زیبایی ها را ببینیم - صفحه 94

هو الرزاق

سلام.

امروز حرف جالبی زدم:

به خاطر یه قند خراب و سیاه، ارزش و نعمتِ یه قندون قند سالم و سفید رو زیر سوال نمیبرم.

اینو برای این گفتم که یه ناراحتیِ کوچولو باعث نمیشه یه عالمه شادی و لذت رو نادیده بگیرم.

یعنی در واقع بی انصافیه.

سمانه جانم ازت راضیم.

از تغییرت در اون مثالی که تو ذهنته الان، بسیار خوشحالم و بهت افتخار میکنم.

دوست دارم بهبودهای کوچک و مستمر دارم.

دوست دارم تلاشمو میکنم برای بهتر شدنم.

دوست دارم تغییر عملکرد دارم در جهت بهبود.

الهی شکر.

امروز یه مطلبی خوندم در سایت در رابطه با وابستگی:

یعنی اینکه حالِ خوشت رو به چیزی گره نزنی.

یعنی اگه نباشه به هم بریزی.

یا دایم منتظرش باشی.

عدم وابستگی یعنی من خوشحالم با بودن یا نبودن چیزی.

اینا شاید در ظاهر همینجوری اومدن جلوی چشمم، ولی خودم که متوجه میشم تلنگرهای ریز روزانه هستن برای من که بهشون فکر کنم، روشون تامل کنم، تو مثال های اکنونِ زندگیم بررسیشون کنم.

الهی شکر برای استاد جان و سایت و کامنت ها.

این کامنت های سایت، شگفت انگیز هستن به معنای واقعی.

شاید در ظاهر عادی میخونم و میرم بعدی.

حتی گاهی فکر میکنم اینی که خوندم رو درک نکردم، یا نچسبید بهم، یا تو مدارش نبودم، ولی جالبه که بگم اونی که باید درک کنم رو درک میکنم، اونی که نیازمه رو دریافت میکنم، و لذت میبرم که میرن تو ذهن و قلبم…

الهی شکر.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

به نام خدا

سلام.

امروز روز خوبی داشتم.

اگه بخوام بررسی کنم اینا به چشمم میاد:

کنترل ذهن کردم، حسم خوب شد و اتفاقات خوب اومدن.

الان داشتم کامنتهای دوستان رو از ایمیلم میخوندم که یهو دایره ابی رو دیدم کنار پروفایلم.

به خدا گفتم باهام صحبت کن.

پیام هاش برام ایناست:

به داشته هات فکر کن

حال واحساسات رو عالی نگه دار

از مسیر لذت ببر

ثروت لاجرم وارد زندگیت میشه

وظیفه تو وکار تو فقط فقط کنترل ذهن هستش

الهی شکرت.

امروز تو دفترم هم مثل سایت، زیاد نوشتم.

انقدر قلبم صیقلی بود که تند تند مینوشتم…

امروز سپاس گزاری از خدا نوشتم.

تشکر از خودمم نوشتم.

یه افکاری اومد تو ذهنم که اذیتم کنن و حسم رو بد کنن، اونارو هم به لطف الله، مهار کردم.

چقدر همه چیز حولِ محور کنترل ذهن میچرخه.

خدایا یادم بده بهتر کار کنم روش.

امروز وقتی کامنتهای بچه هارو میخوندم پیامی دریافت کردم:

اینکه باید ظرفمو بزرگ کنم تا نعمت های بیشتری دریافت کنم، نه اینکه من از چه راهی به خواسته هام میرسم.

امروز شفاهی هم سپاس گزاری قلبی کردم به درگاه خدا.

خیلی ساده تر از قبل.

یه طوری شدم امروز که خودم هم کلی لذت بردم.

نمیخوام ساده بگذرم از امروز.

باید رو مسیری که امروز طی کردم تفکر و تامل کنم.

میخوام هر روزم همین شکلی بشه به یاری خدا.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

به نام خالق زیبایی ها

سلام.

خداوندا

من چطوری ازت تشکر کنم که حداقل قلب خودم اروم بگیره؟

مرسی برای پسر قشنگم.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

پسر مهربانم.

پسر باهوشم.

پسر سالمم.

پسری که با اون چشم های قشنگش طوری با عشق بهم نگاه میکنه که قلبم آب میشه.

پسر قشنگم که زیبا غذاشو میخوره.

پسر عزیزم که قشنگ بازی میکنه.

قشنگ کنجکاوی و کاوش میکنه پیرامونش رو.

پسر عزیزم که زیبا و معصومانه میخوابه.

پسر عزیزم که اومده خونه و زندگیمونو جذابتر کرده.

پسر عزیزم که صدای خنده هاش قلبمونو آب میکنه.

پسر قشنگم که دست هاش رو برای آغوش ما باز میکنه به زیبایی.

پسر عزیزم که حرکت هاش خیلی قشنگه: سینه خیز رفتنش، نشستنش، تمرین راه رفتنش با کمک ما….

پسر قشنگم که وقتی تبلیغات پخش میشه از تلویزیون ذوق میکنه و تماشا میکنه.

