دستور العمل «خانه تکانی ذهن، گام به گام» - صفحه 5

سلامی با عشششق و مهربانی به خانم شایسته عزیزم

چون میدونم شخصا میخونید با تمام قلبم مینویسم برای تشکر جانانه از شما, اتفاقا امروز صبح که داشتم سپاسگزاری هام رو مینوشتم خدارو بخاطر وجود شما مریم نازنین سپاس گفتم, به عنوان یک دختر جوانی که تقریبا میتونم بگم شخص خاصی تو زندگیم نبوده که ازش الگو بگیرم خداوند شمارو سرراه زندگی من قرار داد, نقش شماهم تو زندگی من کم از پیامبرا و بقیه نبوده ,مریم جان خوش صدا وقتی میگفتید مدتیه تو پرادایس تنها هستید و به خدای درونتون وصل هستید و هیچ ترسی و ناراحتی و احساس تنهایی ای رو ندارید بازهم جلسات دوره مودت رو یادم اورد که مهمترین رابطه ما رابطه با اصلمونه و شما چقدررر زیبا اگاهی هارو عمل میکنید, وقتی خانواده و همسر و دوست و اشنا نیستند شما چه زیبا زندگی با خدای درون اون رابطه همیشگی و لذت بخش رو به ما یاد اوری میکنید و چقدر طعم این زندگی زیباست, چقدر خوبه که قدم به قدم قائم به ذات بودن رو اموزش میبینیم, چقدر اصول زندگی شما با قوانین جامعه فرق داره وقتی یکی یه شب تنها بمونه چقدر دلسوزی میکردیم براش ولی حالا انقدر دید و جهان بینی و سبک زندگیم تغییر کرده که تنهایی برای من یعنی هماهنگ شدنی عمیقتر با خدای درون و خیلی این هماهنگی خوبه انگار هربار منو ازادتر, رهاتر, ارامتر میکنه و به همون نسبت عشق احترام نعمت و خوشی بیشتری رو تجربه میکنم, من از استاد اینارو میشنیدم ولی اولین بار با دوربین شما اینارو زندگی کردنشو اموزش دیدم, من عاشق صلح درونم مریم جان, هیچ چیز برای من لذت بخشتر از وقتی نیست که اگاهی ای رو دریافت کنم که منو متصلتر به خدای درونم کنه!

چند روز پیش کوه بودم موقع پایین اومدن انقدر شاد و شنگول بودم که خیلی حسی بهم گفت از یه مسیر دیگه برو و وقتی رفتم تو یه لحظه دیدم فواره ای که داره روی درخت بید مجنون اب میشه باهربار یه دور گشتن بخاطر زاویه افتاب رنگین کمان بزرگی رو درست میکرد, یعنی در هردقیقه تقریبا چهارپنج بار رنگین کمان تشکیل میشد, این اولین تجربه من بود از دیدن پشت سرهم و تعداد زیاد رنگین کمان و هی دوست داشتم به ادمهایی که رد میشدن بگم تو هم بیا ببین ولی خب نمیدونستم با چه واکنشی مواجه میشم و نگفتم, بعد ازون گفتم خدای من یه عالمه فراوانی, نعمت, ایده, زیبایی اطراف من هست که دارم روزانه از کنارش رد میشم و نمی بینم شاید مثل قبلا که حتی نمیتونستم سپاسگزاری هامو به ده تا هم برسونم, این همه ادم رد میشن ولی فقط من دیدمش حتی با اینکه داشتم فیلم میگرفتم, گفتم خدایا چشم و گوشم رو به روی نشانه ها باز کن و خداوند بعد این دعای من این فایلهارو برای من اورد.

خانم شایسته عزیزم مفهوم خودخواهانه برای خودمون وقت گذاشتن واقعا برام قشنگ بود دوست دارم این حودخواهی رو, خودخواهی متصل به درون و غیر نیاز به دیگران

دیشب هم متن یکی از بچه های عزیز رو خوندم و سیوش کردم راجب رهایی, دوست داشتم اینو هم اینجا به اشتراک بگذارم:

“آن گاه که رها کنی ، خداوند درهای آسمانش را باز می کند و پرواز کردنت آغاز می شود. چرا ؟ چون دقیقا آن جا نقطه ای است که تمامِ تقلاهای خود را کنار می گذاری و یکپارچه میدان را به خداوند وا میگذاری ، واقعا من بُریدم ، ولی واقعا بیشتر از آن بُریدن ، عاشقِ زندگی کردن بودم  ، و تنها خداوند ، عشقم به زندگی را دید ، تا خودش همه چیز را تنظیم کرد

وقتی که بارهایِ منفی را از خود جُدا کنیم ، ابتدا رها و خلاص می شویم ، سپس ، به بارهایِ مثبتِ هستی ، به میوه ها و دستاوردها و محصولاتِ هستی ، مُلحق می شویم .

چرا رها نباشیم ، وقتی که در جهانی در حالِ بازی کردن هستیم که از هر جنبه اش ، بی نهایت است ، روزی جهان تنها آب بوده است ، چیزی دیگر از کُره یا کهکشانی دیگر واردش نشده بود و نخواهد شد ، پس چه عاملی رُخ داد که از آن جهان که تنها آب بود ، این همه زیبایی پدید آمد ؟ یقینا تنها و تنها باور و خواستنِ انسانها بود ، و نهایتی هم برای این خواستن ها و دریافت کردن ها وجود ندارد ، پس چه کمبودی هست وقتی که از هیچ ، همه چیز خلق شد ؟ آیا این نهایتِ احساسِ آزادی و رها بودن نیست ؟ در عینِ آزاد بودن و رها بودن ، چرا نخواهیم ؟ حتی اگر هیچِ هیچِ هیچ باشیم ، بخواهیم و بخواهیم و بخواهیم ، که جهان منتظِرِ خواستنِ ماست ، رها باش که عاقبتت ، بی انتها بودن است ، برقص که در مُحاصره یِ خداوندی”

امیدوارم خداوند مهربان تعهد لازم به همه مون رو بده

شاد باشید