دیدگاه زیبا و تاثیرگذار دوستان عزیز هادی و مصطفی به عنوان متن انتخابی این قسمت
دیدگاه هادی عزیز:
25 دقیقه فارغ از هیاهوی جهان، مشغله و کار، تمرکز گذاشتم بر روی زیبایی و نکات مثبت.25 دقیقه شکرگزاری ….
واقعا خداروشکر بابت چنین مکانی و چنین افرادی. خدا رو شکر به خاطر هدایت به یکی از قشنگترین نقاط دنیا. از لحظه شروع فیلم تا انتها همه و همه زیبایی بود. از سبد گلی که برای خوش آمد گویی به مسافران وسط جاده در ورودی شهر قرار گرفته بود؛ تا آزادی انتخاب نوع پوشش زن ها و آبگرم های زیبا و عالی که منو یاد آب گرم های سفر به دور آمریکای فصل قبل انداخت.
چقدر همه چی سرجاش بود و نیاز نبود کسی به افراد برای رعایت حقوق دیگران تذکر بده. همه به خوبی بدون هیچ سر و صدای و مزاحمتی، تو استخر مشغول تجربه لذت بودند.
چقدر همه خوشحال و پر انرژی بودند. از اون نوزاد گرفته تا خانمی که بسکتبال توی آب بازی می کرد، همه حس عالی و پیام رو انتقال می دادند که:
تو این کشور نه سن مهمه و نه نژاد و نه مذهب. همه می تونن خوشحال و خرم در کنار هم از زندگی شون لذت ببرن.
دیدگاه مصطفی عزیز:
از ثانیه 40 به بعد نمیدونم چطور تونستید این زیبایی رو هضمش کنید…این ابهت و بزرگی کوه؛ این ابرهای پهناور آسمونی و این نور خورشیدی که از پشت ابرها پیدا بود.چقدر این صحنه فانتزی و رویایی و در عین حال واقعی.
از دیدن این استخرهای زیبا و این سکوت بی نظیرش واقعا به وجد اومدم. چقدر همه‌چیز آهسته‌تر و با آرامش بیشتری پیش میره. انگار هیچی و هیچکس عجله‌ای نداره جز لذت بردن همون لحظه. چقدر لازمه من به خودم یادآور بشم اگر نتونی الان از داشتن این‌ها لذت ببری چطور درخواست بیشتر رو میتونی برای خودت ‘واقعی و ممکن’ بدونی.
یاد تابلو اول فایل افتادم که روش نوشته 14 مایل. اینجا واقعا باید آهسته رفت. آهسته و آروم تا این زیبایی و قدرت خلقت آفریدگار رو مزه مزه کرد.
چقدر از تماشای این بچه کوچیکه خوشحال شدم که بی هیچ دلیلی اینقدر شاده و داره بازی میکنه.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 208481MB25 دقیقه
سلام آقا احسانِ گل و بلبل.
داشتم کامنتت رو میخوندم و همینطوری لذت میبردم،
که رسیدم به صحبتت در مورد نشانه ها.
و اینو به یادم آورد که دیدن و درکِ نشانه ها یعنی اینکه تو مسیر هستی.
یعنی تو مدار چیزی که داشتی بهش فکر میکردی هستی.
یعنی همون لحظه خدا باهات صحبت میکنه.
یعنی اینکه دکمه تایید میگیری.
چند دقیقه پیش یه کبوتر رو جلوی پنجره آشپزخانه دیدم.
بعدش یه گنجشک رو روی شاخه ی روبه روم تو اتاق.
بعدش 3 تا گنجشک که از این درخت به اون درخت پریدن، دقیقا دو درخت روبه روی دیدِ من.
و بعد کامنت شما رو خوندم در رابطه با نشانه ها.
در رابطه با احساس ارزشمندی و لیاقتِ درونی.
از توجهت به خانمی که توپ رو با تمرکز و فارغ از نگاه دیگران داخل حلقه کرد.
از حرکت لاک پشت.
انقدر خوشم میاد با مصداق و مثال مینویسی که حد نداره.
آفرین به تو گل پسر، قندِ عسل:)
امیدوارم در منزلِ جدید حسابی جا افتاده باشین، طبیعتِ اطراف منزل رو حسابی کشف کرده باشی و از پنجره های خونه وقتی نگاهت به بیرون میوفته زیبایی های خدا رو شکار کنی و حض ببری.
این پنجره ها، دریچه های کشفِ زیبایی های خدا هستن برای من.
چون زیبایی ها رو از تو یه قابِ ثابت ولی هر لحظه پر از تنوع بهم نشون میدن.
یه زمانی به تلویزیون میگفتن قابِ جادویی، من به پنجره و منظره ی بیرونش میگم قابِ جادویی.
پر از درک و آگاهی باشی همیشه و عملیاتیشون کنی در زندگیت.
همینطور هم هست.
برای همه مون و خودمم اینو میخوام.
مرسی که خدا میگه و شما مینویسی تا منم بخونم و لذت ببرم.
حقیقتا که همه مون دست های خدا هستیم تو هر کامنت، برای انتقال و یاداوریِ آگاهی های ناب به همدیگه.
خوشحالم که هدایت شدم به کامنتت، من از خدا خواستم خودش منو بیاره سر وقت کامنتهای خوب و کاربردی و آموزنده و آگاهی بخش، امروز شما سومین کامنتِ این گروه هستی.
سپاس گزارم از استاد، شما، سایت، مریم جون، خودم و همه ی اعضای صمیمی خانواده عباس منش.
خدایا شکرت که منو آوردی اینجا، این لحظه، لذت این لحظه.