سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 158 - صفحه 12 (به ترتیب امتیاز)

استاد واقعا از شما و عزیز دلتون بی نهایت سپاسگزارم که این لحظات زیبا رو برامون خلق و ضبط کردید، چقدر از لحظه به لحظه ی این تصاویر لذت بردم و چقدر دیدن این زیبایی ها دلیلی شد برای بار ها و بارها شکرگذاری از خداوند و خالق این زیبایی ها..

این فایل بیست و دو دقیقه ست ولی دیدنش برای من دو ساعت زمان برد، اونقدر که در هر قسمت از ویدئو پاز میزدم و تجسم و تخیل میکردم و هی به خودم و خدا میگفتم که اگه من اینجا بودم چه کارای بیشتری میکردم و چه چیزای بیشتری رو تجربه میکردم و چه درخواست ها و مکالمات و سوال هایی از این آقای خلبان خوش انرژی و کاربلد میکردم، و چقدر جذاب بود برام که ایشون مهارت مکانیکی و طراحی و الکترونیک و نجاری و خلبانی رو با هم دیگه بلد هستند و این همون میل تشنه بودن برای حرکت توی مسیر مورد علاقه ست که باعث میشه همه ی آنچیزی که برای بهترین بودن نیاز هست رو یاد بگیری..

چقدر آرامش بی نظیری توی چهره شون موج میزد و به خدا گفتم ببین آدم وقتی کاری رو انجام میده که با تمام وجود عاشقشه تا این حد فراوانی و امکانات و پیشرفت و زیبایی و عشق و آرامش رو وارد زندگیش میکنه و به وضوح مشخصه که خلبانی و هواپیما، نه تنها کار و شغل و منبع درامدشون بلکه عشق و تفریح و جریان زندگی و بخشی از وجود و عضوی از خانواده ی این آقاست و همین یعنی خوشبختی، همین یعنی سعادت، و این یعنی پکیج کاملی از همه ی چیز های عالی با یکدیگر در زندگی!!

چه کلمات انگلیسی جدیدی از توضیحات مریم عزیز به گوشم خورد که معنی شو نمیدونستم و در حین این که با لپ تاپ داشتم ویدئو رو میدیدم همون جا ویدئو رو متوقف میکردم و با گوشیم اون کلمه رو سرچ میکردم که ببینم معنیش چیه،

چقدر زیبا توضیح دادن که زمانی که آدم یه شخص هم فرکانسش رو میبینه نیازی نیست زبان یا فرهنگ یکسانی داشته باشه و این فرکانس ها هستند که ابزار برقراری ارتباط بین اشخاص هستند،

اونجاش چقدر لذت بردم که گفتن حس خیلی خوبیه که از اون بالا همزمان با دیدن زیبایی ها در حین اینکه مکان ها رو میبینی توضیحاتشون رو هم بشنوی تا این که تنها فقط ببینی شون!! گفتم ببین این خانوم چقدر به جزئیات همه چیز با دقت توجه میکنه و به ما هم توضیحش رو میده،

چقدر اون جا تحسین شون کردم که بهتون گفتن شما هم پرواز رو حتما امتحانش کنید بعد شما دو دل بودید و احساس کردید مزاحمشون میشید و چقدر ایشون عالی توضیح دادن که به نظرم احساسش دقیقا مثل زمانیه که ما خودمون یه وسیله ای رو داریم و دوست داریم به یه کسی نشون بدیم تا تجربه اش کنه و چقدر عالی احساس اون آقا رو در حین خلبانی تونسته بود دریافت کنه و صادقانه باهاتون در میون گذاشت که باعث شد اون دودلی شما هم برطرف بشه و با خیال آسوده تر و احساس بهتری سوار هواپیما بشید، چقدر اونجا تحسین کردم رابطه ی بین تون رو و این حد از صداقت و شفافیت رو، و این که چقدر مکمل خوبی برای هم هستید، و زیبا تر بخوام بگم، چقدر به هم میاین!!!

خدایا شکرت که دوربین استاد ابزاری شد برای ملموس تر شدن و واضج تر شدن خواسته هامون و دیدن زیبایی ها و فراوانی های دنیای بی نهایتت، و قوی تر کردن باور این که چقدر انسان خوب تو این دنیا زیاده و همه جا میشه در یک زمان و در یک مکان کنارشون قرار گرفت…

از خدا هم سپاسگزارم که من رو در زمانی به دیدن این ویدئو هدایت کرد که هم با آرامش بتونم ببینمش و هم تا این حد به جزئیات توجه کنم و هم بیام این کامنت رو تایپ کنم که انگشت هام هم یک تمرین تایپ ده انگشتی رو پس از مدتی داشته باشن..

خدایا شکرت به خاطر وجود ارزشمند استاد عزیز و عزیز دلشون…