زیبایی ها را ببینیم - صفحه 107

سلام.

الان تو فایل2 دوره احساس لیاقت کامنت نوشتم از گفتگوهای درونیم.

به نتیجه و احساس خوبی رسیدم.

اول میخواستم اینجا بنویسم.

ولی هدایت شدم اونجا.

جایی که تخصصی در مورد گفتگوهای ذهنی صحبت می کنیم.

الان حسم خوبه.

خوشحالم که به صلح درونیم نزدیک شدم.

خوشحالم از نازیبایی که منو وارد حس بد میکرد، خارج شدم و الان حسم بهتر شده.

پنجره ها رو باز کردم.

صدای گنجشک میاد.

صدای پرنده های دیگه میاد.

صدای اذان میاد.

معلومه که حسم خوبه،

چون صدای مورد علاقه مو دارم میشنوم.

صدای اواز پرندگان

عید فطر مبارک باشه.

امروز تولد همسر عزیزمه.

تولدش مبارکِ همه مون.

مدتها بود میخواستم کتونی هامو بشورم.

فرصت نمیشد.

امروز جفتشو شستم.

الهی شکر.

دیروز کامنت ملیحه جان مهارتی رو خوندم که نوشته بود موبایلش تو اسانسور افتاده پایین و خراب شده و باعث شده موبایل جدید بخره.

برای من الهام بخش بود.

که یه سختی یا ناراحتی در ظاهر بد، منجر به اتفاق خوب میشه.

همون کلام استاد:

اگه بگی خیره، کنترل ذهن کنی به سمت خیر، برای تو خیر میشه.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

سلام.

امروز چیزی شنیدم که در حالت عادی برام خوشایند نبود.

یعنی تفسیر ذهنم ازش خوب نبود و حسم رو بد می کرد.

اما با توجه به کامنت فاطمه جان محرمی که نوشته بود:

تفسیر ما از اتفاقات زندگیمون ، احساس مارو بوجود میاره واز احساسمون ، رفتارمون شکل میگیره. پس اگه با ذهنی آگاه و فعال ، تفسیرهای جدید و خوشگلی رو نسبت به اتفاقات داشته باشیم قطعا احساس خوب و احساس خوشایند وقشنگی تجربه میکنیم و رفتارهای بهتری هم نشون میدیم

سعی کردم در لحظه تفسیرم رو عوض کنم.

تفسیر ذهنم رو مثبت تر کردم، یه طوریکه حس بهتری بهم بده و همینطورم شد.

میتونم بگم همین یه کوچولو تغییر، برای من بهبوده.

البته که باید تمرین های کوچک، مستمر باشه تا کم کم شخصیتم عوض شه تا رفتارهام هم عوض شن.

مچکرم فاطمه جان.

خدایا مچکرم برای بچه های سایت.

هر کدومشون یاداوری های نابی دارن تو سایت به واسطه ی کامنت هاشون.

دیروز داشتم کامنت سعیده جان شهریاری رو میخوندم و از دلم رد شد چقدر خوب مینویسه.

منظورم فقط فحوایِ دلنشینِ کامنتهاش نیست.

در کنار فحوای زیبا، صحیح نویسی داره، املای کلمات رو درست مینویسه، نگارشش مطلوبه، جمله بندی هاش متوازن و خواناست.

ابتدا و انتهای متنش متناسبه.

یه جوری مینویسه که ارتباط معناییِ جمله درست منتقل میشه.

برای همینه که ایده ی نوشتن براش کاملا مطابق با مهارت و عشقِ درونیش هست و کاملا روی وجودش مینشینه.

همه ی این آپشن ها میتونه کمک کنن نوشته ی یه نویسنده، خواندنی و دلنشین باشه.

آفرین سعیده جان.

از فاطمه جان محرمی یاد گرفتم برای دوستام و محسناتشون هم ذوق کنم و بنویسم ازشون.

الحمدالله.

امشب دایره ابی رو دیدم و خوشحال شدم.

از نفیسه جان و فاطمه جان محرمی پاسخ داشتم.

دو تا از دوستان نازنین و خوش فرکانسم.

الهی شکر برای این روزی.

الحمدالله دو تا از خواهرام و خانواده هاشون به سلامتی از سفر برگشتن به خونه هاشون.

امروز با خانواده ام دعوت شدیم برای سیزده به در به دامداری یکی از اقوام بسیار نازنینِ همسرم.

