سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 207 - صفحه 1

بنام تنها فرمانروای آسمان ها و زمین

سلام به روهروان عشق، به لیدرهای سفر زندگی به سمت جاده سعادت و خوشبختی و عشق و سلامتی و ثروت، میخوام تا صبح فقط سلام کنم به شما استاد و استادیار.

سلام به همسفران ناب خودم که در گوشه گوشه ی این دنیا با هم در مسیر یک سفر دل انگیز هستیم با لیدرهای مشترک.

اصلا نمیدونین چقدر خوشحال شدم تا اومدم برم قسمت 206 رو یکباردیگه ببینم اونم برای رفع خستگی قبل خواب ببینم و بخاطر تعهدم برم تو صفحه اش کامنت بذارم.(با اینکه اینجا اثری ازم نیست اما میتونم بگم این دور سه روز بیشتر از ده ساعت صدای استاد و آگاهی ها با من بعد دو روز خونه رو زیر ورو کردن،آخه داریم به لحظه سفر با همسرم نزدیک میشیم و منم طبق عادت قبل اینکه چمدان ببندم باید کل خونه رو برق بندازم بعد میرم سراغ آوردن چمدان و یکی یکی چیدن و آماده کردنش. همینن یکساعت پیش چمدان رو گذاشتم یک گوشه و لباس ها و وسایل رو تو صف بغل چمدان چیدم تا فردا برم تو کارش.خلاصه که انگشت و کت و کول همه جا در حد دو روز ورزش سنگین کردن خسته است.اصلا یک جوری عضلات بازوهام فرمش عضلانی شده که انگار دمبل زدم. خلاصه که فکر کنینن اومدم با تمام خستگی نشستم پای لپ تاپ با چایی که خودمو مهمون کردم تا به تعهدم عمل کنم اما سورپرایز شدم. فایل جدید اومده…خدایا بدون خوردن چای خستگی هام پرید…بماند که از دوستان جان هم مفتخر به داشتن نقطه ابی شدم، بماند که کلا خوشحال در خوشحالم، بماند که تو حمام، تو آشپزخونه و سروس بهداشتی و هرجای خونه فقط صدای استاد و فایل های مصاحبه ایی بود که مرور کردم فایل دوره شیوه حل مسائلی بود که شنیدم اصلا معرکه…)

سریال سفر به دور آمریکا_قسمت 207

خدایی الان من چی میتونم بگم، چه حرفی برای گفتن دارم بعد دیدن این قسمت، این همه شگفتی. اصلا هنگم باورتون میشه. ضربان قلبم که با هر مقدار بالاتر رفتن درون یا شنیدن و نزدیک شدن به آبشار بالای هزار رفته بود. و کلا هوش از سرم رفته. اصلا الان بی هوش بی هوشم از بس که مدهوش این همه عظمت و زیبایی شدم. از بس که عاشق اینجور فضاهام کوه های صخره ایی که لایه های زمین شناسی شون قشنگ دیده میشه روند تکامل چند میلیون ساله شون رو میتونستم حس کنم،فشنگ ترکیب کوه و درخت و آب و آبشار چیزهای مورد علاقه من…اصلا اون تریل ….اصلا نمیدونم چی بگم حتی تا الان منی که معمولا اشتباه تایپ نمیکنم چندبار غلط غولوط نوشتم. اصلا بی سواد نوشن شدم. واقعا سخته نوشتن برام از این همه ایی که منو محو خودش کرده و قلبی که فقط با هر تپشش تو سینه ام داد میزنه میــــــــــــــگه میخوام،همینه، اینه. اینو میخوام. اینجا اینجـــــــــــا…خدایا تو با ما چِــــــــــه ها که نمیکنی.مسحور این همه ات هستم خدای مهربان و عظیمم…(واقعا نفس تو سینه ام حبس شده واقعا سخت ترین کامنتی بود که تونستم حرف به حرف تبدیل به جمله هایی کنم که عقلم از پَسِ فریادهای قلبم تونست بگه. که اونم با این همه سختی میگه من تسلیمم تسلیمه تسلیم…فقطتنها این آیه که ازصبح چندصدبار تو ذهن نمیدونم چرا رژه میرفت فکر کنم تنها جمله ایی که میدونم جاش خیلی اینجاست و اصلا واسه این بوده که از صبح تو ذهنم اومده که وقتی عقل گفت تسلیم دل بگه همون جمله ایی رو بنویس که نمیدونستی چرا هی تو ذهنت رژه میره(بقول استاد یکجا گفتن مثل اون کلیدهایی که مرحله اول پیدا میکنی تو بازی های کامپیوتری و بعد چند مرحله تازه میفهمی چرا داشتیش…) اینم کلیدطلایی من برای این مرحله از بازی زندگی:سبحانک ماعَبَدناک حق عبادتِک و ما عَرفناکَ حق معرفتک . منزه باد مقام تو! ما تورا آنگونه که باید پرستش نکردیم و آنچنان که باید نشناختیم.