سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 215 - صفحه 4 (به ترتیب امتیاز)

سلام سلااام به بزرگترین برکت زندگیم این سایت الهی و دو استاد آگاه و دانا و دوستان گرانقدرم

ممنونم که تکه ای از جهان آفرینشو در قالب این سفر زیبا در اختیار ما میزارید تا باعث رشد و آگاهی ماهم بشه و خداروشکر من در مدار دریافت و دیدنش هستم

کوه و دریا و درختان همه در تسبیح‌اند

نه همه مستمعی فهم کنند این اسرار

خبرت هست که مرغان سحر می‌گویند

آخر ای خفته سر از خواب جهالت بردار

هر که امروز نبیند اثر قدرت او

غالب آنست که فرداش نبیند دیدار

و چقدر این سفر تا اینجای کار مارو رشد داد

مخصوصا از کامنتهای دوستااان که چقدر آگاهی چقدر درک هربار که کامنتارو میخونم انگار همه فایلهاتون برام مرور میشه انگار همه قوانین بهم یاد آوری میشه

هرکدوم از بچه ها یه درک جدایی از هر فایل و قانون دارن هر کدوم نتایج متفاوتی دارن که با به اشتراک گزاشتن خالصانه و عاشقانشون باعث میشن این رشد و آگاهی بزرگتر بشه و هممون بهره ببریم

خدایا شکرت از این مسیر الهی که همه باهم در حرکتیم و هرکسی خالق زندگی خودشه

چقدر من این مسیر های پر از درخت و سرسبزو دوست دارم کوه های تو درتو و درختایی که هرکدوم از یه سمتی راهشو پیدا کرده و از خاک زده بیرون

چقدر رانندگی تو این مسیر لذت بخشه

چه رودخانه پیچ در پیچی بود این آب چقدر رهاس اصلا نمیگه من میخوام از همین راهی که نزدیکه و صافه برم میره از هر سمتی که راحت تره و بهتره راهشو پیدا میکنه و ادامه میده و چه مسیر های شگفت انگیزی رقم میزنه

ابرها و آسمونم که دیگه هم پایه همیشگیه سفر ما هستن

و از آیات او آفرینش آسمانها و زمین، و تفاوت زبانها و رنگهای شماست؛ در این نشانه‌هایی است برای عالمان(روم22)

و کوه کوه کوه

هر بار که کوه میبینم که البته اطراف محل زندگی من هم زیاده فقط و فقط یاد کلمه عظمت میوفتم واقعا کوه ها باعظمت و باشکوه هستند که هرکدوم به یک شکل و مایه رحمت و نعمت برای ما هستن مثل همین برفی که روش میمونه و باعث جاری شدن رود میشه که استاد جان ما بره صندلیشو بزاره و بشینه توش

و در زمین کوه هایی استوار افکند تا شما را نلرزاندو نهرها و راه هایی را تا راه یابید(نحل15)

چقدر قرآن سرشار از آگاهیه و همه چیز رو برامون بیان کرده فقط باید کمی تفکر کنیم و از های و هوی جهان فاصله بگیریم

استاد:واقعا رویاییه

خانوم شایسته:همون چیزی که دنبالش بودی

استاد:دقیقا

وای خدای من چقدر خوبه که آدم به همون چیزی که دنبالشه برسه و اینقدر غرق در آرامش و شادی بشه

چه آب زلالی داره این رود که قشنگ تعداد سنگهای کف رودخونه رو میشه شمرد

چقدر خوبه که ما همه جا توانایی حل مسئله داریم و قرارنیست خودمونو با شرایط وفق بدیم قراره شرایطه دلخواهو واسه خودمون بسازیم

زمین شیب داره؟اوکی صافش میکنیم

بایه ذره تفکر با یه ذره تلاش و ایده های جدید برای عوض کردن سنگ کوچیک مسئله حل شد

ایزی ایزی تمام تمام

چقدر از این مسئله ها ما داریم تو خونه هامون که با یه تکون کوچیک و یه ذره تلاش حل میشه ولی ما تصمیم میگیریم که رهاش کنیم مثلا ساعت دیواری خونه ما الان چندماهه که 5 دقیقه جلوعه و مدتهاست کسی گردن نمیگیره بره ساعتو درست کنه چون بالای تلویزیونه باید چهارپایه بزاری و کج کنی خودتو و…‌

و به همین شکل پروسه دو دقیقه ای رو پیچیده کردیم و موکول به زمانی که باطریش تموم شد

یا مثلا من یکی از لباسایی که خیلی دوسش دارم مدتهاست نپوشیدم چون اتو نشده و اتو زدنش به خاطر پارچه خاصی که داره قلق داره و منم هی موکول میکنم به بعد