هم میتونم از فضای زیبای اونجا بازدید کنم، هم تفریح کنیم و دور هم جمع باشیم، هم از نزدیک پرورش و تغذیه ی گاو و گوساله رو ببینم.

همسرم بارها رفتن اونجا، ولی من اولین بارمه و خیلی ذوق دارم از این تجربه.

همیشه دلم میخواست برم دامداریِ این عزیز و خوشحالم که امروز دعوت شدیم.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

سلام.

الان کامنت نفیسه جانم تو فایل توحید عملی1 و مناجاتش با الله رو خوندم.

قلبم تکون خورد…

یه طوری نوشته بود که دلِ منم بال بال زد با خدا یه دل سیر حرف بزنم.

بی ادا اطفار.

بدون سانسور.

با خوشی و خوشحالی.

با طراوت.

ساده و صمیمی.

یه دل سیر.

تو خلوت و سکوت.

تو تنهایی.

فقط خودم باشم و خودش.

بنویسم…

خدای نازنینم

تو بسیار مهربان و کریمی.

دلم میخواد سر حرف رو باهات باز کنم و یه دل سیر گپ بزنیم، انقدر که بعدش بگم آخیش.

الحمدالله.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

سلام.

الان داشتم کامنت دوستانمو تو ایمیلم میخوندم، نفیسه جان، سعیده جان شهریاری، فاطمه جان محرمی، ناعمه جان احمدی و رویا جان محمدیان.

چقدر قشنگه خوندنِ کامنت.

چون اینطوری از احوالاتشون اگاه میشم.

خدارو شکر همه خوب و خوش و سرشار از انرژی های خوب و مومنتوم مثبت بودن.

الحمدالله.

حافظ جون لالا کرد.

میخوام برم سراغِ دفتر جانم.

این دفتر متفاوت شده از دفترهای قبلیم.

چند صفحه پاره شده توسط دست های کوچولوی کنجکاو و کاوشگرش.

منم همینطوری نگهش میدارم.

که تمرین بدم به خودم که اشکالی نداره، بچه است دیگه.

قبلا اگه یه غلط املایی تو دفترم بود حتی ممکن بود صفحه رو بکنم، الان به درجه ای از بهبودگرایی نزدیک شدم که صفحه ی پاره شده توسط قند عسل رو همونطوری نگه میدارم و همچنان تو دفترم ادامه میدم به نوشتن :)))

افرین قهرمان.

خدا قوت دلاور :)

تو دفتری که برای حافظ مینویسم به یادگاری از این روزها، از تغییراتش نوشتم.

لذت بردم.

هر وقت فرصت کنم مینویسم.

این روزها دارن میگذرن و دوست دارم ردپا بذارم ازشون.

از تغیرات قند عسلم که هر کدومش برام جالب و جذابه چون دارم تکامل رو به چشم میبینم هر روز و هر لحظه.

الهی شکرت.

یکی از خوشحالی های این مدت اخیرم اینه:

موهام بلند شدن و داخل کش جمع میشن.

از مرحله ی کوتاهی مو، خارج شدم.

دوست دارم موهامو بلند کنم.

بلند شدن مو خودش یه مثال بارز برای تکامله.

تو نمیتونی زور بگی و عجله کنی که یالا، بدو، تا موهات بلند شن.

رشد، فرایند طبیعی خودشو طی میکنه.

نه زودتر نه دیرتر.

چه رشد جسمانی چه رشد معنوی و روحی.

این عالیه.

الهی شکر.

در خلالش میفهمی باید صبر کنی، زندگیتو جلو ببری.

همه چیز در وقت خودش انجام میشه.

الحمدالله.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

سلام.

فایلهای توت فرنگی 19 دلاری رو چندین بار شنیدم.

رو اسپیکر گذاشتم و سه تایی مون شنیدیم.

استاد جان مچکرم برای تک تک فایلهای سایت.

حافظ عسلی کمتر از یک ماه دیگه، به سلامتی و لطف الله، یک ساله میشه.

خدایا شکرت که به ما فرزند سالم و باهوش و زیبا هدیه دادی.

پارسال این موقع چشم به راهش بودیم، فکر میکردیم فروردینی بشه مثل باباش.

اقا حافظ 2 اردیبهشت قدم گذاشت سر چشم ما.

خدا حافظت باشه هر لحظه مامانی.

همینم هست.

باور دارم و همینم میشه.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت