باوری که تغییرش، درهایی از نعمت را به زندگی ام گشود - صفحه 22 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد گرانقدرم

سلام به خانم شایسته گرامی

(( این سه باور ترمزی با ما چه می کنه!!!!))

روز بیست و پنجم را با مرور فایل ” باوری که تغییرش ….” شروع کردم . آه از نهادم بر آمد . ای وای باز هم باور محدود کننده عدم احساس لیاقت ! دیگر مطمئن هستم که این ترمز عامل مهم بازدارنده ی جذب ثروت کلان در من است!!! وقتی به گذشته های دور رجوع کردم به خاطر آوردم که چگونه باورهای محدود کننده ای که در کودکی در من شکل گرفته نفس مرا برای پیشرفت مالی بریده است .

همیشه در مدرسه و خانه می شنیدم :

– حواست باشه احترام به دیگران واجبه!!!

– رفتی مهمونی دست به چیزی نمی زنی؟؟؟

– اول بزرگترها بردارن بعد کوچکترها؟؟؟

– میوه بزرگ ها را برنداری؟؟؟

– روی حرف بزرگتر حرف نمی زنی حتی اگه اشتباه باشه ؟؟؟

– صداتو بلند نمی کنی ؟؟؟

– از خود گذشتگی شرط رسیدن به درجات بالای معنوی است؟؟؟

ومن برای این که آدم خوبی باشم همه را شنیدم و به تدریج ملکه ذهنم شد و بااااااوووورررر ساخته شد. بعد هم نمونه های آدم بدها را مثال زدند و خودم هم تایید کردم و گفتم

– چه خودخواه ؟؟؟

– چه پر رو ؟؟؟

– چه ( با عرض معذرت ) نفهم؟؟؟

– چه نادان و جاهل ؟؟؟

چرااااا؟ چون حرف بزرگترش را گوش نمی دهد.

و بزرگ و بزرگتر شدم و این باور از خودگذشتگی با من بزرگ شد در اشل بزرگتر و

همه جا من از خودم گذشتم برای این که دیگری آزار نبیند ، ناراحت نشود، بهش برنخورد و…. حالا که با قوانین آشنا شده ام ابتدا با خودم می گفتم

– من که ارتباطاتم عالی است!!!

– من که خیلی خوب در هر جمعی حرف می زنم و مشکلی ندارم !!!

– من که گلیم خودم را در هر شرایطی به خوبی بیرون می کشم و خود کفا هستم !!!

– من که پشتکارم در هر فعالیتی عالی است!!!

– من که در حد خودم یک زن موفقم !!!

– من که از در جمع ها بودن نگرانی ندارم!!!

– من که آگهی تبلیغاتی که استاد گفته خیلی راحت در جمع های سه چهار نفره عنوان کرده ام .

– من که به علت شغلم در نمایشگاه ها هر چیزی را به خوبی پرزنت می کنم !!!!

اما هنوز به درستی نرسیده بودم و نفهمیده بودم که نداشتن عزت نفس و عدم احساس لیاقت چنان در وجودم ریشه دارد که اتفاقن همین توانایی ها خودش حجابی شده بر روی همین عدم احساس لیاقت ؟!

استاد گرامی به درستی فرمودید سه باور ترمزی ” کمبود” ، ” عدم احساس لیاقت و ارزشمندی” و” هرچه ثروتمند شدن از خدا بی خبر شدن” . در بسیاری از ما چنان ریشه عمیقی دارد که کشف ترمزی که برای من خودش را این طور مخفی کرده بود طول کشید تا آن را کشف کنم . همه به من می گویند چه خوب می توانی اگر چیزی را دوست نداری پاسخ نه بدهی ! اما حالا کشف کردم در مقابل چیزهایی که توانایی داشتن شان را دارم با ارجح قرار دادن دیگران آن چیز خوب را از دست می دهم ؟؟؟

چند مثال می زنم شاید برای دوستان جالب باشد

– همیشه کادوهای خوب برای دیگران می خرم اما در مورد خودم باید حساب کتاب کنم؟؟؟

– همیشه در جای نشستن دیگران را مقدم می دارم؟؟؟

– همیشه هنگام غذا برداشتن به فکر همه هستم حتی اگر چیز خوبی نصیبم نشود؟؟؟

– هنگام سفر برای خرید ، اول برای دیگران خرید می کنم بعد برای خودم ؟؟؟

– همیشه برای درد دل دیگران وقت می گذارم و از بعد از آشنایی با سایت متوجه شدم چگونه دیگران اینطوری انرژی مرا می گیرند با به اصطلاح درد و دل کردن اما اگر دیگری برایم وقت نگذارد می گویم اسکال ندارد فرصتی دیگر . اما کی ؟

در انتها همین که ترمز یافته شد و باور قدرتمند کننده اش را ساختم و به لطف خدای بی شریک پروسه ی تکامل طی می شود و مثل همیشه منتظر خبرهای عالی من باشید چون اگر تا قبل از کشف ترمز که نشانه های عالی دریافت کردم حتمن پس از برداشتن این ترمز کولاک می شود.

سپاسگزارم