به رویاهایت باور داشته باش | قسمت 1 - صفحه 3 (به ترتیب امتیاز)

با سلام

از فلوریدا به بندرعباس

این فایل روایت فلش بکی ایه از فلوریدا به بندرعباسه و راوی داستان مردیه که غرق در ثروت و نعمت و عشق خداونده.

فردی که در کلبه چوبی خودش که نهرها از زیر اون جاریه تشسته و داره از لپ تاپ گرون قیمتش و از توی خونه ی خودش کارش رو انجام میده .کاری ک نه دفتر و دستکی داره ونه کارمندای زیاد. کار و تفریحش یکیه و همین من رو یاد جمله ای از حضرت علی میندازه که:

هیچ تفریحی بهتر از کار نیست

همیشه به این فکر میکردم که این جمله چه معنی داره مگه میشه کار و تفریح یکی باشن ؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! چون دور وبرم هرچی نگاه میکردم از کار مینالیدن و همش دنبالی ی تعطیلی چیزی بودن که برن تفریح!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! بخاطر ورودی هایی که بهم داده شده بود واژه کار برام مساوی شده بود با سختی و در حالت خوبش اگه با سختی همراه نبود شده بود ی چیز تکراری و خسته کننده

ولی بعد از آشنایی با این مرد فهمیدم که آره میشه هم کار کرد هم تفریح .میشه کار و تفریحت اصلا یکی باشه و این مرد دقیقا شد مصداق این جمله برای من و این خواسته در من هم شکل گرفته که کار و تفریحم یکی باشه

مرد راوی ما نه یک پزشکه نه ی دندانپزشک یا جراح یا قاضی .شغل هایی که همه ما ی روزی فکر میکردیم رابطه ی مستقیمی با ثروت دارن تا اینکه این مرد بزرگ با منطق بمن فهموند که ثروت ربطی به شغل نداره چون تو همه ی شغل ها هم فقیر هست هم ثروتمند و این شد که من کم کم فهمیدم که ثروت ی چیز ذهنیه و به باورهای فرد بستگی داره نه شغلش.

مرد راوی ما داره کاری رو انجام میده که عشقشه که داره ازش لذت میبره و چون باورهای هم جهت با اون رو ساخته با ثروت و نعمت احاطه شده. باورهایی که نبودن و ایجادشون کرد و همین برای من انگیزه میشه که منم میتونم ایجادشون کنم

مرد راوی ما از کلبش خارج میشه .کلبه ای که مال خودشه. کلبه ای که سرشار ار عشق و فراوانی و نظمه. تازه این فقط یکی از خونه های زیباشه .خونه ای به مساخت 20 هکتار. اون از کلبش میاد بیرون تا جایی صحبت کنه که سقفش آسمون آبی صاف تمیز، دیوارهاش درختان سبز تنومند خوشرنگ و کفش سبزه و چمن نرم و لطیفه. اینجا همه چیز نشان از ثروت و بی نهایت بودن داره .

اینجا هیچ شباهتی به اون جایی نداره که اون تو بندرعباس توش زندگی میکرد:

ی اتاق خیلی کوچیک که سقفش ی لایه از چوب نامرغوبه، دیوارهاش سیمان نم کشیده بد رنگه و کفش ی زیلوی خشک با وسایل خیلی کمی که نشان از فقر داره

این لوکیشن ها هیچ شباهتی به همدیگه ندارن

اما نقطه مشترک هر دوی اینها مرد راوی ماست. مردی که در سال 1380 در بندر عباس توی اون اتاق سیمانی تنگ و تاریک همون حس و حالی رو داشت که الان داره.

لحن صحبت کردن و خنده هایی که روی لبش نشسته نشان از درون آرامش داره:

چه اونموقع که توی اون اتاق زندگی میکرد اتاقی که مالک و صاحبش کس دیگه ای بود

چه اون موقع که بیست نفر از یک حمام و دستشویی استفاده میکردن که حتی تصورش هم آدم رو عصبی میکنه

چه اون موقع که وضعیت مالی بدی داشت و حقوقش رو نمیدادن

چه اونموقع که حتی اجاره اون ی اتاق رو هم نمیتونست بده

چه اونموقع که قطرات قطران بدنش رو میسوزوند

چه اونموقع که کسب و کاری از خودش نداشت و برای ی نفر دیگه کار میکرد که حقوقش رو هم نمیداد

چه الان که:

سقف سرش آسمونه و کف خونش سبزه است .دیوارها رنگ سبز خوشرنگن و نور بی نهایت و چشمه ها دور و برش جاری .خونه هاش اینقدر بزرگن که هزاران هزار نفر رو میتونه مهمان کنه با همه ی امکانات که تصورش هوش رو از سر آدم میبره.

چه الان که اونقدر ثروت داره که حتی اگه کار هم نکنه تا چند نسلش میتونن بخورن و بخوابن و لذت ببرن

چه الان که فقط یکی از خونه هاش 8 تا اتاق و 6 تا حمام و دستشویی داره

چه الان که خلی از ملک هاش رو اجاره داده و صرف امور خیریه میشن

چه الان که سوار بر جت اسکی خودش توی دریاچه ی خودش قطرات باران بدنش رو میشوره و نوازش میکنه

چه الان که کسب و کاری داره که صاحب و مالکش خودشه و هر روز داره ثروت بینهایت تولید می کنه

چرا؟

چون ی روزی با خوندن قرآن فهمید :

که جهان قانون داره .هیچی الکی و تصادفی نیست .هر کی با قوانین همراه بشه پیشرفت میکنه و هر کی نکنه له میشه.

که انسان اشرف مخلوقاته و خداوند همه چیز رو مسخرش کرده و وعده داده که اگر اون رو باور کنه و بهش ایمان بیاره و روش حساب کنه:

یرزقه من حیث لا یحتسب میشه براش

لا خوف و لایحزن میشه براش

جنات تجری من تحت الانهار میشه براش

و این مرد هم باور کرد و تمامی وعده های خداوند به حقیقت پیوست چون:

وعدالله حق

الان این مرد غرق در نعمت و ثروتیه که حاصل اعتماد و توکل بر ربشه

نه ترسی داره و نه غمی چون نه در گذشتش غرق شده و نه نگران آیندشه چون میدونه گذشتش رو خودش رقم زده و آیندش رو خودش میسازه

اگر همه دنیا یک طرف و اون یک طرف باشه چون مالک و فرمانرواش خداست از هیچ کس و هیچ چیزی نمی ترسه

الان اون توی بهشتی داره زندگی میکنه که از زیر اون چشمه ها جاریه

و همه ی اینها نتیجه باور کردن خودش و خدای خودشه

ونتیجه این روایت برای من:

اگر خودم و تواناییهام رو باور کنم

اگر خدای خودم و قوانینش رو بشناسم و طبق قوانینش عمل کنم

من هم میتونم غرق در نعمات خداوند بشم و بهشت رو در همین دنیا تجربه کنم:

فقط باید تلاش ذهنیم رو زیاد کنم

بباید ورودی هام رو کنترل کنم

باید باورهای مناسب با خواسته هام رو بسازم

باید با منطق نجواهای ذهنم رو خاموش کنم

باید الگوهایی مثل استاد رو بیشتر پیدا کنم و باورهام رو تقویت کنم

نکات دیگه فایل که برا من جالب بودن:

لحن صدای همسر قبلی استاد توی اون فیلم نشان از سرزندگی و شادابی ایشون داشت

وقتی استاد از عموشون پرسیدن چه خبر از قشم ایشون سپاسگزاری کردن و گفتن خدا رو شکر دریا خیلی خوب بود و این نشون میداد ایشون آدم سپاسگزاری هستن

وقتی استاد با شوخی شروع میکنه به توصیف اون اتاق بقیه هم همراه میشن و هر کدوم ی قسمتی از اون اتاق رو تشبیه میکنن به چیزهای زیبا مثل چوب با کیفیت روس که استاد هم توی فایلی ازش صحبت کردن، یا هتل هرمز و … و همین باعث میشه ذهن همه بره رو زیباییها

اون جایی که ذهن پسرعموی استاد درگیر تلویزیون میشه استاد با ی سوال مناسب از عموش بحث رو عوض میکنه و تمرکز رو میبره رو خرید البته احتمالا ناآگاهانه

اون آهنگ سیاوش رو من قبلا گوش داده بودم و برام جالب بود که قشنگ داره قوانین رو بیان میکنه و اولین باری که گوش دادم با خودم گفتم حتما اگر مری جان و استاد این رو شنیده باشن تو یکی از فایل ها میذارن و امشب این اتفاق افتاد آخه اولین آهنگی بود که قبل از اینکه تو فایل بیاد من گوش داده بودم

سپاس استاد که امشب با این فایل امید و انگیزه من رو برا ادامه دادن مسیر بیشتر کردین