و چقدر ما از این مسائل کوچیک حل شدنی داریم ولی چون عادت کردیم به حل نکردنشون ترجیح میدیم خودمونو وفق بدیم با شرایط

(البته من در یک اقدام انتحاری قبل از اینکه این کامنتو تموم کنم رفتم این دوتا چیزی که ذکر کردم انجام دادم تا به ذهن چموشی که داشت بهم ریشخند میزد و میگفت تو فقط میگی و عمل نداری ثابت کنم که آقا من انجامش دادم برو پی کارت

و در واقع باید خودمو عادت بدم اونچه که یاد میگیرم بهش جامه عمل بپوشونم نه اینکه فقط ببینم و به به و چه چه کنم و تمام)

ما با حل کردن همین مسائل کوچیکه که یاد میگیریم مسائل بزرگترو حل کنم اگر همین چیزای کوچیکو رها کنیم صد البته مسائل بزرگتر رو که انرژی بیشتری هم میطلبه رها میکنیم پس نباید انتظار داشته باشیم موفقیتهای بزرگ کسب کنیم

خانوم شایسته:خداقوت

استاد:عاشقتم

وااای خدا من غش کردم که واستون استاد یه سنگو جابجا کرد و یه ذره ماشینو تکون داد میگی خدا قوت و تشکر میکنی وااای بعد من (البته منِ گذشته، با یاد گرفتن سپاسگزاری خیلی تغییر کردم)اگه یکی هم یه کاری میکرد همیشه شاکی بودم و نه اینکه تشکر نمیکردم صد البته که دنبال یه ایراد میگشتم واسه بهونه گرفتن که عهههه بابا الان تایرا رو میپوکونی آخه این چه کاریه حالا یه شب کج بخواب بیاااا دیدی این کارم نتونستی اون سنگه کوچیکه تازه زدی بد ترش کردی حالا از اینور کج شد(البته اینا حرفای زری گذشتس خدایا شکر که اینقدر تغییر کردم و اگه تشکر نمیکنم حداقل غر نمیزنم )

استاد عجب فانتزی داره که بره بر لب جوی بشینه و گذر عمر ببینه ولی وااااقعا لذت بخشه وقتی آب جاری پاهارو لمس میکنه انگار روح آدمو جلاااا میده نوش پاهات استااااد این آب خنک

استاد:باورت میشه،باورت میشه این ویوی رویایی

وای خدای من استادی داره این حرفو میزنه که خودش تو یه بهشت کم نظیییییر زندگی میکنه استادی که 215 قسمت سفر تو بهشتو تجربه کرده الان به این محیطی که نمونشو بارها دیده میگه باورت میشههههه

و چقدر من باید یاد بگیرم از استادی که نسبت به همه چیز حتی چیزهایی که بارها تجربه کرده اینقدر هیجان و اشتیاق داره

و میدونین که دقیقا کلید تجربه اینهمه زیبایی توسط استاد همین اشتیاقه همین تحسین کردنه همین توجه به زیباییهاست همین در لحظه زندگی کردنه…….

و چه صدایی داره صدای رد پای آب و چه صدایی آرامش بخش تر از این و چه سعادتی بالاتر از این که استاد به افتخار ما صدای آواز آبو ظبط میکنه برامون (وقتی پایه های صندلی رو دیدم کلی خندیدم)عاشقتم استاد که با رو صندلی نشستن راحت همه کار میکنی صدا ظبط میکنی برامون بطری خودتو پر آب میکنی….

و در انتها یه تچچچچچکر جانانه به درون جااان که پرواز کنان به افتخار ما میره بالا تا ما زیباییهای روح نوازو از زوایای مختلف ببینیم

و چقدر اون عبور درون از روی جریان آبو دوست داشتم چقدر لذت بخش بود احساس اون مرغهای دریاییو داشتم که رو سر آب پرواز میکنن

و در انتهای هر چیزی فقط میرسیم به خداوند

خداوند و قدرتش

خداوند و عزت و جلالش

خداوند و این عزت و ارزشی که به ماداده که اینهمه زیبایی رو مسخر ما کرده

چشمه از سنگ برون آید و باران از میغ

انگبین از مگس نحل و در از دریا بار

نیک بسیار بگفتیم درین باب سخن

و اندکی بیش نگفتیم هنوز از بسیار

تا قیامت سخن اندر کرم و رحمت او

همه گویند و یکی گفته نیاید ز هزار

آن که باشد که نبندد کمر طاعت او

جای آنست که کافر بگشاید زنار

نعمتت بار خدایا ز عدد بیرونست

شکر انعام تو هرگز نکند شکرگزار

این همه پرده که بر کردهٔ ما می‌پوشی

گر به تقصیر بگیری نگذاری دیار