خدایا این روزها خیلی به خودم میگم سمانه یادته بچه میخواستی؟

تو دلت گاهی غصه هم خوردی هر چند کم؟

یادته حرف بچه میشد چون نداشتی ناراحت میشدی، حست بد میشد؟

یادته دوست داشتی خدا بهتون بچه بده؟

یادته سپرده بودی به خدا و بعد از یه مدت رها کردی دیگه و نچسبیدی بهش.

و اتفاقا خداوند بعدش بهتون بچه داد.

این حافظ نازنین رو داد.

این دلبر شیرین رو داد.

یادته تقریبا دو سال بعد ازدواج دیگه خودت دلت بچه خواست؟

که قبلش نمیخواستی به دلایل متفاوت.

ولی یه روز خدا بهت گفت هزینه های بچه با منه، مثل هزینه های خودت و آرش که با منه.

و تو دلت قرص شد که خب باشه، تمام، من دیگه حرفی ندارم.

یادته به همسرت گفتی اونم اوایل مقاومت های مالی ترمزش بود برای بچه دار شدن.

ولی بعدا دوتاتون دیگه ذهنتون اماده شد برای بچه دار شدن؟

و این خواسته ادامه پیدا کرد تا سال پنجم ازدواجتون که اجابت شدین…

اونم چه سورپرایزی…

یادته 4 آذر که فهمیدی حافظ تو دلته چه حسی داشتی؟

یادته به خدا چی گفتی؟

گفتی خدایا همیشه یادم بنداز که تو معجزه وار حافظ رو به ما دادی و ما سپاس گزارت باشیم همیشه و هیچوقت عادی نشه برام.

سمانه خانم یادته چقدر دوران بارداری خوش گذشت و شیرین بود.

یادته زایمان و بعدش چقدر بزرگتر شدی.

چقدر با چالشهات بزرگتر شدی.

سمانه تو خواسته ایت اجابت شده که خیلی بزرگه.

که سندی هست برات که خواسته هات هر چی که باشه اجابت میشه.

چون خداوند خودش پشتیبانته.

چون خداوند خودش صاحب تو هست و به نیازهات رسیدگی میکنه.

سمانه از خودت راضی باش.

با خودت مهربون باش.

خودتو ببخش برای اشتباهاتت.

قبول کن تو هم اشتباهاتی داری هر چقدر که دقت کنی.

تو هم نااگاهی های خودتو داری.

داری تلاش میکنی برای بهبود، برای رشد.

لطفا بهبودهاتو ببین.

نذار عادی شه برات.

همیشه بهبودهاتو تازه نگه دار برای خودت.

اینا بهت انگیزه ی سپاس‌گزاری بیشتر و بهتر میده.

سمانه به خودت یاداوری کن انقدر سخت گیری نکنی به خودت که همه چی تموم و کامل باشی چون نمیتونی.

الکی خودتو با کمال گرایی رنجیده و ضعیف نکن.

خدایا ازت خیلی ممنونم که حافظ رو به ما دادی.

به من و باباش.

به مامان بزرگ هاش.

به بابا بزرگش که هست و به پدر من که روحش ناظر هست.

به عمه و عمو و زن عمو و دختر عمو و پسر عموش.

به خاله ها و شوهر خاله ها و پسر خاله و دختر خاله هاش.

به دایی و زندایی و دختر داییش.

به دوستان و عزیزان و اشناهامون.

خدایا شکرت که این هدیه ی زیبا رو به همه مون دادی.

حافظ و تمرکز کردنش روی بازی هاش به من درس میده.

که یه بچه از هر چیزی برای خودش اسبابِ بازی میسازه.

نه فقط اسباب بازی هایی که داره.

از یه قطره چکان که برای دادن قطره هاش استفاده میکنم، برای خودش اسبابِ بازی و سرگرمی میسازه.

از جوراب، کلاهِ حمامش که اب نریزه تو چشم هاش، از لباس هاش، از ظرف غذاش، از قاشق، از دفتر من که دیگه شده دفتر خودش، از هر چیز جدیدی که میبینه برای خودش اسبابِ سرگرمی میسازه و متمرکز باهاش مشغول میشه.

موقع تمرکز لب هاشو جمع میکنه و من پسربچه ی زیبا و کنجکاوی رو میبینم که میخواد اون وسیله رو کشف کنه.

خدایا شکرت که من اون لحظه ها رو میبینم.

که میتونم تحلیل کنم چی به چیه.

جریان چیه؟

خدایا شکرت که با عشق میاد بغلم، بهم نگاه میکنه، ماچش میکنم، بازی میکنیم با هم.

خدایا شکرت که کمکم کردی و روحیه ام بهبود پیدا کرد.

که به یادم اوردی چقدر نعمت دارم.

خدایا شکرت که به بهبود و رشدم کمک میکنی، بهم یاد میدی، یاداوری میکنی بهم، هدایت و حمایتم میکنی.

خدایا لحظه‌ای منو به خودم واگذار مکن.

وگرنه من غرق میشم.

مگه من کیم یا چی بلدم از خودم که روش حساب کنم.

بدون تو غرق میشم.

وقتی مغرور میشم که خودم بلدم و میتونم و کنترل میکنم و درستش میکنم، غرق میشم، همه چی خراب میشه.

گمراه میشم.

به بیراهه میرم.

بهم سخت میگذره.

ناتوان میشم.

تو دستم رو بگیر همیشه و هر لحظه.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

یا الله

سلام.

صبح اگه غفلت میکردم و تو مسیر بهبود نبودم، یه عالمه زیبایی و نکات مثبت رو نادیده میگرفتم و حسمو بد میکردم فقط به خاطر یه دونه چالش که اتفاقا درس داشت برام، اونم برای بهبود خودم…

خدایا شکرت که به یادم آوردی.

که اگاهم کردی.

که به قول اون ضرب المثله: به خاطر یه بی نماز در مسجد رو نمیبندن.

که به خاطر یه دونه سختی، بیخیال کلی آسانی نمیشن.

به خاطر یه دونه نداشته، بیخیال کلی داشته نمیشن.

الهی شکر که بیدار (هوشیار) بودم و پیام خداوند رو گرفتم.

الهی شکر که حس بد فقط چند دقیقه بود و تغییر افکارم باعث تغییر حسم شد.

الان که کلا دیگه هیچ خبری از اون حس بد اولیه و ناراحتی و گفتگوهای ذهنی مسموم نیست.

الحمدالله.

یه نازیبایی (در ظاهر) اولش از طریق ذهن، با تمام قوا به ادم حمله میکنه.

انواع حس های منفی (خشم، ترس، کینه و …) رو به آدم تزریق میکنه.

به ادم حس قربانی بودن، مورد ظلم واقع شدن، حس مورد حمله و هجوم قرار گرفتن میده.

اگه بشه همون دقایق ابتدایی، کنترل ذهن جانانه کرد و پی به درس های اون موضوع برد و تازه سپاس گزار بود به خاطر اون چالش، به سرعت ورق برمیگرده.

اینکه به یاد اورد همه چیز خیره.

چه خیرهایی که آشکار هستن.

چه خیرهای پنهان، همونایی که در ظاهر چالش هستن و باعث ترس و خشم اولیه میشن، ولی بعدا میبینی که انقدرها هم که فکر میکردی در ثانیه های اول، نه تنها هولناک نیستن، بلکه اومدن تا مدار تو رو ببرن بالاتر.

البته اگه بتونی طوری به ماجرا نگاه کنی که بهت حس خوب و امید و بهبود بده.

به خودم محکم گفتم:

سمانه اگه به ناراحت شدن و باقی رفتارهات ادامه بدی تغییری نکردی.

شخصیتت بهبود پیدا نکرده.

برای همین رفتارم رو قطع کردم و رفتار جدیدی به واسطه افکار جدیدم، خلق کردم.

الهی شکر.

این یه نعمت و روزی بسیار بزرگ برای منه امروز.

فقط خودم و خدا متوجه میشیم چقدر بزرگه.

کسی که ناراحت شدن، الگوی تکرار شونده اش بوده، امروز یه تغییر در خودش ایجاد کرده.

امروز به تله ام غذا ندادم و از خودم راضی هستم.

افرین سمانه برای این بهبودت.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

الهی شکر

یا ارحم الراحمین.

سلام.

□یه عالمه سپاس گزاری با عشق و حس خوب و قلبی، تو دفترم نوشتم.

هر چیز کوچک یا بزرگی که قشنگ بود و هست.

حس خوب بهم داده.

حرکت یا رفتارِ قشنگی بوده.

الهی شکرت.

□خواهرزاده ی عزیزم محیا، یه دفتر زیبا و باکیفیت و یه روان نویس زیبا به مامانم هدیه داد.

خیلی خوشحال شدم و ذوق کردم.

خواهرزاده ام یه خودکار قشنگ هم به مامان خودش هدیه داد.

بازم شاد شدم و لذت بردم.

الهی شکر.

□کامنت های سفرنامه اقا ابراهیم رو خوندم.

سفر به کاشان.

انقدر قشنگ توصیف میکردن منم حسِ برف و زیبایی و سرما رو حس کردم.

الهی شکر برای چیدمانِ قشنگ خداوند برای ایشون و سفرشون.

□هر بار که موادِ پخته شده ی سوپ حافظ رو با خرد کن مخلوط میکنم، کلی ذوق میکنم.

عاشق این سوپ مقوی و مغذیِ حافظ جانم هستم.

نوش جان قند عسلم باشه.

□الهی شکرت برای مادر مهربان و بخشنده ام.

خونه شون بودیم و کلی عشق دریافت کردیم ازش.

تنش سلامت، روزیش فراوان، خیر ببینه در دنیا و آخرت.

□خواهرم 3 شکلات به شکلِ قلب بهمون هدیه داد.

لذت بردم و شاد شدم.

الهی شکر.

□خدایا شکرت برای نعمت ها و روزی هامون.

□خدایا شکرت برای همه ی نعمت های زندگیمون.

□حافظ جانم برای اولین بار با اون دست های کوچولو و نازش، دست زد.

کلی ذوق کردیم.

خدایا بی نهایت ازت ممنونم برای حافظ جانم.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت