گفتگو با دوستان 16 | چگونه در مدار مناسب قرار بگیرم؟ - صفحه 11

سلام به استادعزیزونازنینم.

گفتگوی استادعباس منش قسمت 16.

سپاسگزارخداوندی هستم که امروزمنوبه این فایل هدایت کرد.

خیلی خوشحال میشم که استادتوفایلهاشون مدام به مایادآوراین میشن که درمسیردرست باشیم نتایج راخواهیم دید.پس بایدبه همون میزان ازخودمون توقع کنیم.

استادجونم 4گروهی ازانسانهاروکه به این روشها زندگی میکنن ،معرفی کردن.

گروه اول :گروهی بودن که انقدبایدبلابه سرشون بیاد.انقدنشونه هاببینن تاباورشون بشه که بایدمسیرروتغییربدن.

گروه دوم :تاسرحدمرگ مسیراشتباه رومیرن ووقتی که خوشگل خوردن زمین ،تازه متوجه میشن که بایدتغییرمسیربدن.

گروه سوم :بااولین نشانه هامتوجه میشن که درمسیرغلط افتادن وسریع تغییرمسیر میدن.

گروه چهارم :کسانی هستن که قبل از اینکه نشانه ای ببینن ،دنبال بهبوددائمی هستن .وهرروزاین مسیرروبافکرکردن ادامه میدن.

راسش ماتوزندگیمون ،هرچارتا،گروه روتجربه کردیم.

قبل ازآشنایی بااستادکه کلن تومسیراشتباه بودیم .مسیری که هم ب لحاظ مالی آسیب‌های زیادی خوردیم هم توروابط عاطفی.

ولی وقتی که بااستادهستیم ،باتوجه به قانون تکامل شبیه گروه سه بودیم وبه یاری خداداریم روی خودمون هرروز کارمیکنیم تاهمیشه طبق اصول گروه 4بمونیم.

بالاخره کسب آگاهی های جدید،تغییرافکاروایجادباورهای خوب ،کارکردن روی دوره های که استاد برامون تهیه دیدن ،خودش بی تاثیرنبوده.

از تجربه ی دوست عزیزمون فرزانه ومحمدهم لذت بردیم.انشالله به یاری خدا پله های ترقی رویکی پس ازدیگری طی کنن وبه خوشبختی کامل برسن.

به قول استاداین خیلی خوبه که در بهترین زمان ممکن خداونداونهاروبه خریددوره ی ثروت یک ،هدایت کردن.وازاون بهتراینکه اهل عمل بودن وباتوجه به تجربه های استاد،مسیردرست روانتخاب کردن ونتیجشم گرفتن.

راسش منم زمانی به سمت استادهدایت شدم که هم ازلحاظ مالی داغون داغون بودیم هم ازلحاظ روابط عاطفی با همسرم که یه چیزی بدترازداغون شدن.

که خداروشکربعدازگذشت دوسال ازلحاظ مالی تغییراتی کردیم به قول استاددرآمدمون بالاتر رفت .واتفاقات بهتری توزندگیمون افتاد.البته به نتایج بالاهنوزنرسیدیم ولی باوردارم که میرسیم.

میدونیدهمسرمنم دوره ی ثروت یک وسه روخریدوباورهای خوبی پیداکرد.فقط متاسفانه به خاطروابستگیش به من ،هروقت بامن حالش خوب باشه ینی ازجانب من اوکی باشه ،بیشتردنبال تغییرافکاروباورهاش میره .انگاراین نیرو،روازسمت من میخادبگیره.

ولی وقتی ازسمت من حالش خوب نباشه ،حوصله ودل ودماغ هیچ کاری رونداره.

من به این احساسش کاری ندارم هرچند که منم ظاهرن ازاین طریق سودمیبرم یاضررمیکنم ولی من سعی کردم اصولی ،روی خودم کارکنم واونم متوجه ی این ضعفش بشه وسعی کنه این حال خوبی روازخودش بگیره.

که تواین یکسالی که گذشته ،شاید20درصدصدفرق کرده باشه که من به همونشم راضیم .

اهل گوش کردن فایل ونوشتن هم نیست ولی هروقت فایلی گوش میدم که می‌دونم به کارش خیلی میاد،ازش درخاست میکنم که گوش بده .یه وقتایی هم خلاصه ومفیدخودم صحبتهای استادروبراش توضیح میدم .هرچیزی به من ربط داشته باشه ،دوست داره .چیزی که منووازش جداکنه حالشوبدمیکنه.

روابط بین منووایشون پاشنه آشیل منم هست .

البته که من اصلن وابسته به ایشون نیستم اتفاقاگاهی فراری هم هستم .

ولی خب دارم سعی میکنم حدتعادل این احساس روپیداکنم .تاخودمم به آرامش برسم وخودمم ازاین رابطه لذت بیشتری ببرم.

منم برای حفظ روابط خیلی زورزدم .خیلی وقتها برخلاف میلم رفتارکردم.اماحالامتوجه شدم که اینم مثل ساختن ثروت وهرچیزدیگه ای ،بایدرهابشه واجازه داده بشه که خداونددرمسیربه هرآنچه که خودش بهترین می‌دونه ،هدایتم کنه.

سماجت توبراورده شدن من ،توخواسته هام ازاون حرکتهای اشتباهه .ولی دست جهان وخداروبازگذاشتن ازاون حرکتهای کاملن درسته .که ممکنه تواین مسیرباتضادهایی مواجه بشی که توروازمسیرمنحرف کنه.یاباعث بشن توبزرگ بشی .که این بستگی به کارکردعمل خودت داره.

توروابط من مثل گروه سوم عمل کردم .

ینی نشانه هایی دیدم که منومتوجه کرده که درمسیرغلطی گام برداشتم ،به همین جهت دوباره برگشتم .

امسال راخوب شروع کردم ودلم میخادبه جای دیدن نقصهای همسرم توروابط به نقص‌های خودم توجه کنم .

دلم میخادباورهای ثروت وفراوانی وداشتن روابط عاطفی خوب وعالی ازباورهای قوی خودم باشه .

وتمام مقاومتهاموتواین راستا،ازبین ببرم.

یه کم منطقی تروعادلانه تربه این قضایا نگاه کنم .

خدادرهمه لحظات می‌تونه به من نعمت وفراوانی بده .

اگه ازاین داستان محرومم ،ب خاطرکمبودباورهاوایمان خودمه .

نبایدخدا،یاهیچ کس دیگه رومواخذه کنم ،بایدبه درون خودم نگاهی بندازم تاعلت اصلی روپیداکنم .

تقلاوتلاش زیادی کاری ازپیش نمیبره بلکه باید به اون بالایی اعتمادکنم وایمان داشته باشم که خودش به هر طریقی که میخادمنوهدایت میکنه .

به قول استاد اجازه بدم خودش مهره هاروبچینه.فقط کافیه من بهش ایمان داشته باشم بقیش حله.

وقتی روکله ی خودمون راه میریم هزارویک سوال توذهنمون میاد.طوری که جواب هیچکدوم روهم نمی‌دونیم .بعدتنهااتفاقی که میفته اینه که به احساس بدمیریم بعدتوقع اتفاق خوب داریم .

هنوزکوچیک فکرمیکنیم .هنوزنیازداریم باورهامونو،قدرتمندتربکنیم.

امیدوارم که بتونیم .

ازاستادعزیزمون هم بی نهایت سپاسگزاریم .که همیشه صدای دلگرمشون روحیه بخش دلهامون میشه.