبلاً انجامشون برام رنج آور بودن مشتاق میشم و ناخودآگاه متنفر میشم از رفتارها و کارهای ناکارایی که فقط به خاطر درست نبودن جای رنج و لذت در این اهرم به سمتشون گرایش داشتم به اندازه‌ای که این اهرم در ذهنم درست بشه و به ثبات برسه نه تا نتایج دلخواه زندگیم هم به ثبات میرسه و ادامه دار میشه

سپاسگزارم از شما استاد عزیز و خانم شایسته جان🪴